فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

59 نوشته است:




خانم هایدی، سپاسگزارم برای شفاف سازی در مورد "کیکرز" و عکس خاطره انگیز آن،
و همچنین برای دیگر مواردی که مطرح ساختید. بله، هر چه آمریکایی باشد، در سیستم ایرانی ما،
گیرا و اوریجینال بشمار می‌‌آید و اشاره ی‌ بسیار خوبی‌ بود. این "کر کرز" ها، خودشان هم در اصل،
نوستالژیک هستند. در فیلمهای هالیوودی که مربوط به دهه‌ های ۷۰ و ۸۰ میلادی هستند،
در کافه‌ های بین راهی‌ و رستورانهای درجه ۳، نشان میدهند که به مقدار زیاد در کنار نوشیدنی‌ هست برای مشتری.
پدر آنجلینا جولی "جان ویت" که بازیگری قدیمی‌ هست، در دوران جوانی به همراه "داستین هافمن" در فیلمی بازی کرده،
با نام "کابوی نیمه شب - ۱۹۶۹" که البته شاید دیده باشید. فیلم بسیار خوش ساختی است با درونمایه قوی.
آنجا هم این بیسکویست ‌های ترد و شور مزه را نشان میدهند. راستی‌ برای شما و دیگر همکاران گرامی،
ویفر‌های "یام یام" خاطره انگیز و شصتی نبود؟.


امیر جان گرامی، سپاسگزارم برای تمام نکاتی‌ که نگارش فرمودید. بگمانم شام را،
در رستوران فروم خواهیم خورد آنهم به حساب شما.
عکس مورد نظر و بسیار نوستالژیک از ماشین‌های برقی‌ شهر بازی را قبلن نیز،
خدمت شما و دوستان تقدیم کرده بودم (لبخند):

(پست اول - قسمت "پی‌ نوشت")
https://koodaki-nojavani.forumfa.net/t24p300-topic

فایل صوتی از "دور دنیا در هشتاد روز" بسیار خاطره انگیز بود. یاد آن‌ سمور (؟)،
که دستیار آقای فاگ بود می‌‌افتم. ممنون هستم برای قسمت کوتاه اما بامزه از "وفا ۲۰۱۲"
من همان دو - سه‌ سال پیش که فیلمش را دیدم، (نصف بیشترش را با دور تند!)،
سریع پاکش کردم، اما این قسمتش خوب بود واقعن. کارهای رضا شفیعی جم را،
همیشه دنبال می‌کنم. البته مجموعه سریالهای فولکلوریک - فانتزی مهران مدیری را،
همچون شب‌های بر ره‌ و ... را ندیده ام. راستش چند سکانس کوتاه دیدم در نت و خوشم نیامد،
با آنکه شفیعی جم از عکس‌هایش در آنها پیداست، که کاراکتر خنده داری دارد. اما برای نمونه از بازی اش،
در "ترش و شیرین - ۱۳۸۵" خیلی‌ خیلی‌ خوشم می‌‌آید. من این سریال را سه‌ بار تا کنون، در طی‌ این سالها دیده ام.
طنز جالبیست که او، پدرش یعنی‌ حمید لولایی را، مثل یک بچه ی لوس صدا میزند، آنوقت خود لولایی نیز،
با همین حالت پدر خودش را صدا میزند!، "بابا، بابا".... شما ببینید که کار دنیا و حکمت جهان چگونه است،
پسری با پدرش می‌‌آید برای تست بازیگری پیش رضا عطاران. تست میدهد و ... در این میان، عطاران نظرش،
به آقایی که نزدیک درب ایستاده بوده جلب میشود. از پسر میپرسد که او کیست، و معلوم میشود که پدرش است،
همین و .... آغاز دوران گرانقیمت و افسانه ‌ای از جهت مالی‌، برای احمد پور مخبر. ره صد ساله را یک شبه رفت.
من لذت میبرم از چنین لحظه‌ها و اتفاقاتی. میدانید، انگار که یک سفره یا یک میز در جهان هستی‌ برپاست.
هر کدام از ما زمانی داریم در ساعت دیواری پیدایش، که به سر این میز صدایمان میکنند
و با توجه به شایستگی‌ها و تلاشمان، میتوانیم از غذا‌های آن بهره و استفاده ببریم. برخی‌ از آدمها،
همیشه سر این میز هستند، روالی عادی دارند، آهسته و پیوسته بهشان لقمه‌های کوچکی میدهند
و روزگار برایشان می‌گذرد. اما لذت بخش زمانیست که در یک چشم بهم زدنی‌، آنهم از پس
سالهای تلاش اما بی‌ نتیجه گی‌‌، صدایت کنند!، سرانجام دعوت شوی و خانی رنگین برایت به ارمغان بیاورند.
هر چند که "ساعد باقری" به فرزانگی سروده: "از سفره ی هستی‌ کسی‌ سیر نخیزد، شاد آنکه از این دار سبکبال گریزد".



خانم هایدی، راستش "روستایی راستین"، من را بیاد اصغر محبی (؟) در "ملات آباد" انداخت.
در همان فایل جامع که از "بعد از خبر" تقدیم شده بود، اتفاقن این قسمت هم قرار داشت.


نقش منفی‌ بیوک میرزایی در "سایه همسایه" خیلی‌ پررنگ بود و بازیها‌ی دیگر ایشان را،
در دهه‌های شصت و هفتاد مورد هنایش خود قرار داده بود. این سریال کادر به کادرش خاطره هست.
در مورد "وودی وود پیکر" که بخوبی اشاره داشتید اینرا اضافه کنم که در دوره ی راهنمایی،
سالهای ۱۳۷۰ تا ۷۳، معلم هنری داشتیم به نام "سهم الدین زمانی". ایشان نقاش هستند و
عکسشان در اینترنت هست. مدتی در واحد دوبلاژ بودند در قبل از انقلاب و دهه ی شصت.
در همان سال ۷۰ یا ۷۱، برایمان تقلید صدا نیز میکرد در سر کلاس درس. دو - سه‌ قسمت اول این کارتون را،
او دوبله کرده بود اما بخاطر اینکه پول کم می‌‌دادند ادامه نداده بود و میگفت که تورج نصر کار را ادامه داده.
تیپ سازی صدای او برای این پرسوناژ، دقیقن همانی بود که تورج نصر بخوبی ادامه داد. البته این دو،
قابل مقایسه نیستند با هم در زمینه دوبلاژ. آقای نصر، سالهاست که استادانه فعالیت میکنند و سلامت باشند همیشه.
معلم ما، یک نقش دیگر هم داشت در دوبله که برایمان تعریف و اجرا میکرد در کلاس که صدای بمی بود با این تکه کلام،
که یک پرسوناژ کارتونی میگفت: "بله، شتر جان". نام و خود این کارتون را بیاد ندارم، اما صدای او یادم هست.
سکانس ترسناک هم جالب بود. نزدیک بر ۴۰ -۵۰ درصد، گویش و فونتیک صدای دوبله ی آن،
به زبان آلمانی شبیه بود. حتی آنجا که شمشیر را بلند می‌کند تا بزند، کمی‌ شبیه به آلمانی می‌گوید:
"کی‌ اونجاست". ... زبان سوئدی نیست؟.  

-------------------------------

پی‌ نوشت ۱:
علیرضا داوود نژاد: سینمای ایران ویران شده است
http://vista.ir/news/11757938


پی‌ نوشت ۲ (یادش گرامی):

.
.
.

Emiliano نوشته است:
1. "59" گرامی، به شخصه با ویفرهای "یام یام" خاطره ای نداشتم. "دروغ چرا؟"
2. شام چه قابل شما، دوست عزیز، رو داره؟ شما جون بخواه.
3. در مورد فیلم "مدرک جرم" حق با شما بود.
به علت گذشت این همه سال از دیدن این فیلم و دانلود نکردن دوباره ی این هدیه ی باارزش، یادم نبود.
شما به بزرگی خودتون ببخشید.

4. آره دیگه.
با اون فایل موسیقی اون موش و گربه "حرکات موزون از خودشان در می کردن"!

5. تو "ترش و شیرین" "رضا شفیع جم" جدی بازی می کنه؛ ولی، به قول شما، طنزی تو همین جدی بودنش نهفته س.
کلاً کارای "رضا عطاران" هم خیلی نازه و دوس دارمشون؛ بخصوص، "بزنگاه"ش که "آخرش" بود.

6. "احمد پورمخبر" که بازیگر نیست. همه اداشو درمی یارن؛ حتا، جغله ای به نام "امیر محمد متقیان"!

7. ولی "بیوک میرزایی" همیشه یه جور بازی می کنه و این خیلی جالب نیست.

8. خاطره ی استادتون از دوبله ی "دارکوب زبله" جالب بود، "59" عزیز.

خواهش می‌کنم امیر جان، شرمنده میفرمایید، بنده نوازی میفرمایید،
بزرگی از خودتان هست. اگر هم گفتم آن مورد را، قصد جسارت نداشتم. بزرگوارید.
بله، پیشنهاد می‌کنم که حتمن، سریال "ترش و شیرین" را ببینید، طنز خوب و سرگرم کننده ایست.
درست است، پورمخبر بازیگر نیست، اما شهرت رعد آسایش را، برخی‌ بازیگران کهنه کار حتی،
در یک دوره ی ۵-۶ ساله آرزو داشتند. فایل کوتاهی‌ بود در اینترنت که پاک کردند از سرورها ۲-۳ سال پیش!.
استاد مشایخی، در مصاحبه ی کوتاه خبری، خیلی‌ خیلی‌ عصبانی‌ بودند، غیر مستقیم نام آوردند و انتقاد شدید کردند
از دستمزد بسیار بالای این نابازیگرها (یک مرد مسن و یک خانم مسن) که بگونه ی روزانه!،
برای فیلم پر کردن میگرفتند. در هارد قبلی‌ هست آن‌ فایل، دسترسی‌ پیدا کردم، قرار خواهم داد.
بسیار خرسندم که در ادامه ی فرمایشات خانم هایدی، خاطره ی کوتاه من نیز مورد پسند قرار گرفته.
ایشان هستند آقای "سهم الدین زمانی". هنرمند و معلم خوش اخلاقی‌ بودند و هستند.
آن سالها، تازه شروع به کار بر روی این تابلویشان کرده بودند.
بیش از بیست سال از آن‌ روزها گذشت ....
یک بند از انگشت سبابه ی ایشان (در تصویر هم پیداست)،
زمانی که در سنگر در جبهه بودند، تیر میخورد و ....

   

.
.
.

59 نوشته است:
خانم هایدی، سپاسگزارم برای شفاف سازی در مورد "کیکرز" و عکس خاطره انگیز آن،
و همچنین برای دیگر مواردی که مطرح ساختید. بله، هر چه آمریکایی باشد، در سیستم ایرانی ما،
گیرا و اوریجینال بشمار می‌‌آید و اشاره ی‌ بسیار خوبی‌ بود. این "کر کرز" ها، خودشان هم در اصل،
نوستالژیک هستند. در فیلمهای هالیوودی که مربوط به دهه‌ های ۷۰ و ۸۰ میلادی هستند،
در کافه‌ های بین راهی‌ و رستورانهای درجه ۳، نشان میدهند که به مقدار زیاد در کنار نوشیدنی‌ هست برای مشتری.
پدر آنجلینا جولی "جان ویت" که بازیگری قدیمی‌ هست، در دوران جوانی به همراه "داستین هافمن" در فیلمی بازی کرده،
با نام "کابوی نیمه شب - ۱۹۶۹" که البته شاید دیده باشید. فیلم بسیار خوش ساختی است با درونمایه قوی.
آنجا هم این بیسکویست ‌های ترد و شور مزه را نشان میدهند. راستی‌ برای شما و دیگر همکاران گرامی،
ویفر‌های "یام یام" خاطره انگیز و شصتی نبود؟.

 


امیر جان گرامی، سپاسگزارم برای تمام نکاتی‌ که نگارش فرمودید. بگمانم شام را،
در رستوران فروم خواهیم خورد آنهم به حساب شما.
عکس مورد نظر و بسیار نوستالژیک از ماشین‌های برقی‌ شهر بازی را قبلن نیز،
خدمت شما و دوستان تقدیم کرده بودم (لبخند):

(پست اول - قسمت "پی‌ نوشت")
https://koodaki-nojavani.forumfa.net/t24p300-topic

فایل صوتی از "دور دنیا در هشتاد روز" بسیار خاطره انگیز بود. یاد آن‌ سمور (؟)،
که دستیار آقای فاگ بود می‌‌افتم. ممنون هستم برای قسمت کوتاه اما بامزه از "وفا ۲۰۱۲"
من همان دو - سه‌ سال پیش که فیلمش را دیدم، (نصف بیشترش را با دور تند!)،
سریع پاکش کردم، اما این قسمتش خوب بود واقعن. کارهای رضا شفیعی جم را،
همیشه دنبال می‌کنم. البته مجموعه سریالهای فولکلوریک - فانتزی مهران مدیری را،
همچون شب‌های بر ره‌ و ... را ندیده ام. راستش چند سکانس کوتاه دیدم در نت و خوشم نیامد،
با آنکه شفیعی جم از عکس‌هایش در آنها پیداست، که کاراکتر خنده داری دارد. اما برای نمونه از بازی اش،
در "ترش و شیرین - ۱۳۸۵" خیلی‌ خیلی‌ خوشم می‌‌آید. من این سریال را سه‌ بار تا کنون، در طی‌ این سالها دیده ام.
طنز جالبیست که او، پدرش یعنی‌ حمید لولایی را، مثل یک بچه ی لوس صدا میزند، آنوقت خود لولایی نیز،
با همین حالت پدر خودش را صدا میزند!، "بابا، بابا".... شما ببینید که کار دنیا و حکمت جهان چگونه است،
پسری با پدرش می‌‌آید برای تست بازیگری پیش رضا عطاران. تست میدهد و ... در این میان، عطاران نظرش،
به آقایی که نزدیک درب ایستاده بوده جلب میشود. از پسر میپرسد که او کیست، و معلوم میشود که پدرش است،
همین و .... آغاز دوران گرانقیمت و افسانه ‌ای از جهت مالی‌، برای احمد پور مخبر. ره صد ساله را یک شبه رفت.
من لذت میبرم از چنین لحظه‌ها و اتفاقاتی. میدانید، انگار که یک سفره یا یک میز در جهان هستی‌ برپاست.
هر کدام از ما زمانی داریم در ساعت دیواری پیدایش، که به سر این میز صدایمان میکنند
و با توجه به شایستگی‌ها و تلاشمان، میتوانیم از غذا‌های آن بهره و استفاده ببریم. برخی‌ از آدمها،
همیشه سر این میز هستند، روالی عادی دارند، آهسته و پیوسته بهشان لقمه‌های کوچکی میدهند
و روزگار برایشان می‌گذرد. اما لذت بخش زمانیست که در یک چشم بهم زدنی‌، آنهم از پس
سالهای تلاش اما بی‌ نتیجه گی‌‌، صدایت کنند!، سرانجام دعوت شوی و خانی رنگین برایت به ارمغان بیاورند.
هر چند که "ساعد باقری" به فرزانگی سروده: "از سفره ی هستی‌ کسی‌ سیر نخیزد، شاد آنکه از این دار سبکبال گریزد".

خانم هایدی، راستش "روستایی راستین"، من را بیاد اصغر محبی (؟) در "ملات آباد" انداخت.
در همان فایل جامع که از "بعد از خبر" تقدیم شده بود، اتفاقن این قسمت هم قرار داشت.



نقش منفی‌ بیوک میرزایی در "سایه همسایه" خیلی‌ پررنگ بود و بازیها‌ی دیگر ایشان را،
در دهه‌های شصت و هفتاد مورد هنایش خود قرار داده بود. این سریال کادر به کادرش خاطره هست.
در مورد "وودی وود پیکر" که بخوبی اشاره داشتید اینرا اضافه کنم که در دوره ی راهنمایی،
سالهای ۱۳۷۰ تا ۷۳، معلم هنری داشتیم به نام "سهم الدین زمانی". ایشان نقاش هستند و
عکسشان در اینترنت هست. مدتی در واحد دوبلاژ بودند در قبل از انقلاب و دهه ی شصت.
در همان سال ۷۰ یا ۷۱، برایمان تقلید صدا نیز میکرد در سر کلاس درس. دو - سه‌ قسمت اول این کارتون را،
او دوبله کرده بود اما بخاطر اینکه پول کم می‌‌دادند ادامه نداده بود و میگفت که تورج نصر کار را ادامه داده.
تیپ سازی صدای او برای این پرسوناژ، دقیقن همانی بود که تورج نصر بخوبی ادامه داد. البته این دو،
قابل مقایسه نیستند با هم در زمینه دوبلاژ. آقای نصر، سالهاست که استادانه فعالیت میکنند و سلامت باشند همیشه.
معلم ما، یک نقش دیگر هم داشت در دوبله که برایمان تعریف و اجرا میکرد در کلاس که صدای بمی بود با این تکه کلام،
که یک پرسوناژ کارتونی میگفت: "بله، شتر جان". نام و خود این کارتون را بیاد ندارم، اما صدای او یادم هست.
سکانس ترسناک هم جالب بود. نزدیک بر ۴۰ -۵۰ درصد، گویش و فونتیک صدای دوبله ی آن،
به زبان آلمانی شبیه بود. حتی آنجا که شمشیر را بلند می‌کند تا بزند، کمی‌ شبیه به آلمانی می‌گوید:
"کی‌ اونجاست". ... زبان سوئدی نیست؟.  

اول از همه یک سوال از آقای امیلیانو: این اصطلاح "چهل مرد" (چِلمَن) که نوشتید یعنی تیپ هایی مثل اسدالله یکتا؟... چرا؟ (معنیش چیه؟)
دوم: قسمت دوم صبح جمعه با شما تقدیم به شما:
http://s4.picofile.com/file/8101621426/%D8%B5%D8%A8%D8%AD_%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87_%D8%A8%D8%A7_%D8%B4%D9%85%D8%A7_2.mp3.html
(اگه یادتون باشه برنامه ای رادیویی به اسم سلام صبح به خیر هم بود که صبح ها موقع مدرسه رفتن می شنیدیم و اگه اشتباه نکنم شهریاری و آتش افروز اجراش می کردن)
اما اشاره های بسیار خوب و به جای جناب 59 منو مسلسل وار یاد مجموعه از خاطرات انداخت:
در مورد "روستایی راستین" کاملا درست یادآوری کردید: "آآآآی روستاییان راااااستین! آهااااای شهریان خوش نشین!" تکیه کلام های جانعلی تو مجموعه طنز ملاط آباد خبر بود که عباس محبی اجرایش می کرد.
کلیپ مفصل شما رو از جُنگ "بعد از خبر" همون موقع که به اشتراک گذاشتین دیدم و بسیار دیدنی بود. ممنونم از شما و جناب محمد اِوَزی که با دست و دلبازی، گوشه هایی از آرشیوشون رو با ما قسمت کردن. کاش باقی برنامه سازها، بازیگرها، دوبلورها، نویسنده ها یا کارگردان ها هم از ایشون یاد بگیرن و بخشی از آرشیو قدیمی کارهاشون رو که ممکنه برای خیلی ها خواستنی باشه وقف عام کنن و بدونن که این سخاوتمندیشون جای دوری نمیره!
https://koodaki-nojavani.forumfa.net/t20p960-topic#5973
اگه یادتون باشه همون موقع ها، کاراکتر این پیرمرد هم به مجموعه های طنز اضافه شد (اسم بازیگر رو نمی دونم) و صدا و نحوه ی بازیش برای خیلی ها تازگی داشت و جالب بود. خیلی ها فکر می کردن بازیگر این نقش واقعا پیرمرده و وقتی تو یکی از برنامه های تلویزیونی با چهره اصلیش بدون گریم ظاهر شد، خیلی ها از دیدن موها و ریش های مشکیش تعجب کردن:
http://s4.picofile.com/file/8101642084/%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%85%D8%B1%D8%AF.flv.html
خاطره دوبلور قدیمی دارکوب زبله جالب بود. من تا یادمه صدای تورج نصر (مجد) را روی این کاراکتر شنیده بودم و نمی دونستم دوبلور دیگری هم وجود داشته! چه لحظات سرگرم کننده ای داشتید سر کلاس با آن معلم هنرمند!... اولین خاطره های من از تورج نصر، بازی در نقش آقای شهروندی بود. یک کارمند بی دست و پا که نقش رییسش را مهدی بهنام بازی می کرد و همسرش شیرین گلکار بود:

در این کلیپ طنز کوتاه، تعدادی از همین بازیگرهای آشنای قدیمی را کنار هم می بینید: محسن یوسف بیک، مهدی بهنام، شیرین گلکار و خانم مژگان عظیمی، دوبلور خوب و آشنای "هایدی" که گذر زمان و بالاتر رفتن سن هنوز نتوانسته چهره و صدای لطیف و کودکانه رو از ایشون بگیره. (یادم هست تو مجموعه بعد از خبر ِ شما هم یک آیتم شبیه این وجود داشت که محسن یوسف بیک وسط دراز کشیده بود و تو بستر بیماری، آه و ناله می کرد. اگه بعدا قسمت های جدیدی به کلیپتون اضافه نکرده باشید احتمالا این بینشون نیست)
http://s1.picofile.com/file/8101637842/%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86_%DB%8C%D9%88%D8%B3%D9%81_%D8%A8%DB%8C%DA%A9_%D9%85%DA%98%DA%AF%D8%A7%D9%86_%D8%B9%D8%B8%DB%8C%D9%85%DB%8C_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%A8%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85_%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%86_%DA%AF%D9%84%DA%A9%D8%A7%D8%B1.flv.html
تورج نصر رو چندین سال پیش، دو سه بار در سطح شهر دیدم. هربار حس کردم خیلی بین مردم مهجورن هرچند که صداشون و هنرمندیشون، همیشه جزء جدایی ناپذیر همه فیلم ها و سریال بوده و هست. ایشون رو تو میدون انقلاب دیدم که زیر گرمای آفتاب پیاده و به سرعت راه می رفتن و یک جعبه چوبی بزرگ شبیه جعبه ی میوه رو به سختی با خودشون می بردن. یکی دو بار دیگه هم پل مدیریت ایشون رو دیدم که کنار خیابون منتظر تاکسی بودن. هنرمند ارزشمندی هستن و امیدوارم همیشه سلامت و تندرست باشن. (من کلاس پنجم معلمی داشتم که به شدت در تک تک اجزای صورت شبیه ایشون بودن طوری که تصور می کردیم خواهر و برادر دوقلو هستن.)
اما در ادامه ی یادآوری نوستالژیک "بعد از خبر" یادم افتاد تعدادی بازیگر، پای ثابت بیشتر آیتم های طنز اون بودن که خیلی وقته خبری ازشون نیست. مثل این آقا که اسم واقعیشون رو نمی دونم و به اسم "آقا مُتی" می شناختیم:


بازیگری به اسم "بهروز خوش فطرت" هم بعدها به جمع مجموعه های تلویزیونی آن دوره اضافه شد. همینطور این بازیگر که اسمشون رو نمی دونم و به خاطر خوش تیپی بیش از حد، همیشه یکراست و مستقیم نقش آدم مایه داره رو بهشون می دادن:

ایشون رو یک بار تو کوچه باغ های منطقه ی دَرَکه دیدم با لباس ورزشی و مشخص بود از کوهنوردی برگشتن
اما یادآوری بازیگرهای قدیمی، من را دوباره یاد "فرهاد تجویدی" انداخت و بازی به یاد موندنیش در نقش "آقا جورواجور"... این قطعه ی کوتاه رو تقدیم می کنم به جناب امیلیانو و دوستانی که می خواستن قسمتی از بازی ایشون رو تو برنامه های تلویزیونی قدیمی ببینن (این قسمت مربوط میشه به یه مجموعه طنز که اوایل دهه هفتاد پخش می شد)
http://s2.picofile.com/file/8101638568/%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C.flv.html
*
جناب 59- من از خوراکی "یام یام" فقط اسمش رو یادم میاد که به نظرم جالب بود. (معنی "یامی" رو به انگلیسی می دونین که میشه خوشمزه) غیر از اون اصلا یادم نمیاد چه شکلی بود و چه مزه ای می داد. من بیسکوییت های ریزی رو یادمه که آرم ورزش های مختلف (مثل شنا، والیبال، هندبال و غیره) روشون کار شده بود. بعدها هین بیسکوییت های ریز را به صورت اشکال مختلف حیوانات هم دیدم.
در مورد احمدپورمخبر با اینکه خیلی ها بهش گیر میدن و خوششون نمیاد ولی بازیش تو مجموعه ترش و شیرین رو دوست داشتم و به نظرم خیلی بامزه بود. احترام زیادی برای جمشید مشایخی قائل هستم ولی با مرور همه نقش هایی که ایشون تو همه ی این سالها بازی کردن تصور می کنم خود ایشون هم تو کارنامه ی بازیگریشون غیر از تعداد زیادی نقش های مشابه و تکراری و بدون افت و خیز مثل "پدر محترم و استاد محترم و پیشکسوت محترم و پیر و مراد محترم و مرد خانواده ی آبرومند و سالمند محترم" چیز دندانگیری پیدا نمی شود. هرچند که تو خیلی از این نقش ها به خوبی جا افتادن و موندگار شدن (مثل سریال هزاردستان یا فیلم کمال الملک) ولی فکر می کنم هنر واقعی، فرو رفتن و ایفای نقش تو وضعیت های چالشی و بعضا خیلی متفاوت است و اینکه بعضی افراد به خاطر ظاهرشون به بعضی نقش ها بهتر می خورن و یک عمر همونها رو تکرار می کنن خیلی هنر نیست (کلا بعضی بازیگرهای محترم ما به خاطر قیافه و چهره مادرزادیشون، از اول خود به خود تو یه سری نقش های از پیش تعیین شده و مشخص می مونن و خودشون رو تکرار می کنن. مثل این بزرگواری که چند خط بالاتر نوشتم و همیشه نقش آدم پولداره رو بهشون میدادن. یا مرحوم گرجی که تا یادمون میاد بیشتر بازی هاشون در نقش آبدارچی و سرایدار بود. یا جوادهاشمی که نقش ثابت و همیشگیش رزمنده و بسیجی و روحانی مسجد و امین هیئت محل است و محمود بصیری که محال است بشود تو نقش بسیجی یا روحانی محل یا فلان کارخانه دار خرپول یا رییس باند قاچاق مواد تصورش کرد و بهترین بازی هایش همونهایی بود که تو آرایشگاه زیبا یا هتل مروارید دیدیم.
در مورد زبان آن سکانس ترسناک هم درست حدس تشخیص دادید. و چه جالب که زبان سوئدی و آلمانی هم این قدر اشتراکات با هم دارند!
باز هم می بخشید که سرتون رو درد آوردم.

59 نوشته است:
خواهش می‌کنم امیر جان، شرمنده میفرمایید، بنده نوازی میفرمایید،
بزرگی از خودتان هست. اگر هم گفتم آن مورد را، قصد جسارت نداشتم. بزرگوارید.
بله، پیشنهاد می‌کنم که حتمن، سریال "ترش و شیرین" را ببینید، طنز خوب و سرگرم کننده ایست.
درست است، پورمخبر بازیگر نیست، اما شهرت رعد آسایش را، برخی‌ بازیگران کهنه کار حتی،
در یک دوره ی ۵-۶ ساله آرزو داشتند. فایل کوتاهی‌ بود در اینترنت که پاک کردند از سرورها ۲-۳ سال پیش!.
استاد مشایخی، در مصاحبه ی کوتاه خبری، خیلی‌ خیلی‌ عصبانی‌ بودند، غیر مستقیم نام آوردند و انتقاد شدید کردند
از دستمزد بسیار بالای این نابازیگرها (یک مرد مسن و یک خانم مسن) که بگونه ی روزانه!،
برای فیلم پر کردن میگرفتند. در هارد قبلی‌ هست آن‌ فایل، دسترسی‌ پیدا کردم، قرار خواهم داد.

Heidii نوشته است:

اول از همه یک سوال از آقای امیلیانو: این اصطلاح "چهل مرد" (چِلمَن) که نوشتید یعنی تیپ هایی مثل اسدالله یکتا؟... چرا؟ (معنیش چیه؟)
دوم: قسمت دوم صبح جمعه با شما تقدیم به شما:
http://s4.picofile.com/file/8101621426/%D8%B5%D8%A8%D8%AD_%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87_%D8%A8%D8%A7_%D8%B4%D9%85%D8%A7_2.mp3.html
(اگه یادتون باشه برنامه ای رادیویی به اسم سلام صبح به خیر هم بود که صبح ها موقع مدرسه رفتن می شنیدیم و اگه اشتباه نکنم شهریاری و آتش افروز اجراش می کردن)
اما اشاره های بسیار خوب و به جای جناب 59 منو مسلسل وار یاد مجموعه از خاطرات انداخت:
در مورد "روستایی راستین" کاملا درست یادآوری کردید: "آآآآی روستاییان راااااستین! آهااااای شهریان خوش نشین!" تکیه کلام های جانعلی تو مجموعه طنز ملاط آباد خبر بود که عباس محبی اجرایش می کرد.
کلیپ مفصل شما رو از جُنگ "بعد از خبر" همون موقع که به اشتراک گذاشتین دیدم و بسیار دیدنی بود. ممنونم از شما و جناب محمد اِوَزی که با دست و دلبازی، گوشه هایی از آرشیوشون رو با ما قسمت کردن. کاش باقی برنامه سازها، بازیگرها، دوبلورها، نویسنده ها یا کارگردان ها هم از ایشون یاد بگیرن و بخشی از آرشیو قدیمی کارهاشون رو که ممکنه برای خیلی ها خواستنی باشه وقف عام کنن و بدونن که این سخاوتمندیشون جای دوری نمیره!
https://koodaki-nojavani.forumfa.net/t20p960-topic#5973
اگه یادتون باشه همون موقع ها، کاراکتر این پیرمرد هم به مجموعه های طنز اضافه شد (اسم بازیگر رو نمی دونم) و صدا و نحوه ی بازیش برای خیلی ها تازگی داشت و جالب بود. خیلی ها فکر می کردن بازیگر این نقش واقعا پیرمرده و وقتی تو یکی از برنامه های تلویزیونی با چهره اصلیش بدون گریم ظاهر شد، خیلی ها از دیدن موها و ریش های مشکیش تعجب کردن:
http://s4.picofile.com/file/8101642084/%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%85%D8%B1%D8%AF.flv.html
خاطره دوبلور قدیمی دارکوب زبله جالب بود. من تا یادمه صدای تورج نصر (مجد) را روی این کاراکتر شنیده بودم و نمی دونستم دوبلور دیگری هم وجود داشته! چه لحظات سرگرم کننده ای داشتید سر کلاس با آن معلم هنرمند!... اولین خاطره های من از تورج نصر، بازی در نقش آقای شهروندی بود. یک کارمند بی دست و پا که نقش رییسش را مهدی بهنام بازی می کرد و همسرش شیرین گلکار بود:

در این کلیپ طنز کوتاه، تعدادی از همین بازیگرهای آشنای قدیمی را کنار هم می بینید: محسن یوسف بیک، مهدی بهنام، شیرین گلکار و خانم مژگان عظیمی، دوبلور خوب و آشنای "هایدی" که گذر زمان و بالاتر رفتن سن هنوز نتوانسته چهره و صدای لطیف و کودکانه رو از ایشون بگیره. (یادم هست تو مجموعه بعد از خبر ِ شما هم یک آیتم شبیه این وجود داشت که محسن یوسف بیک وسط دراز کشیده بود و تو بستر بیماری، آه و ناله می کرد. اگه بعدا قسمت های جدیدی به کلیپتون اضافه نکرده باشید احتمالا این بینشون نیست)
http://s1.picofile.com/file/8101637842/%D9%85%D8%AD%D8%B3%D9%86_%DB%8C%D9%88%D8%B3%D9%81_%D8%A8%DB%8C%DA%A9_%D9%85%DA%98%DA%AF%D8%A7%D9%86_%D8%B9%D8%B8%DB%8C%D9%85%DB%8C_%D9%85%D9%87%D8%AF%DB%8C_%D8%A8%D9%87%D9%86%D8%A7%D9%85_%D8%B4%DB%8C%D8%B1%DB%8C%D9%86_%DA%AF%D9%84%DA%A9%D8%A7%D8%B1.flv.html
تورج نصر رو چندین سال پیش، دو سه بار در سطح شهر دیدم. هربار حس کردم خیلی بین مردم مهجورن هرچند که صداشون و هنرمندیشون، همیشه جزء جدایی ناپذیر همه فیلم ها و سریال بوده و هست. ایشون رو تو میدون انقلاب دیدم که زیر گرمای آفتاب پیاده و به سرعت راه می رفتن و یک جعبه چوبی بزرگ شبیه جعبه ی میوه رو به سختی با خودشون می بردن. یکی دو بار دیگه هم پل مدیریت ایشون رو دیدم که کنار خیابون منتظر تاکسی بودن. هنرمند ارزشمندی هستن و امیدوارم همیشه سلامت و تندرست باشن. (من کلاس پنجم معلمی داشتم که به شدت در تک تک اجزای صورت شبیه ایشون بودن طوری که تصور می کردیم خواهر و برادر دوقلو هستن.)
اما در ادامه ی یادآوری نوستالژیک "بعد از خبر" یادم افتاد تعدادی بازیگر، پای ثابت بیشتر آیتم های طنز اون بودن که خیلی وقته خبری ازشون نیست. مثل این آقا که اسم واقعیشون رو نمی دونم و به اسم "آقا مُتی" می شناختیم:
بازیگری به اسم "بهروز خوش فطرت" هم بعدها به جمع مجموعه های تلویزیونی آن دوره اضافه شد. همینطور این بازیگر که اسمشون رو نمی دونم و به خاطر خوش تیپی بیش از حد، همیشه یکراست و مستقیم نقش آدم مایه داره رو بهشون می دادن:
ایشون رو یک بار تو کوچه باغ های منطقه ی دَرَکه دیدم با لباس ورزشی و مشخص بود از کوهنوردی برگشتن
اما یادآوری بازیگرهای قدیمی، من را دوباره یاد "فرهاد تجویدی" انداخت و بازی به یاد موندنیش در نقش "آقا جورواجور"... این قطعه ی کوتاه رو تقدیم می کنم به جناب امیلیانو و دوستانی که می خواستن قسمتی از بازی ایشون رو تو برنامه های تلویزیونی قدیمی ببینن (این قسمت مربوط میشه به یه مجموعه طنز که اوایل دهه هفتاد پخش می شد)
http://s2.picofile.com/file/8101638568/%D9%81%D8%B1%D9%87%D8%A7%D8%AF_%D8%AA%D8%AC%D9%88%DB%8C%D8%AF%DB%8C.flv.html
*
جناب 59- من از خوراکی "یام یام" فقط اسمش رو یادم میاد که به نظرم جالب بود. (معنی "یامی" رو به انگلیسی می دونین که میشه خوشمزه) غیر از اون اصلا یادم نمیاد چه شکلی بود و چه مزه ای می داد. من بیسکوییت های ریزی رو یادمه که آرم ورزش های مختلف (مثل شنا، والیبال، هندبال و غیره) روشون کار شده بود. بعدها هین بیسکوییت های ریز را به صورت اشکال مختلف حیوانات هم دیدم.
در مورد احمدپورمخبر با اینکه خیلی ها بهش گیر میدن و خوششون نمیاد ولی بازیش تو مجموعه ترش و شیرین رو دوست داشتم و به نظرم خیلی بامزه بود. احترام زیادی برای جمشید مشایخی قائل هستم ولی با مرور همه نقش هایی که ایشون تو همه ی این سالها بازی کردن تصور می کنم خود ایشون هم تو کارنامه ی بازیگریشون غیر از تعداد زیادی نقش های مشابه و تکراری و بدون افت و خیز مثل "پدر محترم و استاد محترم و پیشکسوت محترم و پیر و مراد محترم و مرد خانواده ی آبرومند و سالمند محترم" چیز دندانگیری پیدا نمی شود. هرچند که تو خیلی از این نقش ها به خوبی جا افتادن و موندگار شدن (مثل سریال هزاردستان یا فیلم کمال الملک) ولی فکر می کنم هنر واقعی، فرو رفتن و ایفای نقش تو وضعیت های چالشی و بعضا خیلی متفاوت است و اینکه بعضی افراد به خاطر ظاهرشون به بعضی نقش ها بهتر می خورن و یک عمر همونها رو تکرار می کنن خیلی هنر نیست (کلا بعضی بازیگرهای محترم ما به خاطر قیافه و چهره مادرزادیشون، از اول خود به خود تو یه سری نقش های از پیش تعیین شده و مشخص می مونن و خودشون رو تکرار می کنن. مثل این بزرگواری که چند خط بالاتر نوشتم و همیشه نقش آدم پولداره رو بهشون میدادن. یا مرحوم گرجی که تا یادمون میاد بیشتر بازی هاشون در نقش آبدارچی و سرایدار بود. یا جوادهاشمی که نقش ثابت و همیشگیش رزمنده و بسیجی و روحانی مسجد و امین هیئت محل است و محمود بصیری که محال است بشود تو نقش بسیجی یا روحانی محل یا فلان کارخانه دار خرپول یا رییس باند قاچاق مواد تصورش کرد و بهترین بازی هایش همونهایی بود که تو آرایشگاه زیبا یا هتل مروارید دیدیم.
در مورد زبان آن سکانس ترسناک هم درست حدس تشخیص دادید. و چه جالب که زبان سوئدی و آلمانی هم این قدر اشتراکات با هم دارند!
باز هم می بخشید که سرتون رو درد آوردم.

3. "چِلمرد" یا "چهل مرد" یا "چِلمن" به کسی می گن که رشد ابنرمال داره. بهترین مثال، همون "اسد یکتا" بود؛ که، تو این عکس به شدت یادآور "امیر محمد متقیان"ه:



یا زنده یاد "رشید اصلانی"! یا همون "سمندون" خودمون.
راس می گن که "کچل را زلفعلی خوانند!"
این بیچاره رو هم اسمشو گذاشته بودن "رشید"!

به نظر بنده هم "امیر محمد" از این دسته س؛ که، امیدوارم اشتباه کرده باشم و این طور نباشه؛ چون، فیلمسازای ما فقط عادت دارن اگه هم نقشی به اینا می دن، برای لودگی و خندیدن بهشون باشه و هیچ وقت نقش جدی ندارن، بیچاره ها.

4. فایل شماره ی 3 "صبح جمعه با شما" رو هم همین الآن گرفتم. خیلی خاطره انگیز بود. دستتون درد نکنه.
از ثانیه ی 46 به بعد، صدای زنده یاد "کنعان کیانی" شنیده می شه و بعدش هم موسیقی خاطره انگیزناک آلودی؛ که، آدمو یاد بخش دیگه ای از همین برنامه می ندازه به نام "لطیفه های ریزه میزه"؛ که، قبلاً "افشین" جان ازش فایل گذاشته بود.

5. راستی، "افشین"، نمی دونم این ها رو می خونی یا نه؛ اما، 95 درصد مطمئنم می خونی؛ چون، خیلی جاها اومدی و جواب دادی.
اگه آره، شما از اون برنامه ای که دهه ی فجر می داد و "افسانه ی سلطان و شبان" به روز شده بود که "سلطان" از جاهای تاریخی دیدن می کرد و به "پهلوی ها" می رسید، فایل گذاشتی یا نه؟
اسمش چی بود؟ "گلبانگ پیروزی"؛ اگه اشتباه نکنم (؟)

اگه فایلشو داری، یه بار دیگه می ذاریش، لطفاً؟

6. من هیچ وجه این پیرمرده رو بدون گریم ندیده م و همیشه همین شکلی دیدمش و می شناسم؛ فقط، می دونم اسمش "داوود منفرد"ه.
الآن که اسمشو گوگلیدم، دیدم همچین هم جوون نیستا؛ اما، لوچ هم نیست؛ ولی، همیشه چشاشو لوچ می کنه، ناقلا.
بعدشم مث اینایی که لولن، انگشت سبابه شو رو بینیش می کشه و بینی شو بالا!

7. من "آقا مُتی" رو همیشه "آقا مطیع" می شنیدم. نمی دونم کدوم درسته و مهم هم نیست؛ اما، یادآوریش و همچنین عکس ازش عالی بود، "هایدی" عزیز. ممنون.

8. اسم این آقا هم هست: "بهزاد رحیم خانی":



9. نوشته هاتون در مورد "جمشید مشایخی" از دل بنده بود. لایک بهش.

Emiliano نوشته است:
4. فایل شماره ی 3 "صبح جمعه با شما" رو هم همین الآن گرفتم. خیلی خاطره انگیز بود. دستتون درد نکنه.
از ثانیه ی 46 به بعد، صدای زنده یاد "کنعان کیانی" شنیده می شه و بعدش هم موسیقی خاطره انگیزناک آلودی؛ که، آدمو یاد بخش دیگه ای از همین برنامه می ندازه به نام "لطیفه های ریزه میزه"؛ که، قبلاً "افشین" جان ازش فایل گذاشته بود.

5. راستی، "افشین"، نمی دونم این ها رو می خونی یا نه؛ اما، 95 درصد مطمئنم می خونی؛ چون، خیلی جاها اومدی و جواب دادی.
اگه آره، شما از اون برنامه ای که دهه ی فجر می داد و "افسانه ی سلطان و شبان" به روز شده بود که "سلطان" از جاهای تاریخی دیدن می کرد و به "پهلوی ها" می رسید، فایل گذاشتی یا نه؟
اسمش چی بود؟ "گلبانگ پیروزی"؛ اگه اشتباه نکنم (؟)

اگه فایلشو داری، یه بار دیگه می ذاریش، لطفاً؟

امیرجان سلام
بله دیگه من همیشه میام و پستهارو چک میکنم. فقط این چند وقته شماها انگار دوپینگ کردین هی دارین پست میذارین و تند میرین جلو و پیرمردهایی مثه من جا می مونن. ماشالا یکهو این اتفاقی که بهش میگن طوفان اندیشه و تفکر اینجا رخ داد و کلی سئوالهای بی پاسخ هم جواب براشون پیدا شد. خیلی عالی بود! اینکه گفتی هم پایین برای تو و بقیه میذارم که البته فکر کنم پسورد هم داشت و پسورد هم همون اسمم هست به زبون انگلیسی و منعکس شده در آیینه   یک چیزی هم اضافه کنم که اگر خاطرتون باشه اولین بار من این آواز عمله دسته دسته را توی فاروم فعلی یا قبلی گذاشتم. من همون زمان از برنامه اقتصادی ضبط کرده بودم که تکرارش رو هم همون هفته از برنامه جنگ هفته پخش کرده بودن. خلاصه این هم از این. خیلی مشتاق هم هستم اگر گفتگویی با آقای رضا معینی (مثل همونی که با خانم بهروان شده بود) باشه برای من و بقیه در اختیار گذاشته بشه. خودم که نتوانستم به سایتی که این مصاحبه ها درش هست دسترسی پیدا کنم.
ارادتمند همه افشین
http://www.4shared.com/file/145848518/d880e2d4/Sobh-e_Jomeh_Ba_Shoma__1366-1367_-Special_Comedy_Play.html
password:afshinihsfa

Indiana Jones نوشته است:

Emiliano نوشته است:
4. فایل شماره ی 3 "صبح جمعه با شما" رو هم همین الآن گرفتم. خیلی خاطره انگیز بود. دستتون درد نکنه.
از ثانیه ی 46 به بعد، صدای زنده یاد "کنعان کیانی" شنیده می شه و بعدش هم موسیقی خاطره انگیزناک آلودی؛ که، آدمو یاد بخش دیگه ای از همین برنامه می ندازه به نام "لطیفه های ریزه میزه"؛ که، قبلاً "افشین" جان ازش فایل گذاشته بود.

5. راستی، "افشین"، نمی دونم این ها رو می خونی یا نه؛ اما، 95 درصد مطمئنم می خونی؛ چون، خیلی جاها اومدی و جواب دادی.
اگه آره، شما از اون برنامه ای که دهه ی فجر می داد و "افسانه ی سلطان و شبان" به روز شده بود که "سلطان" از جاهای تاریخی دیدن می کرد و به "پهلوی ها" می رسید، فایل گذاشتی یا نه؟
اسمش چی بود؟ "گلبانگ پیروزی"؛ اگه اشتباه نکنم (؟)

اگه فایلشو داری، یه بار دیگه می ذاریش، لطفاً؟

امیرجان سلام
بله دیگه من همیشه میام و پستهارو چک میکنم. فقط این چند وقته شماها انگار دوپینگ کردین هی دارین پست میذارین و تند میرین جلو و پیرمردهایی مثه من جا می مونن. ماشالا یکهو این اتفاقی که بهش میگن طوفان اندیشه و تفکر اینجا رخ داد و کلی سئوالهای بی پاسخ هم جواب براشون پیدا شد. خیلی عالی بود! اینکه گفتی هم پایین برای تو و بقیه میذارم که البته فکر کنم پسورد هم داشت و پسورد هم همون اسمم هست به زبون انگلیسی و منعکس شده در آیینه   یک چیزی هم اضافه کنم که اگر خاطرتون باشه اولین بار من این آواز عمله دسته دسته را توی فاروم فعلی یا قبلی گذاشتم. من همون زمان از برنامه اقتصادی ضبط کرده بودم که تکرارش رو هم همون هفته از برنامه جنگ هفته پخش کرده بودن. خلاصه این هم از این. خیلی مشتاق هم هستم اگر گفتگویی با آقای رضا معینی (مثل همونی که با خانم بهروان شده بود) باشه برای من و بقیه در اختیار گذاشته بشه. خودم که نتوانستم به سایتی که این مصاحبه ها درش هست دسترسی پیدا کنم.
ارادتمند همه افشین
http://www.4shared.com/file/145848518/d880e2d4/Sobh-e_Jomeh_Ba_Shoma__1366-1367_-Special_Comedy_Play.html
password:afshinihsfa

1. بی نهایت ممنونم داداش "افشین"؛ بخاطر، سرعت عملت در پاسخگویی و فایلی که قرار دادی.

2. با کمی جستجو در وبلاگ شما؛ که، بالحق به نوعی دایرة المعارف موسیقی و کلیپ تبدیل شده، تونستم به صفحه ی مورد نظرم برسم؛ البته، با یادآوری شما.
یعنی اینجا:

http://indianajones2.blogfa.com/8808.aspx

3. دارم تموم فایل ها رو می گیرم. اینا رو قبلاً دیده بودم؛ اما، با اینترنت زغالی نمی تونستم کاری کنم و گذاشتم برای بعد؛ که، یادم رفت؛ اما، امشب به لطف شما، دارم این گنجینه ی گرانبها رو دانلود می کنم.
بخصوص، دل تو دلم نیست "گلبانگ پیروزی" رو زودتر دانلود کنم، بشنوم.
خیلی با خودش و شعراش خاطره دارم و یاد برف های سخت مشهد و چای و خرمایی می افتم؛ که، با تعطیلی مدارس می زدیم به بدن.

دستت درد نکنه، دوست عزیزم.

4. روزی که "عمله دسته دسته" رو به قول خودم پیدا کردم، اومدم بذارم تو آرشیوم، دیدم دو تا فایلشو دارم!
هر چی فکر کردم یادم نیومد از کجا؛ اما، راستش حدس زدم کار شما باشه؛ چون، این کارای ناب از شما برمی یاد.
شرمنده دیگه. به جون خودم، دیگه مطمئن دارم می شم پا به سن می ذاریم.


5. پست اسکریپت:

همین الآن دانلود "گلبانگ پیروزی" تموم شد. یه مثلاً خارجی هم داره یکی از نمایشاش و طبق معمول همه ی کلیشه ها، این وقتی می خواد فارسی صحبت کنه، باید عین سفیر انگلیس "امیرکبیر" صحبت کنه؛ ینی، انگار سیب زمینی داغ تو دهنشه!

59 نوشته است:



خانم هایدی بسیار ممنون هستم برای خواندن مطالب قدیمی‌ تر و تکمیل آنها،
که در زمینه ی "سراب" به نکات خوبی‌ نیز اشاره داشتید. من آنروی سکه،
که مصاحبه با مهاجران "به خارج از ایران" بود را کامل فراموش کرده بودم
و بازگویی که از آنها داشتید، بسیار شنیدنی بود، همچنین ضبط برنامه ی "صبح جمعه ...".
فایل هنرنمایی داوود منفرد چقدر گیرا و بامزه است... پاک رفتم به دوران کودکی...
برای من خاطره ی نقاشی نشان دادن‌های قبل از برنامه ی کودک زنده شد. اما این نسخه ی امروزی
با اجرای شاد جناب منفرد، خیلی‌ روحیه بخش هست. فروم رویایی از ایشان سپاسگزار است.
برای فایل تصویری از استاد مشایخی هم ممنون هستم. زاد روز ایشان را شاد باش میگوییم.

.
.
.

و اما مدتها بود که میخواستم به موضوع خوشمزه ی "غذا خوردن" در فیلمهای شصتی بپردازم.
قصد داشتم تا مجموعه‌ای از سکانس‌هایی‌ را که در آنها، رستوران یا میز و سفره ی غذا نشان داده شده بود را
جمع آوری و در یک فایل تصویری قرار دهم. نمونه‌های زیادی داریم در فیلمهای آندوران در این زمینه ی جذاب.
در حال حاضر، دو سکانس کوتاه و جالب از فیلم نوستالژیک "خبرچین - ۱۳۶۶" تقدیم میگردد که دیدنش،
هم خاطره را بر می‌‌انگیزد و هم اشتها را. (چه دوبله‌ای داشتیم آنزمان...)



دو سکانس خاطره‌ انگیز از فیلم نوستالژیک "خبرچین -۱۳۶۶" در یک فایل فشرده:
http://elmond.persiangig.com/2%20Sekans%20Az%20(Khabar%20Chin)%20-%20(1366).rar


قبلن نیز گفته بودیم که صدای اصلی‌ "کاظم افرند نیا"، شباهت زیادی به جناب حسین عرفانی
که دوبلور ایشان بودند دارد. یک روز در اوایل دهه ی هفتاد بود که آقای افرند نیا را،
در راه بازگشت از مدرسه در محله ی ضرابخانه ی تهران دیدم. طبق روال همیشگی‌، جلو رفتم
و سر صحبت را باز کردم. برخوردشان بسیار فروتنانه و مودبانه بود، درست نقطه ی مقابل ساواکی‌هایی‌ که،
نقششان را بخوبی ایفا میکردند. در همان دوران بود که در یک نشریه، خوانده بودم که ایشان هنرمند نقاش نیز هستند،
اینرا بهشان گفتم و خیلی‌ خوشحال شدند که من، - موجود نیمه کودک نیمه نوجوان -، گفتگوی روزنامه‌ای ایشان را خوانده‌ام
و آنگونه که خودشان در صحبت اشاره کردند، همان حوالی نیز منزلشان بود. رضا بنفشه خواه و مجید مظفری نیز تقریبن
در همان محله، خیابان "شهید عراقی" زندگی‌ میکردند. (از اطلاعات رده خارج و فاش شده ی "واف" ... وزارت امنیت فروم)

پی‌ نوشت:
فرومیانی که، فایلهای قرار گرفته شده در انجمن را بارگیری نمیکنند،
توسط تیم کارکشته ی بازرسان "واف" شناسایی، و به اشد مجازات محکوم میگردند.
این مجازات میتواند شامل، بارگیری و یا بارگذاری سریالهای کیلومتری،
همچون "لاست" و یا "فرار از زندان" گردد.

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

1. بنده فکر کردم فایلی که دانلود می کنم، سکانس های غذا خوردن دهه ی شصتی هاست، "59" عزیز؛ اما، عجله کرده بودم.
این هم خوب بود؛ اما، بی صبرانه منتظر اون یکی فایلی که تو ذهن همیشه خلاقتون اومده، می مونم.

2. بعضی شخصیتا با قیافه و نقشاشون زمین تا آسمون فرق دارن.
"مهران غفوریان" رو مثلاً شنیده م خیلی جدی و یه کم هم قدّه.
این آقای "افرندنیا" رو ببینی، فکر می کنی شاید جواب سلامتو هم نده؛ اما، با این خاطره ی بامزه ای که ازشون نوشتی (و احتمالاً اون روز هم شانس شما روی خوششون بوده) نشون دادن آقای محترمی ان.
من هم تو چندین سفر به شمال یا کیش و ... هنرمندان زیادی رو از نزدیک دیده م؛ اما، خاکی ترینشون "داوود رشیدی" و "بهمن هاشمی" ("اکبر میرزا هاشمی") بوده ن؛ که، همه می دونیم به ترتیب بازیگر و دوبلورن.

3. من فکر می کنم این "واف" از "ساواک" یه چیزی اون ور تر و خفن تره، نه؟


4.

Emiliano نوشته است:

1. بنده فکر کردم فایلی که دانلود می کنم، سکانس های غذا خوردن دهه ی شصتی هاست، "59" عزیز؛ اما، عجله کرده بودم.
این هم خوب بود؛ اما، بی صبرانه منتظر اون یکی فایلی که تو ذهن همیشه خلاقتون اومده، می مونم.

2. بعضی شخصیتا با قیافه و نقشاشون زمین تا آسمون فرق دارن.
"مهران غفوریان" رو مثلاً شنیده م خیلی جدی و یه کم هم قدّه.
این آقای "افرندنیا" رو ببینی، فکر می کنی شاید جواب سلامتو هم نده؛ اما، با این خاطره ی بامزه ای که ازشون نوشتی (و احتمالاً اون روز هم شانس شما روی خوششون بوده) نشون دادن آقای محترمی ان.
من هم تو چندین سفر به شمال یا کیش و ... هنرمندان زیادی رو از نزدیک دیده م؛ اما، خاکی ترینشون "داوود رشیدی" و "بهمن هاشمی" ("اکبر میرزا هاشمی") بوده ن؛ که، همه می دونیم به ترتیب بازیگر و دوبلورن.

3. من فکر می کنم این "واف" از "ساواک" یه چیزی اون ور تر و خفن تره، نه؟


4.

امیر جان لطف دارید همیشه. خلاقیت از آن شما و یاران فروم هست. راستش اگر فرصتی پیش بیاید
و فایل اصلی‌ را هم تهیه کنم در زمینه ی "غذا خوری شصت"، به همین صورت خواهد بود.
اتفاقن در بخش اول این فایل نیز، موضوع غذا خوردن مطرح بود. خیلی‌ برایم راستش جالب بوده همیشه،
این عجله و اشتهایی که در اولین سکانس قرار دارد. سیروس تسلیمی با این فیلم بسیار خوش درخشید،
اما نمیدانم چرا دیگر بازیگری را ادامه نداد و در دنیای پشت صحنه و تهیه کنندگی فعالیت می‌کند.



ممنونم از بازگویی ی دیداری که با هنرمندان داشتید. اتفاقن بعدها نیز شنیدم،
که کاظم افرند نیا، در اصل بسیار خوش اخلاق میباشد و روحیه ی هنرمندانه‌ ای دارد،
درست همانگونه که آنروز دیده بودمش. "واف" داستانش طولانیست و بهتر است آشکار گفته نشود (لبخند).
برای پوسترهای سینمایی قدیمی‌ نیز، سپاسگزارم امیر جان، همچنین از لطف شما.  

.
.
.

Heidii نوشته است:
این سِمَت ها و عناوین جدید فروم خیلی جالب است. غیر از آسایشگاه و رستوران و وزارت امنیت فروم (واف) پیشنهاد می کنم یک بخش هیئت مدیره و امور اداری فروم هم تعریف کنید تا کارهای اداری ارباب رجوع های فروم روی زمین نماند و امثال ما برای گرفتن یک مرخصی، مجبور نباشن مرتب این پله های فروم را بالا و پایین برن. با اجازه تون من برگه مرخصی ام رو اینجا روی میز جناب امیلیانو میگذارم، هرموقع فرصت کردید شما یا جناب 59 یک امضا زیرش مرقوم بفرمایید که چند وقتی برویم استراحت و مرخصی و دنبال امورات دیگر. هرموقع دوباره چنته مون پر شد خدمت دوستان می رسیم و سوغاتی های جدید رو دونه دونه تقدیم می کنیم.
با تشکر!

1. اختیار داری، خانوم "هایدی". شما خودتون صاحب اینجا شدید.
2. من همیشه گفته م هر وخ خسته شدیم، بریم؛ اما، به شرطی که باز برگردیم.
خیلی از ما در برهه های زمانی مختلف این کارو کردیم. الآن چند ماهیه که "شروین" و "افشین" کم پیدا شده ن؛ اما، در جریانم که سر می زنن به اینجا و بارها در حق حقیر لطف داشته ن.
خود من یا "59" گرامی، بارها رفتیم؛ اما، برگشتیم. "نگین" و "سم" و "ارین گرل" و خلاصه همه مون دچار این دردیم؛ اما، اینجا و بچه ها رو فراموش نمی کنیم.
اگه قول می دی دست پر و با ساک پر از سوغاتی بیای و اول هم سوغاتی های منو بدی، من یکی قول می دم همین جا منتظرتون بمونم.

3. خاطرات شما از هنرمندان که خیلی بیشتر از بنده بوده.
شما مرکزید و اینا رو بیشتر می بینید. مشهد که از این خبرا نیست! اگه بریم این ور و اون ور، شاید این ها رو ببینیم و به شخصه خیلی هم حال نمی کنم برم جلو و معذبشون کنم؛ اما، بعضی چهره ها خیلی دوس داشتنی و خودمونی ان.

4. "هما خاکپاش" رو خیلی دوس دارم. از اون چهره هاییه که خوب مونده!

5. اون دوبلوره الآن هر چی می کنم، اسمش یادم نمی یاد؛ اما، مطمئنم تو "ایران دابینگ" اسمش رو دیده م:

http://www.iran-dubbing.com/

6. مادرهای سینما تا موقعی جوون و زیبا بودن، تو اوج بودن و بعدش مث زباله شدن. عکس های جوونی "مهری مهرنیا" و "ژاله علو" و "ملکه رنجبر" و "شهلا ریاحی" و ... تو وب هست.
مثال:



7. در پایان، باز هم از شما بخاطر فایل های ویدئویی ممنونم. دارم دانلودشون می کنم، راستش و هنوز ندیده م.

8. به امید دیدار. منتظرتون هستیما.


................................


9. "59" گرامی، انجام وظیفه می کنم و در برابر زحمات ارزشمندی که شما و دوستان می کشید، کمترین سهم از آن بنده س.

................................

10.