همشاگردي سلام

Emiliano نوشته است:
1. ممنونم"59" عزیز.
اتفاقاً می خواستم برای تعدادی از عکس ها نوشته هایی بنویسم و باز اتفاقاً می خواستم لباس "زورو" رو به شما تقدیم کنم؛ اما شاید باورتون نشه، از دیروز که خبر درگذشت "لطفی" رو شنیده م، خیلی حالم گرفته شده بود و دستم به تایپ نمی رفت.
امروز بهترم و مطمئنم یاد ایشون هم پررنگ تره.

2. بله. لباس "زورو" اصلاً قابل شما رو نداشت و مطمئن بودم با دیدنش خوشحال می شید.
خودم به شخصه با دو عکس خیلی خیلی حال کردم: یکی هدهای ویدئوها و یکی هم اون نمدهای نوار کاست ها.
یادتونه گاهی نوار کاستا به علت کهنه بودن یا استفاده ی نادرست نمد زیر نوارشون خراب می شد و درمی یومد؟ خیلی هم ظریف بود.
استفاده ی نادرست معمولاً به این صورت بود که ما پسرا نوارا رو بدون قاب تو جیب یا لباسمون "قایم" می کردیم و گاهی آشغالی، تخمه ای، چیزی می رفت اون زیر و می یومدیم درش بیاریم، نمدک هم درمی یومد.
بدون اون قطعه هم محال بود صدایی بشنوی.
برای همین اکثر نوارها به جای اون نمدک، زیرشون و تو اون قسمت یا پنبه بود، یا دستمال کاغذی یا حتا مقداری کاغذ.

وای که حتا یادآوری اون لحظاتی که می خواستیم برای کیفیت بهتر نوار، پنبه رو کمی این ور و اون ور کنیم، دل آدم رو می بره به سال ها دور. چه زود گذشتن!
"کجاست اون کوچه؟ چی شد اون خونه؟"

3. حالا که صحبت از "رسم زمونه"ی "رسول نجفیان" شد، باید عرض کنم که بنده یکی از عاشقان این آلبومم.
نمی دونم بعد از اون سال (79، اگه اشتباه نکنم؟ لطفاً تصحیحم کنید.) ایشون آلبوم دیگه هم دادن یا نه؛ اما، تموم، بله، تموم قطعه های "رسم زمونه" یا بهتر بگم آلبوم "آهوی زخمی" رو ایشون "از دل" نوشته ن و برای همین "لاجرم بر دل می شینه".
شاید تا حالا این کار رو 1000 بار تو این سال ها شنیده م و هر بار هم باید از اول تا آخر؛ یا لااقل یک روی "نوار"؛ یعنی، 3 یا 4 تراک، رو بشنوم تا آروم شم.
قطعات یکی از یکی زیباتر، متن ها عالی، سه تاری که خود "نجفیان" می زنه، انگار به زخم دل می خوره، شور، دشتی، غمی زیبا، تأمل، همه و همه باعث می شن هیچ وقت از شنیدن این کار سیراب نشم.
بعد از "رسول نجفیان" خیلی خواستن "رسم زمونه" رو بازخوانی کنن؛ اما، انصافاً هیچ کی نتونست و شاید هم نتونه.

"آهوی زخمی"ش هم که آخرشه و با شنیدنش آدم حالش دگرگون می شه.

4. از بحث آلبوم "رسول نجفیان" می یام بیرون و به سطور آخر شما می پردازم:
"59" عزیز، از عبارت "بازگویش" شما بسیار لذت بردم و خیلی عالی و موشکافانه اونو ابداع کردید.
این عبارت، امکان اینو داره که به دهان های مردم و بخصوص "پارسی گرا"ها بیفته و مرسوم شه؛ اما، فقط باب یادآوری عرض می کنم؛ چون، فرموده بودید خیلی فکر کردید که برای "نقل قول" معادلی ساخته شده یا نه:

بله. این کار قبلاً انجام شده و بنده سال هاست "گفتاورد" رو تو جاهای مختلف می بینم. معروف ترین کاربرد "گفتاورد" هم بخش بزرگی از "ویکی پیدیا"ست، تحت عنوان "ویکی گفتاورد"؛ که، همون معادل پارسی "نقل قول"ه.
با این حال، باز هم عرض می کنم "بازگویش" عالی و بی نظیر بود و به شخصه خیلی حال کردم.

5. و سؤال آخر این که باز هم از این واژه سازی ها داشتید یا نه؟ قبلاً رو عرض می کنم.
اگه آره، خوشحال می شم تجربیاتتونو در اختیار ما هم بذارید. متشکرم.

.........................

6. "میحا"ی عزیز، دست شما هم درد نکنه. امیدوارم در تحصیل، کار و زندگی موفق باشید و روزهای خوبی رو پس از پایان تحصیل برای شما آرزو می کنم.
منتظر دیدار بیشتر شما می مونیم.

.........................

7. این لینک مطالعه هم تقدیم به "59" عزیز:

http://www.childrenslibrary.org/icdl/BookReader?bookid=leave97_00390097&twoPage=false&route=text&size=0&fullscreen=false&pnum1=1&lang=Persian&ilang=Persian

Emiliano نوشته است:
2. اِه؟ چه جالب! پس اون پسربچه خودتونید. بیشتر خوشم اومد.
با مداد کشیدیدش دیگه؟

همانگونه که در بالای طراحی‌ها نوشته شده بود،
آن‌ سه‌ کار، با استفاده از "قلم فلزی و جوهر" انجام شده بودند .:

Emiliano نوشته است:
3. این عکس ها طی چند شب بیدار خوابی جمع شده و خوشحالم که باعث شده خاطرات شما زنده شه.
4. دقیقاً من هم از این "پرپرک ها" یا "پرپره ها" داشتم. این اسمو خودم روشون گذاشته بودم.
دوست داشتنی بودن و به قول شما اون اعداد روشون نبود و ساده بودن؛ اما، جنس کار و تیریپ، همین بود.
5. اما، از اینا بیشتر یه مدل دیگه "خونه سازی" داشتم؛ که، یکی، دو بار دیگه هم عرض کرده م؛ اما، نه یاد کسی بوده و نه حتا کسی تأیید کرده که چنین چیزی داشته:
یه مدل شبیه همین پرپره ها؛ اما، مربعی. مربع های رنگی زرد و قرمز و ...؛ که، دور تا دور این مربع های تقریباً 4*4 گاه وجود داشت و یه سری قطعات هم شکل و سفیدرنگی بودن با گاه های ماده (مادگی)؛ که، این مربع ها درشون کلاف می شدن.
اون قطعات سفید هم سه سانتی بودن؛ اما، شبیه مداد و همه یه شکل و به طول همون 4 سانت.
کلاف کردن این نر و مادگی ها در هم هم می تونست به صورت افقی باشه و هم عمودی و برای همین می شد باهاشون خونه و ماشین و ... ساخت.
قطعات مربعی تقریباً این شکلی بودن:



من طراحی بلد نیستم و اینو نیم دقیقه ای توی "پینت" کشیدم.
قطعات مربعی و رابط ها هم برای این که ذهنیتتون بهتر شه، از مقطع روبرو شبیه به + بودن.
6. حالا کسی یادش اومد؟
عکسی داره ازشون؟
خیلی دنبالشم.

........................

7. این هم قسمت آخر عکس ها؛ که، به شخصه با این موارد خیلی حال کردم:
7.1. تمساحه.
اصل جنس نیست؛ اما، همیشه توی اون باغ وحش پلاستیکی ای؛ که، برامون می خریدن، یکی از این تمساحا بود؛ که، به چند دلیل محبوب همه ی دل ها بود:
جنس متفاوت (از "جیر" یا لاستیک بود)، ترسناک بودن و استفاده از اون به جای مارمولک و ترسوندن دل دختران مر فامیل را!

7.2. تفنگ های تیرپرون چوبی.
داداش یکی از همسایه ها و هم کلاسی های من یه سال برای کاردستی هنر برادرش، یکی از اینا درست کرده بود و همه بهش "رشک می بردیم". نمره ش هم 20 شد!
انصافاً هم خوب کار می کرد و الکی نبود.




8. فعلاً.
9. راستی، "59" عزیز از شما بخاطر فیلم و موسیقی بی نظیر "پول خارجی" خیلی ممنونم. دومی بی نظیر بود و بخصوص این که از این به بعد هم باهاش بیشتر خاطره خواهم داشت.   

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:
3. این عکس ها طی چند شب بیدار خوابی جمع شده و خوشحالم که باعث شده خاطرات شما زنده شه.
4. دقیقاً من هم از این "پرپرک ها" یا "پرپره ها" داشتم. این اسمو خودم روشون گذاشته بودم.
دوست داشتنی بودن و به قول شما اون اعداد روشون نبود و ساده بودن؛ اما، جنس کار و تیریپ، همین بود.
5. اما، از اینا بیشتر یه مدل دیگه "خونه سازی" داشتم؛ که، یکی، دو بار دیگه هم عرض کرده م؛ اما، نه یاد کسی بوده و نه حتا کسی تأیید کرده که چنین چیزی داشته:
یه مدل شبیه همین پرپره ها؛ اما، مربعی. مربع های رنگی زرد و قرمز و ...؛ که، دور تا دور این مربع های تقریباً 4*4 گاه وجود داشت و یه سری قطعات هم شکل و سفیدرنگی بودن با گاه های ماده (مادگی)؛ که، این مربع ها درشون کلاف می شدن.
اون قطعات سفید هم سه سانتی بودن؛ اما، شبیه مداد و همه یه شکل و به طول همون 4 سانت.
کلاف کردن این نر و مادگی ها در هم هم می تونست به صورت افقی باشه و هم عمودی و برای همین می شد باهاشون خونه و ماشین و ... ساخت.
قطعات مربعی تقریباً این شکلی بودن:



من طراحی بلد نیستم و اینو نیم دقیقه ای توی "پینت" کشیدم.
قطعات مربعی و رابط ها هم برای این که ذهنیتتون بهتر شه، از مقطع روبرو شبیه به + بودن.
6. حالا کسی یادش اومد؟
عکسی داره ازشون؟
خیلی دنبالشم.

........................

7. این هم قسمت آخر عکس ها؛ که، به شخصه با این موارد خیلی حال کردم:
7.1. تمساحه.
اصل جنس نیست؛ اما، همیشه توی اون باغ وحش پلاستیکی ای؛ که، برامون می خریدن، یکی از این تمساحا بود؛ که، به چند دلیل محبوب همه ی دل ها بود:
جنس متفاوت (از "جیر" یا لاستیک بود)، ترسناک بودن و استفاده از اون به جای مارمولک و ترسوندن دل دختران مر فامیل را!

7.2. تفنگ های تیرپرون چوبی.
داداش یکی از همسایه ها و هم کلاسی های من یه سال برای کاردستی هنر برادرش، یکی از اینا درست کرده بود و همه بهش "رشک می بردیم". نمره ش هم 20 شد!
انصافاً هم خوب کار می کرد و الکی نبود.




8. فعلاً.
9. راستی، "59" عزیز از شما بخاطر فیلم و موسیقی بی نظیر "پول خارجی" خیلی ممنونم. دومی بی نظیر بود و بخصوص این که از این به بعد هم باهاش بیشتر خاطره خواهم داشت.   

امیر گرامی با درود.

- بسیار خرسندم که یادها از موسیقی‌ زیبا و فیلم "پول خارجی‌-۱۳۶۸"،
مورد پسند و خاطره سازی شما قرار گرفتند. ...

- این عکس‌ها واقعن نوستالژیک و عالی‌ بودند. سپاسگزارم.
این حیوانات پلاستیکی رو، خودم دقیقن چنین مدلهایی شون رو داشتم.
انگار که شما، یک بلیط رفت و برگشت به "شهر شصت" بدستتان رسیده بوده،
پس به آنجا رفته بودید و در یک مغازه ی اسباب بازی فروشی آندوران،
عکسها را گرفته و سپس به زمان حال بازگشتید. ...

- در ضمن، آن‌ اسباب بازی که شکلش رو بدرستی کشیدید رو،
من بالاخره اینبار یادم اومد. خودم هم داشتم!.
مثل جوجه تیغی بود. یعنی‌ روی سطح این قطعات پلاستیکی،
مثل برس مو، یا مثلن مثل مسواک، پرز داشت، که که این کلاف ها،
همونطور که نوشتید، در هم از هر ۴ طرف این قطعه‌ های مکعبی فرم،
میتونستن قفل بشن و با وصل کردنشون بهم، میشد سازه‌های مختلفی درست کرد.
من هم از اینها داشتم. ... سپاسگزارم. سلامت باشید.

1. خواهش می کنم. بنده و سایر دوستان باید از شما متشکر باشیم؛ بابت، فیلم ها. دیدم امروز "دستفروش" رو آپلود کردید؛ که، سال ها پیش دیدمش و سه اپیسود درباره ی عشق و عاشقی بود؛ اما، باهاش ارتباطی برقرار نکردم و همه ش فکر می کنم از اون فیلم به بعد بود که کلاً با "مخملباف" حال نکردم؛ اما، این عرایض از ارزش کار شما ذره ای کم نمی کنه.
2. اختیار دارید. خوشحالم که اون اسباب بازی های خونه سازی به یادتون اومد. من ساده شو داشتم؛ اما، فکر می کنم راس می گید. بعدها ورژن "جوجه تیغی" و خارخاری شم اومد؛ که، انگار شما از اون ها داشتید.
سایر عکس ها هم قابل تو، دوست عزیزم، رو نداشت.   
3. ببخشید که این روزا شدیداً سرم شلوغه و خرداد ماهه و فصل امتحانات.

Emiliano نوشته است:
1. خواهش می کنم. بنده و سایر دوستان باید از شما متشکر باشیم؛ بابت، فیلم ها. دیدم امروز "دستفروش" رو آپلود کردید؛ که، سال ها پیش دیدمش و سه اپیسود درباره ی عشق و عاشقی بود؛ اما، باهاش ارتباطی برقرار نکردم و همه ش فکر می کنم از اون فیلم به بعد بود که کلاً با "مخملباف" حال نکردم؛ اما، این عرایض از ارزش کار شما ذره ای کم نمی کنه.
2. اختیار دارید. خوشحالم که اون اسباب بازی های خونه سازی به یادتون اومد. من ساده شو داشتم؛ اما، فکر می کنم راس می گید. بعدها ورژن "جوجه تیغی" و خارخاری شم اومد؛ که، انگار شما از اون ها داشتید.
سایر عکس ها هم قابل تو، دوست عزیزم، رو نداشت.   
3. ببخشید که این روزا شدیداً سرم شلوغه و خرداد ماهه و فصل امتحانات.

Emiliano نوشته است:
... دیدم امروز "دستفروش" رو آپلود کردید؛ که، سال ها پیش دیدمش و سه اپیسود درباره ی عشق و عاشقی بود؛

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:
1. خواهش می کنم. بنده و سایر دوستان باید از شما متشکر باشیم؛ بابت، فیلم ها. دیدم امروز "دستفروش" رو آپلود کردید؛ که، سال ها پیش دیدمش و سه اپیسود درباره ی عشق و عاشقی بود؛ اما، باهاش ارتباطی برقرار نکردم و همه ش فکر می کنم از اون فیلم به بعد بود که کلاً با "مخملباف" حال نکردم؛ اما، این عرایض از ارزش کار شما ذره ای کم نمی کنه.
2. اختیار دارید. خوشحالم که اون اسباب بازی های خونه سازی به یادتون اومد. من ساده شو داشتم؛ اما، فکر می کنم راس می گید. بعدها ورژن "جوجه تیغی" و خارخاری شم اومد؛ که، انگار شما از اون ها داشتید.
سایر عکس ها هم قابل تو، دوست عزیزم، رو نداشت.   
3. ببخشید که این روزا شدیداً سرم شلوغه و خرداد ماهه و فصل امتحانات.

امیر گرامی، ممنونم از لطف شما. سپاسگزارم.

- بله دیگه، کارگردان "دستفروش" هم، کلن مورد واقعی‌ یی نبود!،
برای همین وقتی‌ از جرگه کنار کشید و خودش موند،
اونوقت دیگه حرفی‌ برای گفتن نداشت و ساختار فیلمهاش بسیار افت کردن.
این تیپ ها، وسیله هستن، در اصل گروه خوب فیلمسازی در کنارشون قرار میگیره،
تا اونها همانند عروسکی گردونده بشن، بعدش هم که خود طرف جوگیر میشه،
میخواد مستقل بشه، و این زمانی هست که تازه اصلش نشون داده میشه.
- یک فیلم ویدیویی بود با نام "گنگ خواب دیده"، که در نیمه ی دهه ی هفتاد،
(الان در اینترنت نگاه کردم، سال ساخت ۱۳۷۴) در ویدیو کلوپها منتشر شده بود و همون زمان دیده بودم.
فیلم مستندی بود درباره ی همین آقای کارگردان "دستفروش"، که خودش درباره ی خودش حرف میزد!.
(مستند گنگ خواب دیده (۱۳۷۴) - نویسنده و کارگردان: هوشنگ گلمکانی)
البته معمولن دیگران می‌‌ یان و درباره ی انسانهای مهم و هنایش گذار صحبت می‌کنن،
اما ایشون خودش نشسته بود و درباره ی خودش حرف میزد. ... خلاصه اونجا تعریف کرد،
که اوایل دهه ی شصت یا کمی‌ قبلش، درب‌ های سازمان تبلیغات رو می‌‌بستن و در سکوت کامل،
برای ایشون بصورت انفرادی فیلم میگذاشتن، فیلمهای خوب و کلاسیک خارجی‌ و جهانی رو،
تا او یاد بگیره که سینما یعنی‌ چی‌. ... بعد میگفت که یک دفترچه یادداشت داشته،
که در اون مینوشته، مثلن "کلوز آپ" یعنی‌ چی‌؟، "لانگ شات" یعنی‌ چی‌؟ و ....
- ... اینم از روش آبدوغ خیاری یه کارگردان شدن!. ... آخرش هم نتیجش شد بی‌ نتیجگی.
- البته بگمان من، شماره ی ۲ این فرد، از اوایل دهه ی ۸۰، و بطور جدی تر، از میانه ی آن دهه ایجاد شد،
و همچنان هم مشغول حرفه ی سینما و کارگردانی هست!.

- بله، فصل امتحانات هست و شما نیز، بیشتر مشغول آماده سازی شاگردان برای امتحانات میباشید.
آرزوی سلامتی و موفقیت دارم. ... بزودی هم در همین تالار، یک مورد نوستالژیک،
در یک پست کامل و مفصل تقدیم میشود. ... سلامت باشید.

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:
... دیدم امروز "دستفروش" رو آپلود کردید؛ که، سال ها پیش دیدمش و سه اپیسود درباره ی عشق و عاشقی بود؛

امیر گرامی، دیشب این مورد رو یادم رفته بود بنویسم.
فیلم اپیزودیکی که فرمودید از این کارگردان که درباره ی عشق و عاشقی بوده،
فیلم اپیزودیک "دستفروش-۱۳۶۵" نیست، بلکه فیلم اپیزودیک "نوبت عاشقی-۱۳۶۹" میباشد.
البته در سال ۱۳۷۴ هم، فیلم دیگری رو با موضوع عشق و عاشقی، با نام "نون و گلدون" ساخت.
کلن کارهایی که با نام ایشون در دهه ی شصت ساخته می‌شدن، بخاطر همکاری گروه خوب و حرفه ای،
فیلمهای خوش ساختی بودن. ... اما بعدش از وقتی‌ دیگه خواست مستقل بشه و روشنفکر،
دستش رو شد. ... / من، ساختار و فضای "توبه ی نصوح - ۱۳۶۱" رو خیلی‌ خیلی‌ دوست دارم.
سوژه اش هم پاک و آسمانیه، چرا که حرف فیلم، درباره ی رعایت اخلاق در زندگی ست.
حالا این پیامهای خوب، از دید آیین در فیلم مطرح میشه. اصل و نکته ی مهم، نتیجه ی کاره، راه بهانه هست.
... میگه پول کسی‌ رو نخور. ... میگه چشمت رو پاک نگاه دار. ... این حرف‌ ها زرین و زیباست.