فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

babak نوشته است: سلام دوستان خصوصا 59 عزیز
نام فریده سپاه منصور در سریال عقیق ربابه دهقان بود.
این اثر در استان خراسان تصویربرداری شده بود و خیلی از هنرمندان مشهدی مثل مهدی صباغی غلامرضا بایزان منش رضا صابری و ... توش حضور داشتن و در مورد زنی بود که از تهران به شهرستان بر می گرده تا یه گاوداری تاسیس کنهو بچه ها و شوهرش اول کار همراهش نمیشن. بچه ها به دو دسته مخالف و موافق تقسیم میشن و بالاخره وقتی با تلاش زیاد مزرعه و گاوداری به نتیجه میرسه همه میان پیش مادرشون

در سالهای نخستین از دهه ی هفتاد (١٣٧٢)، سریالی چند قسمتی که با شیوه ی ١٦ م.م. ساخته شده بود،
و جنس تصویرش درست همانند فیلمهای داستانی - تلویزیونی در آن دوران بود،
بصورت هفتگی از کانال دو پخش میشد با نام "پنجره‌ ای رو به باغچه - ١٣٧٢" - (اگر اشتباه نکنم شنبه شبها)،
که در آن، "سیما تیرانداز" نقش یک دختر خانم دانشجو را داشت که بدنبال کار بود و در یک شرکت خصوصی،
که نقش صاحب خوش تیپ اما هوسران آنرا "مصطفی عبدالهی" بازی میکرد برای کار پذیرفته میشد.
چند قسمت اپتدایی سریال بصورت مرتب و بی هیچ کم و کاستی پخش شد اما از زمانی که دختر خانم،
به منزل صاحب شرکت دعوت شد و آن مرد در حالی که جامی در دست داشت و کمی هم نوشیده بود
و نگاه های آنچنانی اش را روانه ی منشی خود میساخت، قیچی کاری ها و زوم کردن ها بر روی سریال،
تا اندازه ی تار شدن کادرهای آن آغاز شد و از هفته ی بعدش با یک سانسور جانانه،
سر و ته سریال بهم چسبانده و پخش آن تمام گردید.



مصطفی عبدالهی - پیشکسوت بازیگری در رادیو، تئاتر و تلویزیون،
نزدیک به یک دهه میباشد که با بیماری پرهزینه ای دست و پنجه نرم میکند.

erfan نوشته است:

ahmad1300mo نوشته است:از دوستان کسی فیلم " ماجراهای دلتای دانوب " را به یاد دارد اگر کسی بتونه قسمتهایی از این فیلم را تعریف کنه ممنون میشم .

سلام

فيلم " ماجراهای دلتای دانوب " يك فيلم به ياد ماندني است. من در اوايل دهه 60 يك مجله فيلم داشتم كه شرح آن در اين مجله بود ولي حال چيزي به خاطر ندارم ولي عكسي كه بر روي جلد اين مجله بود هنوزم در ياد است:بابوشكا سوار بر يك قايق

براي اطلاعات بيشتر مي تواني به اين آدرس از فروم كودكي و نوجواني سر بزني:
http://koodaki.forumotion.com/spa/babak110/167668934/240

babak نوشته است:حالا که درباره داستان زندگی صحبت شد بهتره چند مورد را هم من بگم
اسم اصلی این سریال はね駒 یا Hanekonma است که در سال 1986 از شبکه NHK پخش شده و سی وششمین سریال ساخته شده این شبکه است
یوکی سایتو بازیگر نقش هانیکو موقع ساخت این سریال نوزده ساله بوده و او هم مثل کنجی ساوادا اهل موسیقی و خواننده است. از دیگر بازیگران مهم این سریال "کن واتانابه" بازیگر نقش گنزو است که آخرین بار در فیلم سینمایی "تلقین" یا همون inception دیدیمش و البته قبل تر از اون در خاطرات یک گیشا و آخرین سامورایی هم نقشهای مهمی داشته و یک بار هم نامزد دریافت اسکار بوده.نقش مادر هانیکو را کیرین کیکی بازی کرده که در اون زمان از بازیگرهای مهم تلویزیونی طنز محسوب می شده.


این هم مادر هانیکو


گنزو


پ.ن. :سایت دراما ویکی مجموعه نسبتا کاملی درباره سریال های شرقی داره که شاید بشه با جستجو داخلش سریالهایی مثل پدر مجرد یا همون شوییچی را هم پیدا کرد
http://wiki.d-addicts.com/Main_Page

Indiana Jones نوشته است:

sherli نوشته است:سلام. خوشحالم که براتون مفید بودن.
می خواستم یک نکته ی درگوشی هم در حاشیه سریال هانیکو که این روزها از شبکه تماشا پخش می شود بگویم.
بازیگر نقش استاد ماتسویاما که هانیکو خیلی بهش ارادت داره (کنجی ساوادا)، بیرون از فیلم، همسر خانم یوکو تاناکا (بازیگر نقش جوانی اوشین) است.
Kenji Sawada
yuko tanaka

سلام
خوشحالم که یک عضو کنجکاو دیگر به گروه اضافه شده. با راهنمایی ایشون من هم عکسهای جدید خانم اوشین رو گرفتم که براتون میذارم.
ارادتمند
افشین

sherli نوشته است:بچه های الان را نمی دانم ولی برای ما توی اون سن و سال، هیچ چیز جذاب تر از راز و رمز داستان های چارلز دیکنز نبود. با آن فضاهای مه آلود بیرون شهر و خانه های قدیمی و آدم های انگلیسی عجیب و غریب. سالها بعد ورژن های کارتونی و سینمایی مختلفی از داستان های چارلز دیکنز ساختند و تماشا کردیم. ولی هنوز هم برای خیلی از ما، آن نسخه های اولیه کارتونی ای که در بچگی از آرزوهای بزرگ و دیوید کاپرفیلد و الیورتویست دیدیم مزه دیگری دارد. شاید خیلی از ما بعد از دیدن آن کارتون ها سراغ کتاب های چارلز دیکنز رفتیم و موقع خواندن کتاب ها، قیافه ها و فضاهای همان کارتون ها توی ذهنمان چرخ می زد.
قسمتی از کارتون آرزوهای بزرگ که پیپ دور از چشم خواهر بداخلاقش، مخفیانه به انبار می رود تا یک سری وسایل و خوراکی برای مرد زندانی فراری که در قبرستان منتظرش است بردارد برای خیلی از ما خاطره انگیز است.
از اونجائیکه دانلود از سایل پیکو فایل برای خیلی ها راحت نیست، حجم فایل را تا حد امکان کم کردم و آن را در دو قسمت اینجا قرار دادم تا ببینید:

http://s2.picofile.com/file/7668187197/Arezoohaye_Bozorg01.flv.html
http://s1.picofile.com/file/7668191505/Arezoohaye_Bozorg02.flv.html

59 نوشته است:

sherli نوشته است:بچه های الان را نمی دانم ولی برای ما توی اون سن و سال، هیچ چیز جذاب تر از راز و رمز داستان های چارلز دیکنز نبود. با آن فضاهای مه آلود بیرون شهر و خانه های قدیمی و آدم های انگلیسی عجیب و غریب. سالها بعد ورژن های کارتونی و سینمایی مختلفی از داستان های چارلز دیکنز ساختند و تماشا کردیم. ولی هنوز هم برای خیلی از ما، آن نسخه های اولیه کارتونی ای که در بچگی از آرزوهای بزرگ و دیوید کاپرفیلد و الیورتویست دیدیم مزه دیگری دارد. شاید خیلی از ما بعد از دیدن آن کارتون ها سراغ کتاب های چارلز دیکنز رفتیم و موقع خواندن کتاب ها، قیافه ها و فضاهای همان کارتون ها توی ذهنمان چرخ می زد.
قسمتی از کارتون آرزوهای بزرگ که پیپ دور از چشم خواهر بداخلاقش، مخفیانه به انبار می رود تا یک سری وسایل و خوراکی برای مرد زندانی فراری که در قبرستان منتظرش است بردارد برای خیلی از ما خاطره انگیز است.
از اونجائیکه دانلود از سایل پیکو فایل برای خیلی ها راحت نیست، حجم فایل را تا حد امکان کم کردم و آن را در دو قسمت اینجا قرار دادم تا ببینید:

http://s2.picofile.com/file/7668187197/Arezoohaye_Bozorg01.flv.html
http://s1.picofile.com/file/7668191505/Arezoohaye_Bozorg02.flv.html

با سپاس فراوان از شما برای مطلب و فایلهای تصویری از کارتون "آرزوهای بزرگ".
راستش نمیدانم که این نکته را برای چندمین بار در اینجا مینویسم که،
هم اندیشی نوستالژیک و یگانگی نگاه های ما به یادمانه های کودکی و نوجوانیمان،
در این آشیانه ی پر مهر که همان فروم رویایی باشد، بیش از آنچه که انتظار میرود،
دارای همخوانی و یکدلی میباشد که جای بسی افتخار و بالیدن دارد.

ماه پیش، یک کلیپ ١٢ دقیقه ای از خاطره انگیزترین پلانهای این کارتون را
آماده کرده بودم که با آنکه از روی نسخه ی دوبله شده ی آن به زبان فارسی نیست،
با این حال همانگونه که فرمودید برای همه ی ما خاطره انگیز است. از سویی دیگر
نام پست مورد نظر را نوشته بودم و هف اصلی ام هم "خانم هاویشام" بود چرا که،
روش نادرست و تاریک زندگی او و همچنین شیوه ی به تصویر کشیدن مرگ اندوه بارش در داستان،
پیام مهمی را به ما کودکان در آن زمان میداد که همان دوستی با راستی ها و روشنی ها در زندگانی
و دوری جستن از تاریکی ها و تنگ نظری ها بود و همچنان هم خواهد بود.

و اکنون که مطلب خوب و بجای شما را دیدم،
بر آن شدم تا تنها به نوشتن این چند رج بسنده کنم
و کلیپ کارتون را در همین بخش فروم تقدیم دوستان نمایم.
سلامت باشید.


بیاد "خانم هاویشام" که امسال، صد و پنجاه و سه ساله میشود

برگزیده ای از پلانهای خاطره انگیز کارتون "آرزوهای بزرگ - ١٩٨٣"
http://s1.picofile.com/file/7668489993/Arezou_haye_Bozorg_1983_.rar.html

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

sherli نوشته است:

"بچه های بالربی" اسم یکی از سریال های خاطره انگیزی است که اولین بار حدود هجده سال قبل در یکی از تابستان های بچگی مان از شبکه دو پخش شد. ماجرای شش تا بچه بود که دو تا- دو تا با هم خواهر یا برادر بودند و در سه کلبه کنار هم زندگی می کردند. تعداد قسمت های سریال زیاد نبود و بازی ها و ماجراهای این شش بچه را طی یکی از تعطیلات تابستانی شان نشان می داد. آخر سریال هم تعطیلات تابستانی شان تمام می شد و بچه ها کیف به دوش دسته جمعی راه می افتادند سمت مدرسه.
اصل داستان نوشته آسترید لیندگرن نویسنده معروف سوئدی است که دره گل سرخ یا همان برادران شیردل هم نوشته ایشان است.

چیزی که آسترید لیندگرن در بچه های بالربی روایت می کند در واقع ماجرای واقعی شیطنت ها و ماجراهای کودکی خودش در دهکده ای به همین نام است. سه تا کلبه ای که در فیلم نمایش داده می شوند در واقع محل تولد و زندگی خود آسترید لیندگرن هستند. این سه کلبه امروز هم وجود دارند و تبدیل شده اند به یکی از مکان های شناخته شده ی توریستی سوئد. خیلی از دوستداران نوشته های آسترید لیندگرن وقتی به سوئد سفر می کنند حتما سری هم به این سه کلبه معروف می زنند.

کوچکترین بازیگر این سریال اسمش Tove Edfeldt است و الان این شکلی شده:

اگر کسی گذرش آن طرف ها افتاد می تواند به این آدرس برود و در زادگاه کودکی آسترید لیندگرن و محل ساخت سریال بچه های بالربی در دهه هشتاد گردش کند:

واو! عالیه. ممنون شرلی جان. چقدر یه بار با آرین گرل داشتیم دنبال اسمش میگشتیم( راستی آرین گرل کجایی بابا؟ نیستی؟)
آره تعداد قسمتاش کم بود. و خیلی دوست داشتنی بود. اونموقع همش دلم میخواست تو همچین دهکده ی جمع و جوری زندگی میکردم!!!

sahra_7 نوشته است:

سلام به همگی دوستان. خسته نباشید.

sherli نوشته است:

"بچه های بالربی" اسم یکی از سریال های خاطره انگیزی است که اولین بار حدود هجده سال قبل در یکی از تابستان های بچگی مان از شبکه دو پخش شد. ماجرای شش تا بچه بود که دو تا- دو تا با هم خواهر یا برادر بودند و در سه کلبه کنار هم زندگی می کردند. تعداد قسمت های سریال زیاد نبود و بازی ها و ماجراهای این شش بچه را طی یکی از تعطیلات تابستانی شان نشان می داد. آخر سریال هم تعطیلات تابستانی شان تمام می شد و بچه ها کیف به دوش دسته جمعی راه می افتادند سمت مدرسه.
اصل داستان نوشته آسترید لیندگرن نویسنده معروف سوئدی است که دره گل سرخ یا همان برادران شیردل هم نوشته ایشان است.

چیزی که آسترید لیندگرن در بچه های بالربی روایت می کند در واقع ماجرای واقعی شیطنت ها و ماجراهای کودکی خودش در دهکده ای به همین نام است. سه تا کلبه ای که در فیلم نمایش داده می شوند در واقع محل تولد و زندگی خود آسترید لیندگرن هستند. این سه کلبه امروز هم وجود دارند و تبدیل شده اند به یکی از مکان های شناخته شده ی توریستی سوئد. خیلی از دوستداران نوشته های آسترید لیندگرن وقتی به سوئد سفر می کنند حتما سری هم به این سه کلبه معروف می زنند.

کوچکترین بازیگر این سریال اسمش Tove Edfeldt است و الان این شکلی شده:

اگر کسی گذرش آن طرف ها افتاد می تواند به این آدرس برود و در زادگاه کودکی آسترید لیندگرن و محل ساخت سریال بچه های بالربی در دهه هشتاد گردش کند:

واو! عالیه. ممنون شرلی جان. چقدر یه بار با آرین گرل داشتیم دنبال اسمش میگشتیم( راستی آرین گرل کجایی بابا؟ نیستی؟)
آره تعداد قسمتاش کم بود. و خیلی دوست داشتنی بود. اونموقع همش دلم میخواست تو همچین دهکده ی جمع و جوری زندگی میکردم!!!

sherli نوشته است:
ممنونم دوست عزیز. خیلی هنرمندانه و خاطره انگیز بود.
ظاهرا حقیقتی در این دنیا هست که افکار و اندیشه ها و انگیزه های فکری و روحی هم مثل ویروس، قابلیت منتشر شدن دارند. یعنی وقتی جایی، اندیشه ای ذهن و عواطف کسی را درگیر می کند، این جریان مثل موجی نامرئی منتقل می شود و دست به دست می چرخد و همه آدم های مستعد سر راهش را به آن مبتلا می کند. کسی نمی داند این موج نوستالژی گرایی از چه زمانی و از بایگانی ذهن چه کسی شروع شد. ولی هرچه هست در کمتر از ده سال، خیلی ها را مبتلای خودش کرد. کار به جایی کشید که برنامه سازان تلویزیون هم به تکاپو افتادند تا وارد این موج بشوند و سری به بایگانی خاک خورده برنامه های قدیمی بزنند و خاطره هایی را که خیلی ها دنبالشون می گشتن از "بچه های دیروز" و شبکه های مختلف تلویزیون پخش کنند.
خیلی از ما بی سر و صدا و بدون آگاهی از دیگران، در خلوت خودمان سایت های اینترنتی را به دنبال گمشده های گذشته مان شخم می زدیم و نمی دانستیم همسایه و همکارمان هم در اتاق یا خانه کناری، توی صندوقچه خاطراتش در حال جستجو و گشتن است! کم کم یادمان افتاد سری هم به کمد عروسک های کج و کوله و کور و شل و بی دست و پای قدیمی مان بزنیم و لا به لای دفترچه ها و کتاب درسی های کهنه مان دنبال رد پای خاطراتمان بگردیم. بعد یک روز نگاهی دور و برمان انداختیم و دیدیم انگار همه مان بی سر و صدا و یواشکی مشغول همین کار هستیم!
نمی دانم این موج ادامه خواهد داشت یا اینکه بلاخره پس از زمان معینی فروکش می کند و سر و صدایش خاموش می شود و می رود تا سی سال بعد، وقتی بچه های دیروز پا به سن گذاشتند، در آستانه غروب زندگی شان دوباره دلتنگ آن روزها بشوند و موجی به اسم بچه های "پس پریروز" راه بیندازند!

59 نوشته است:

sherli نوشته است:
ممنونم دوست عزیز. خیلی هنرمندانه و خاطره انگیز بود.
ظاهرا حقیقتی در این دنیا هست که افکار و اندیشه ها و انگیزه های فکری و روحی هم مثل ویروس، قابلیت منتشر شدن دارند. یعنی وقتی جایی، اندیشه ای ذهن و عواطف کسی را درگیر می کند، این جریان مثل موجی نامرئی منتقل می شود و دست به دست می چرخد و همه آدم های مستعد سر راهش را به آن مبتلا می کند. کسی نمی داند این موج نوستالژی گرایی از چه زمانی و از بایگانی ذهن چه کسی شروع شد. ولی هرچه هست در کمتر از ده سال، خیلی ها را مبتلای خودش کرد. کار به جایی کشید که برنامه سازان تلویزیون هم به تکاپو افتادند تا وارد این موج بشوند و سری به بایگانی خاک خورده برنامه های قدیمی بزنند و خاطره هایی را که خیلی ها دنبالشون می گشتن از "بچه های دیروز" و شبکه های مختلف تلویزیون پخش کنند.
خیلی از ما بی سر و صدا و بدون آگاهی از دیگران، در خلوت خودمان سایت های اینترنتی را به دنبال گمشده های گذشته مان شخم می زدیم و نمی دانستیم همسایه و همکارمان هم در اتاق یا خانه کناری، توی صندوقچه خاطراتش در حال جستجو و گشتن است! کم کم یادمان افتاد سری هم به کمد عروسک های کج و کوله و کور و شل و بی دست و پای قدیمی مان بزنیم و لا به لای دفترچه ها و کتاب درسی های کهنه مان دنبال رد پای خاطراتمان بگردیم. بعد یک روز نگاهی دور و برمان انداختیم و دیدیم انگار همه مان بی سر و صدا و یواشکی مشغول همین کار هستیم!
نمی دانم این موج ادامه خواهد داشت یا اینکه بلاخره پس از زمان معینی فروکش می کند و سر و صدایش خاموش می شود و می رود تا سی سال بعد، وقتی بچه های دیروز پا به سن گذاشتند، در آستانه غروب زندگی شان دوباره دلتنگ آن روزها بشوند و موجی به اسم بچه های "پس پریروز" راه بیندازند!

نظر لطف شما و دوستان هست، بسیار خرسندم که مورد توجه قرار گرفته.
بله با گفته های شما کاملن موافق هستم. تنها یک نکته ی نچندان تازه را باز هم اضافه میکنم که،
بخش بزرگی از این حس و حال نوستالژیک ما، وامدار حال و هوای دهه های ٧٠ و ٨٠ میلادی،
و یا همان ٥٠ و ٦٠ خورشیدی خودمان هست، چرا که در آن دو دهه و حتی سالهای میانی از دهه ی ٩٠ میلادی،
آثار بزرگی در تمام زمینه های فرهنگی، هنری و حتی علمی و تکنولوژی، یا به کمال رسیدند،
و یا در آن دوران پایه گذاری شدند و این شور و حال یادمانه سرشتی که همه ی ما داریم،
سرچشمه در نهاد و ساختار مینوی آن دو دهه دارد که البته دیگر شاید تکرار هم نخواهد شد.
برای نمونه سینمای سه بعدی امروزی با آن زرق و برقش، شگفت انگیز و هیجان آور هست،
اما هر چه دارد در همان ظاهر است و دیده را برای یکدم خیره ی خود مینماید و نه روح و جان را.
که البته همانگونه که قبلن هم در نوشته ای درباره ی جنس دیداری فیلمها و مقایسه ی دیروز و امروز آنها گفتم،
این ما هستیم که اینگونه میخواهیم و نوجوانان امروزی، واقعگرایانه تر به زندگی نگاه میکنند و از آن انتظار دارند.
برای عکسهای خاطره انگیز از سریالها و کارتونهای قدیمی که قرار دادید هم سپاسگزارم.
سلامت باشید.

59 نوشته است:


کفشهای میرزا نوروز - ١٣٦٤



کارگردان: محمد متوسلانی
فیلمنامه نویس: داریوش فرهنگ بر اساس طرحی از سوسن تسلیمی
مدیر فیلمبرداری: مازیار پرتو
موسیقی: فریدون ناصری
بازیگران: علی نصیریان، محمد علی کشاورز، سعید امیر سلیمانی، زهرا برومند،
جمشید لایق، کاظم افرندنیا، عزت اله رمضانی فر، سامی تصحنی، محمد علی ورشوچی
محصول: نوین فیلم - ١٣٦٤

توضیح: همانگونه که در پست فیلم "خط پایان - ١٣٦٤" اشاره شد،
فیلمهای دهه ی شصت که در دور تازه و برای اولین بار در اینترنت
و از طریق فروم رویایی قرار میگیرند، از کیفیت اوریجینال پخش شده از تلویزیون برخوردار هستند.


فیلم کامل "کفشهای میرزا نوروز - ١٣٦٤" در یک فایل فشرده:
http://www.4shared.com/rar/ADFJRyyy/Kafshhaye_MirzaNorouz-1364.html

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

edo نوشته است:سلام
فیلم "ماجرا های دلتای دانوب " تو این لینک هستش.
https://www.youtube.com/watch?v=iBdspdKPi-s

erfan نوشته است:

ahmad1300mo نوشته است:از دوستان کسی فیلم " ماجراهای دلتای دانوب " را به یاد دارد اگر کسی بتونه قسمتهایی از این فیلم را تعریف کنه ممنون میشم .

سلام

فيلم " ماجراهای دلتای دانوب " يك فيلم به ياد ماندني است. من در اوايل دهه 60 يك مجله فيلم داشتم كه شرح آن در اين مجله بود ولي حال چيزي به خاطر ندارم ولي عكسي كه بر روي جلد اين مجله بود هنوزم در ياد است:بابوشكا سوار بر يك قايق

براي اطلاعات بيشتر مي تواني به اين آدرس از فروم كودكي و نوجواني سر بزني:
http://koodaki.forumotion.com/spa/babak110/167668934/240

59 نوشته است:


کفشهای میرزا نوروز - ١٣٦٤



کارگردان: محمد متوسلانی
فیلمنامه نویس: داریوش فرهنگ بر اساس طرحی از سوسن تسلیمی
مدیر فیلمبرداری: مازیار پرتو
موسیقی: فریدون ناصری
بازیگران: علی نصیریان، محمد علی کشاورز، سعید امیر سلیمانی، زهرا برومند،
جمشید لایق، کاظم افرندنیا، عزت اله رمضانی فر، سامی تصحنی، محمد علی ورشوچی
محصول: نوین فیلم - ١٣٦٤

توضیح: همانگونه که در پست فیلم "خط پایان - ١٣٦٤" اشاره شد،
فیلمهای دهه ی شصت که در دور تازه و برای اولین بار در اینترنت
و از طریق فروم رویایی قرار میگیرند، از کیفیت اوریجینال پخش شده از تلویزیون برخوردار هستند.


فیلم کامل "کفشهای میرزا نوروز - ١٣٦٤" در یک فایل فشرده:
http://www.4shared.com/rar/ADFJRyyy/Kafshhaye_MirzaNorouz-1364.html

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

ramin نوشته است:کسی می دونه که اسم آهنگی که در اول سریال عزالدین قسام روی تیتراژ پخش می شد چی بود؟‌ظاهرا باید یک آهنگ معروف عربی باشه که در زمان جنگ شش روزه یا جنگ یوم کیپور ساخته شده. خیلی سعی کردم که در youtube پیداش کنم ولی هیچ سرنخی نداشتم.

سلام رامین جان
رسیدن بخیر
موسیقی این سریال برگرفته از سرودهای فرقة العاشقين است.یک گروه فلسطینی که در سال 1977در دمشق تشکیل شد و هیثم حقی برای سریال "عزالدین القسام " در سال 1981ازشان استفاده کرد.این گروه به خواندن سرودهای حماسی برای فلسطین مشهورند و محبوب مردم فلسطین. این گروه اشعار بهترین شاعران فلسطینی مثل محمود درويش وسميح القاسم وتوفيق زياد وأبو الصادق صلاح الحسيني و يوسف الحسون را خوانده اند .رهبر این گروه یک بازیگر خواننده قدیمی به نام حسين المنذر (أبو علي)است و آهنگسازشان هم حسين نازك است.

این ابو علی است در سال 1981 موقع اجرای عزالدین القسام


حسین نازک




این صفحه فهرست کامل بازیگران سریال عزالدین القسام و اطلاعاتی در مورد فرقة العاشقين به زبان عربی داره که امیدوارم به دردت بخوره