فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

alirad نوشته است:

:سلام پیرو پست 59 عزیز (جریان آب رحمت‌آباد چی شد؟) برای اولین بار خدمت شما دوستان عزیز
بخشی از سریال مخمصه نوروز 1363



لینک دانلود
http://s5.picofile.com/file/8154396450/%D9%85%D8%AE%D9%85%D8%B5%D9%87.f4v.html

59 نوشته است:

مستربین پلیس میشود - ۲۰۰۳
(با دوبله ی خوب فارسی‌)





چهار سال پیش فیلمی سینمایی با بازی همیشه جذاب و کمدی آقای مستربین،
و یا اگر رسمی‌ تر بگوییم، جناب آقای "رویان اتکینسون" را دیدم،
که با نام"مامور جُن اینگلیش"، در دوبله ی خوب آن به زبان روسی، نامگذاری شده بود.
نام اصلی‌ این فیلم خوشساخت و خنده دار هست "Johnny English" - محصول ۲۰۰۳.
البته در سال ۲۰۱۱، قسمت دوم آن نیز ساخته شد که خوب بود،
اما خنده دار بودن و طراوت قسمت اولش، بیشتر است. ...
بتازگی در آرشیو سایت eirib.ir، که امیر گرامی‌ آنرا معرفی‌ داشتند،
دیدم که کانال محترم نمایش، فیلم یاد شده را، یعنی‌ همان قسمت اول را،
با نام "مستر بین پلیس میشود ۱"، پخش کرده است. برای همین خیلی‌ کنجکاو شدم،
تا از کیفیت دوبله ی آن باخبر شوم، هر چند که گمانم کردم این کار، لابد بتازگی دوبله شده،
و از اینرو، نسخه ی فارسی‌ شده ی آن، از دیدگاه دوبله، حرفی‌ برای گفتن نداشته باشد.
اما وقتی‌ فایلها را دریافت کردم، در کمال ناباوری، با دوبله ی بسیار خوبی‌ مواجه شدم.
بویژه آنکه، صداسازی مستربین، بی‌ نهایت نوآورانه و مناسب بود، تا حدی که در اپتدا،
هیچ جور نتوانستم نام دوبلورش را تشخیص دهم، البته پیدا بود استادی گرانقدر هستند.
از سوی دیگر، استاد جلال مقامی نیز نقش دستیار مستربین را میگفتند و صدای ایشان،
همانند دوران طلایی کارهایشان در قبل بود. این نشان میدهد که فیلم یاد شده، پس از تولیدش،
در ایران نیز دوبله گردیده، یعنی‌ میشود اوایل دهه ی هشتاد خورشیدی، و این درست زمانی بوده،
که استاد چنگیز جلیلوند، به ایران بازگشتند. ... و دوبله ی نقش مستربین مامور مخفی‌،
با صداسازی حرفه‌‌ ای ایشان انجام شده، که بسختی قابل تشخیص میباشد، و نشانیست از هنر استاد جلیلوند.
در ضمن، ترجمه ی آن به فارسی‌، بسیار خوب و سلیس انجام شده و یادآور فیلمهای خارجی‌ هست،
که در دهه ی ۵۰ خورشیدی، در ایران ترجمه و دوبله میشدند.

از آنجا که نسخه ی فیلم سینمایی یاد شده در سایت http://eirib.ir،
در دو فایل و با حجم تقریبی ۶۰۰ مگابایت برای بارگیری قرار گرفته،
آن فیلم با اندازه ی مناسب، برای فروم در یک فایل تصویری آماده شد و تقدیم میگردد.
پیشنهاد می‌کنم که اگر از دوستداران سبک طنز مستربین هستید، حتمن آنرا دریافت نمایید.
مورد سانسوری هم در دوبله ی فارسی‌ نداشته، فقط دو- سه‌ پلان کوچک، که یکیشان خیلی‌ خنده دار هست.
همچنین سکانسهای مهمانی و برخی‌ لباسها را نیز بشکل مناسب، ویرایش کرده اند.

(در ضمن سایت یاد شده در صفحه اش، پوستر فیلم دوم را، اشتباهن بجای این فیلم قرار داده!)
http://eirib.ir/lastnews/72329-دانلود-فیلم-سینمایی-مستربین-پلیس-می-شود-1-Johnny-English-Reborn.html






فیلم سینمایی کمدی "مستربین پلیس میشود - ۲۰۰۳"، با دوبله ی خوب و شایان به فارسی‌، در یک فایل (۷۵ مگابایت) .:
http://s5.picofile.com/file/8125487542/Mr_Bin_Polis_Mishavad_2003.rar.html




.
.
.
شاد و سلامت باشید.

-----------------------------------------------------------



- سه‌ سکانس کوتاه از ابتدای "مستربین پلیس میشود - ۲۰۰۳"
*** (هنر صداسازی و گویندگی درخشان استاد چنگیز جلیلوند) ***

http://s5.picofile.com/file/8125557550/Mr_Bin_Polis_Mishavad_3_Sekans_2003_.rar.html

59 نوشته است:




درخواست نام فیلم

یاران ارجمند فروم رویایی، همانگونه که بهتر بیاد دارید،
از سال ۱۳۷۲ که "موسسه رسانه‌ های تصویری" در ایران شروع به فعالیت کرد،
فیلمهای مشخصی از سینمای ایران و جهان، در ویدیو کلوبها برای اجاره موجود بودند.
فیلمهای دهه ی شصت ایران، همچون: "مادر، دزد عروسکها، خواستگاری، کلوزآپ،
شب بیست و نهم، آواز تهران و ..."، جزو اولین فیلمهای وطنی موجود در ویدیوکلوبها بودند.
در خانه ی ما، از اپتدای سال ۱۳۷۳، دستگاه ویدیو خریداری شد، و خوب بیاد دارم،
که در بهار و تابستان آن سال، شناسنامه ی من، کمتر در خانه بود!،
چرا که برای اجاره و تمدید فیلمها، دایمن نزد ویدیو کلوب محل، به گرو گذاشته میشد.
در کنار محصولات سینمای ایران، فیلمهای خارجی دوبله شده نیز در ویدیو کلوبها موجود بودند،
که البته تعدادشان کمتر از ایرانی‌ ها بود. / فیلمی بود محصول اواخر دهه ی ۷۰ و یا اوایل ۸۰ میلادی،
که نامش همانند شماره ی یک پرواز بود. برای نمونه: "پرواز ۳۴۲" و یا عنوانی شبیه به آن.
داستان این فیلم بر اساس ماجرای واقعی‌ سقوط یک هواپیمای مسافربری در اروپا یا امریکا،
نوشته و ساخته شده بود. ... در طی‌ سالهای ۱۳۷۳ و ۷۴، بارها و بارها (بویژه شبهای تعطیل)،
نوار VHS آنرا میگرفتم، و با آنکه داستان غم انگیزی داشت، اما چون ساختارش خوب و حرفه‌ ای بود،
و دوبله ی قوی نیز داشت، آنرا تماشا میکردم. / ... اگر یاران ارجمند نیز این فیلم را دیده اند،
و نامش را میدادند، لطفن اطلاع رسانی بفرمایند، با سپاس. / ... توضیح بیشتر اینکه، این فیلم،
ماجرای مسافرانی بود که سوار هواپیما میشدند، سپس در طول مسیر، پرواز با مشکل دچار میشد،
و هواپیما سرانجام در یک دریاچه در اروپا یا امریکا، سقوط میکرد. ... در آخرین سکانس فیلم،
امدادگران با دوربین تلویزیون محلی مصاحبه میکردند و روند امدادرسانی را گزارش میدادند.
صدای جناب آقای "پرویز ربیعی" را خوب بیاد دارم، که در نقش یک امدادگر گویندگی کرده بودند.
بسیار علاقمند هستم که پس از ۲۰ سال، دوباره این فیلم را حتا اگر شده به زبان اصلی‌ ببینم.

با سلام . احتمال زيادمنظور شما فيلم پرواز شماره 90 مي باشد كه سال 67 در سينماها نمايش داده شد و لابد بعدا در ويدئو كلوپ هم راه پيداكرده . اين فيلم محصول تلويزيون آمريكا به سال 1984 مي باشد و نام اصلي آن
Flight 90: Disaster on the Potomac است. موضوع آن سقوط هواپيمايي است كه از واشنگتن به سمت فلوريدا ميرفته كه با بارش برف و نقص فني به پل برخورد كرده و داخل رودخانه مي افتد و فقط پنج زن و مرد زنده مي مانند . در يو .ت.ي.و.پ نسخه كامل آن وجود دارد.
لينك imdb :
http://www.imdb.com/title/tt0087272/?ref_=fn_al_tt_1

ليتك پوستر فيلم :
http://www.google.ae/imgres?imgurl=http%3A%2F%2Fwww.filmonpaper.com%2Fsite%2Fmedia%2F2011%2F05%2FFlight90_onesheet-5-500x352.jpg&imgrefurl=http%3A%2F%2Fwww.filmonpaper.com%2Fposters%2Fflight-90-disaster-on-the-potomac-one-sheet-usa%2F&h=352&w=500&tbnid=Uyzhbd_IJ0JLyM%3A&zoom=1&docid=1a6kboD2ISzRGM&hl=en&ei=GPOsVNGXHejksATkyYLoBw&tbm=isch&ved=0CB4QMygCMAI&iact=rc&uact=3&dur=1965&page=1&start=0&ndsp=14

ASDALIREZA105 نوشته است:

59 نوشته است:


درخواست نام فیلم

یاران ارجمند فروم رویایی، همانگونه که بهتر بیاد دارید،
از سال ۱۳۷۲ که "موسسه رسانه‌ های تصویری" در ایران شروع به فعالیت کرد،
فیلمهای مشخصی از سینمای ایران و جهان، در ویدیو کلوبها برای اجاره موجود بودند.
فیلمهای دهه ی شصت ایران، همچون: "مادر، دزد عروسکها، خواستگاری، کلوزآپ،
شب بیست و نهم، آواز تهران و ..."، جزو اولین فیلمهای وطنی موجود در ویدیوکلوبها بودند.
در خانه ی ما، از اپتدای سال ۱۳۷۳، دستگاه ویدیو خریداری شد، و خوب بیاد دارم،
که در بهار و تابستان آن سال، شناسنامه ی من، کمتر در خانه بود!،
چرا که برای اجاره و تمدید فیلمها، دایمن نزد ویدیو کلوب محل، به گرو گذاشته میشد.
در کنار محصولات سینمای ایران، فیلمهای خارجی دوبله شده نیز در ویدیو کلوبها موجود بودند،
که البته تعدادشان کمتر از ایرانی‌ ها بود. / فیلمی بود محصول اواخر دهه ی ۷۰ و یا اوایل ۸۰ میلادی،
که نامش همانند شماره ی یک پرواز بود. برای نمونه: "پرواز ۳۴۲" و یا عنوانی شبیه به آن.
داستان این فیلم بر اساس ماجرای واقعی‌ سقوط یک هواپیمای مسافربری در اروپا یا امریکا،
نوشته و ساخته شده بود. ... در طی‌ سالهای ۱۳۷۳ و ۷۴، بارها و بارها (بویژه شبهای تعطیل)،
نوار VHS آنرا میگرفتم، و با آنکه داستان غم انگیزی داشت، اما چون ساختارش خوب و حرفه‌ ای بود،
و دوبله ی قوی نیز داشت، آنرا تماشا میکردم. / ... اگر یاران ارجمند نیز این فیلم را دیده اند،
و نامش را میدادند، لطفن اطلاع رسانی بفرمایند، با سپاس. / ... توضیح بیشتر اینکه، این فیلم،
ماجرای مسافرانی بود که سوار هواپیما میشدند، سپس در طول مسیر، پرواز با مشکل دچار میشد،
و هواپیما سرانجام در یک دریاچه در اروپا یا امریکا، سقوط میکرد. ... در آخرین سکانس فیلم،
امدادگران با دوربین تلویزیون محلی مصاحبه میکردند و روند امدادرسانی را گزارش میدادند.
صدای جناب آقای "پرویز ربیعی" را خوب بیاد دارم، که در نقش یک امدادگر گویندگی کرده بودند.
بسیار علاقمند هستم که پس از ۲۰ سال، دوباره این فیلم را حتا اگر شده به زبان اصلی‌ ببینم.

با سلام . احتمال زيادمنظور شما فيلم پرواز شماره 90 مي باشد كه سال 67 در سينماها نمايش داده شد و لابد بعدا در ويدئو كلوپ هم راه پيداكرده . اين فيلم محصول تلويزيون آمريكا به سال 1984 مي باشد و نام اصلي آن  
Flight 90: Disaster on the Potomac  است. موضوع آن سقوط هواپيمايي است كه از واشنگتن به سمت فلوريدا ميرفته كه با بارش برف و نقص فني به پل برخورد كرده و داخل رودخانه مي افتد و فقط پنج زن و مرد زنده مي مانند . در يو .ت.ي.و.پ نسخه كامل آن وجود دارد.  
لينك imdb  :          
http://www.imdb.com/title/tt0087272/?ref_=fn_al_tt_1

ليتك پوستر فيلم :
http://www.google.ae/imgres?imgurl=http%3A%2F%2Fwww.filmonpaper.com%2Fsite%2Fmedia%2F2011%2F05%2FFlight90_onesheet-5-500x352.jpg&imgrefurl=http%3A%2F%2Fwww.filmonpaper.com%2Fposters%2Fflight-90-disaster-on-the-potomac-one-sheet-usa%2F&h=352&w=500&tbnid=Uyzhbd_IJ0JLyM%3A&zoom=1&docid=1a6kboD2ISzRGM&hl=en&ei=GPOsVNGXHejksATkyYLoBw&tbm=isch&ved=0CB4QMygCMAI&iact=rc&uact=3&dur=1965&page=1&start=0&ndsp=14

ASDALIREZA105 گرامی، با درود خدمت شما.
بسیار بسیار ممنون و سپاسگزارم.
بله، کاملن درست فرمودید. ... دقیقن همین فیلم بود!.
خیلی‌ ممنونم که اطلاع رسانی فرمودید. بسیار نوستالژیک میباشد.
چقدر جالب، چون نمیدانستم که در سال ۶۷، در سینماها هم نشان داده بودند.
(بله، این فیلم، جزو اولین سری VHS هایی‌ بود که در ویدیو کلوبها، در سالهای ۷۲ و ۷۳، موجود بود).
البته خوب هم بیاد دارم که در دهه ی شصت و اوایل هفتاد، اکران فیلمهای خارجی‌ دوبله شده،
هنوز در سینماهای ایران، وجود و رونق داشت. ... سینمای فقید "شهر قصه" که همسایه ی "سینما آزادی" بود،
فیلمهای خارجی‌ در ژانر کودک و نوجوان را نشان میداد. ... آخرین باری که فیلم خارجی دوبله به فارسی‌ دیدم،
اوایل دهه ی هفتاد (سال ۷۱ یا ۷۲)  بود، که فیلم "بازگشت گودزیلا" را (بگمانم محصول ژاپن بود) ،
در "سینما فرهنگ" تهران تماشا کردم. / اتفاقن استاد چنگیز جلیلوند در مصاحبه‌ ای که لینک آن در همین صفحه هست،
بیان داشتند که‌ ای کاش مسئولین، یک سینما را برای پخش فیلمهای خارجی‌ دوبله شده (همانند قدیم)، اختصاص دهند،
تا هم سبب رونق دوباره ی هنر دوبله شود، و هم کمک مالی‌ برای سینمای بی‌ جان ایران گردد.
...............................

و اما بازگردیم به فیلم "پرواز شماره ی ۹۰" که شما لطف فرمودید و یادش را زنده ساختید.
در یو.تیو.ب.، دو لینک هست با این نام، که هر دو را گرفتم. آغاز این نسخه ها، با هم کمی‌ فرق دارد،
اما آن فیلمی که در ایران دوبله کرده بودند، لینک زیر میباشد، چراکه اپتدایش یک متن بود،
که بگمانم جناب آقای "خسرو شمشیرگران" با صدای استوارشان آنرا همانند نریشن میخواندند،
و اکنون بیاد آوردم که ماجرای داستان این فیلم که خلاصه اش را بخوبی نوشتید، مستند بوده،
از اینرو ساختار این فیلم با آنکه محصول تلویزیون بود، اما بسیار رئالیستی و واقعی کار شده است.
(اگر اشتباه نکنم، مدیر دوبلاژ این فیلم، آقای "محمود قنبری" بودند و شاید نریشن فیلم را نیز خودشان میگفتند)



https://www.youtube.com/watch?v=IBlRsNACp3k



- اولین پلان فیلم که در دوبله ی فارسی با نریشن همراه بود .:




- سکانس حساسی که هواپیما در هوای برفی و خاکستری، بداخل دریاچه سقوط میکند.
اپتدا هواپیما از پایین نشان داده میشد، سپس ماشینها و رانندگانی که در جاده ی اطراف رودخانه بودند،
و سرانجام نمایی از رودخانه و پل آن‌ که محل سقوط بود ... .:






- یکی‌ از آخرین پلانهای فیلم که دو امدادگر در حال مصاحبه با تلویزیون محلی هستند.
نقش یکی‌ از آن دو را، "جناب آقای پرویز ربیعی" در دوبله گفته بودند .:  


.
.
.

ASDALIREZA105 گرامی،
باز هم ممنونم از لطف و اطلاع رسانی نوستالژیکی که داشتید.
امیدوارم که بتونیم به نسخه ی دوبله شده ی آن نیز دست پیدا کنیم.
دوبله‌ های آن‌ دوران، واقعن زنده و بیادماندنی بودند.
سپاسگزارم. سلامت باشید.

59 نوشته است:

امیدوارم که بیماری سرطان، روزی ریشه کن شود، و هیچکس در دنیا دیگر دچار آن نگردد.
اینروزها، پوشش خبری بسیار شدید و سؤال برانگیزی، در فضای واقعی و مجازی ایران،
برای درگذشت جوانی ایجاد شده که صد البته روحشان شاد، رنج و سختی بخاطر بیماری کشیدند،
و امیدوارم این نوشته، جسارتی به مقام انسانیت نباشد. / با آنکه من نیز در جریان رخداد‌های هنری هستم،
اما در همین چند ماه گذشته بود که با نام ایشان آشنا شدم و وقتی‌ کارشان را شنیدم، از جهت جنس صدا و اجرا،
نمونه‌ ای بود همانند دیگر افرادی که در یک دهه ی گذشته ظهور کرده اند، و صدای تمامشان،
شبیه به یکدیگر است و تا قسمت قابل توجهی‌، محصول افکت و فیلتر‌های دیجیتالی استودیو.
نمیدانم، شاید دیگر پیر شدم، و یا کج سلیقه، و بدین ترتیب دیدگاه فرهنگی‌‌ام از مد افتاده.
اما اینگونه که در خبر‌ها آمده، بخاطر فوت ایشان، تجمعات مردمی در برخی‌ شهرها شکل گرفته،
خیابانهایی در تهران بخاطر مراسم تشییع، بسته شده است. تیشرت با تصویر مرحوم توزیع شده،
جمعی از مردم از استانهای همجوار تهران، خود را به مراسم وی رساندند،
و حتا سخنگوی فارسی زبان وزارت خارجه آمریکا، پیام تسلیت فرستاده.
......
حال دلیل اینهمه شلوغکاری و پشتیبانیهای همه جانبه ی داخلی‌ و خارجی‌، پس از فوت جوان، چیست؟
اگر جامعه با چنین خبرسازی و بدرقه ی فوق افلاطونی، موزیسین و خواننده ی برجسته ای را از دست داده،
پس نام هنرمندان باسابقه و خلاق را چه باید گذاشت، و به آنها چگونه باید ارزش نهاد؟".
[/b][/size][/color]

59 نوشته است:






.
.
.


انسان ذوق زده میشود!، ... گل از گلش میشکفد،
وقتی‌ که در آپارات خراب سینمای حال حاضر،
فیلمی مناسب شروع به گردش میکند ...
که اما این استثنا هم، فقط آغازش خوش است، چرا که ...
-----------------------------



"آذر، شهدخت، پرویز و دیگران"،
عنوان "فیلم تقسیم بر پنج و نیم" ایست،
بکارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۹۲.
این محصول تصویری، یازدهمین فیلم سینمایی کارگردانش بشمار می‌‌آید،
و در سی و دومین جشنواره فیلم فجر، موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم گردیده!.
به احتمال زیاد، آقای افخمی، زبان سینما را از جهت تکنیک فیلمسازی میشناسد.
چرا که فیلمهایی چون: "عروس-۱۳۶۹"، "روز فرشته-۱۳۷۲"، "روز شیطان-۱۳۷۲"،
و "شوکران-۱۳۷۷"، عنوان چهار فیلم موفق او در میان ۱۲ فیلمی ست که تاکنون ساخته.
... البته ناگفته نماند، که در بیشتر موارد، سوژه و خط اصلی‌ داستان فیلمهایشان،
کپی شده از آثار برتر سینمای هالیوود بوده است! (همچون "شوکران، روز فرشته و شیطان و ...").


محصول تصویری "آذر، شهدخت، پرویز و دیگران" را،
با آنکه از فیلم قبلی‌ این کارگردان یعنی‌ "سن پتربورگ"، اصلن خوشم نیامده بود،
اما با یاد و خاطره ی حال و هوای ساختار خوب فیلمهایی که در بالا عنوان شدند،
و همچنین بخاطر حضور دو بازیگر حرفه‌ ای و سرشناس:
"مهدی فخیم زاده  و  گوهر خیراندیش"، نگاه کردم. ...
فیلم شروعی بسیار جذاب و عالی دارد، بویژه اینکه صدای هنایشگذار گوینده ی توانا:
"جناب آقای داوود نماینده" نیز، داستان را همچون نریشنی مستند، برای مخاطب بازگو میکند.
حرکات دوربین، میزانسن، نقش آفرینی دو بازیگر اصلی‌ که نام برده شدند،
و در مجموع ساختار سینمایی این محصول، بسیار خوب و بسودنی "آغاز شد"،
تا جایی‌ که بعنوان یک تماشاگر حرفه ای، تا پایان دقیقه ی بیستم را،
یکنفس تماشا کردم!، و بسیار شگفت زده از ساختار خوب و سوژه اش شده بودم، ...
که اما بناگاه، با شروع دقیقه ی بیست و یکم، فیلم از ریتم خود، هم در داستان و هم در ساختار،
بشدت سقوط کرد!، ... به بیان دیگر، انگار که تبدیل به فیلمی درجه سه‌ از تولیدات ویدیویی گردید!.
زمان این محصول، ۱۱۰ دقیقه هست (یعنی‌ حتا ۲۰ دقیقه طولانی تر از زمان استاندارد یک فیلم بلند سینمایی).
... ... ... از این ۱۱۰ دقیقه، فقط ۲۰ دقیقه ی اولش، خوب‌ بود. ... انگار که یک فیلم را، تقسیم بر ۵/۵ کنیم.


راستی‌ یک سوال، ... به فیلم مشهور "خداحافظ سینما"، چه وقت جایزه میدهند؟.
این فیلم، یک اثر بسیار بسیار بلند سینمایی ‌ست، که در طی‌ ۱۰ سال گذشته،
توسط سینماگران قدیم و جدید ایران ساخته شده، و همچنان هم فیلمبرداری آن ادامه دارد.
"خداحافظ سینما"، برنامه ی امشب و هر شب و هر سال و هر لحظه ی سینماهای ایران ...





-----------------------------
-----------------------------
-----------------------------

slevin(HAMID نوشته است:

دیدن دوباره قورباغه سبز یکی از آرزوهای من بود.چون موق نمایشش سن خیلی کمی داشتم و تازه برنامه کودک رو میفهمیدم و واسه همین فقط صحنه هایی از فیلم تو ذهنم بود. مثل همین گم شدن تو فروشگاه...پسر عالی بود..............دمت گرم نسیم

slevin(HAMID نوشته است:


حیف از وقت واسه این فیلم و صد حیف از سیمرغ فجر..
اتفاقا دوستی می گفت امثال جناب افخمی و مهرجویی بخاطر مشهور کردن زن جدید و جوان خود دارند سابقه کاری خودشونو خراب می کنند.راست میگه.
راستی دوستان فیلم "شب حادثه" نسخه ای تو اینترنت هست وسطش بمدت 30 دقیقه مفقود شده! کسی نسخه کاملشو نداره
فدای همگی

59 نوشته است:

slevin(HAMID نوشته است:

دیدن دوباره قورباغه سبز یکی از آرزوهای من بود.چون موق نمایشش سن خیلی کمی داشتم و تازه برنامه کودک رو میفهمیدم و واسه همین فقط صحنه هایی از فیلم تو ذهنم بود. مثل همین گم شدن تو فروشگاه...پسر عالی بود..............دمت گرم نسیم

slevin(HAMID نوشته است:


حیف از وقت واسه این فیلم و صد حیف از سیمرغ فجر..
اتفاقا دوستی می گفت امثال جناب افخمی و مهرجویی بخاطر مشهور کردن زن جدید و جوان خود دارند سابقه کاری خودشونو خراب می کنند.راست میگه.
راستی دوستان فیلم "شب حادثه" نسخه ای تو اینترنت هست وسطش بمدت 30 دقیقه مفقود شده! کسی نسخه کاملشو نداره
فدای همگی

حمید گرامی با درود.

- بسیار خرسندم که تماشای دوباره ی "قورباغه‌ سبز - ۱۳۶۵"،
برای شما نیز خاطره انگیز بوده. ... بله، سکانس "فروشگاه کوروش" هم بی‌ نهایت نوستالژیک هست.


- جالب اینجاست که، هم "آذر و دار و دستش"، و هم "امروز"، هر دو هم رفتن برای اسکار!.
در ضمن، اشاره‌ ی خیلی‌ خوبی‌ داشتید. ... من هم آن‌ نسخه‌ ای که شبکه ی نمایش از "شب حادثه" پخش کرد را دیدم.
اگر اشتباه نکنم، خود "کانال نمایش"، فیلم رو با تدوینی دوباره، تغییر داده، و با اینکار، سانسور انجام داده.
(همراه با حذف، سکانسها رو هم پس و پیش کردن، و از اونچه که در اصل بوده، یک نسخه ی تازه اما نامفهوم درست کردند).
نسخه ی اصلیش در شصت و هفتاد، از تلویزیون پخش میشد. / کلن فریدون جیرانی، خیلی‌ علاقمند هست،
که مسائلی جنایی و حتا عاطفی دروغین رو، با پس زمینه‌ های تجاوز به حقوق خانواده‌ها و زوج ها،
در داستانهایی که مینویسه، مطرح کنه، ... یک ذهن سالم، هیچگاه سراغ این موضوعات نمیره.
قصه ی این فیلم هم (شب حادثه - ۱۳۶۷)، نوشته ی ایشون هست و از این موارد در آن‌ وجود داره.
سلامت باشید.

slevin(HAMID نوشته است:

59 نوشته است:

در ضمن، اشاره‌ ی خیلی‌ خوبی‌ داشتید. ... من هم آن‌ نسخه‌ ای که شبکه ی نمایش از "شب حادثه" پخش کرد را دیدم.
اگر اشتباه نکنم، خود "کانال نمایش"، فیلم رو با تدوینی دوباره، تغییر داده، و با اینکار، سانسور انجام داده.
(همراه با حذف، سکانسها رو هم پس و پیش کردن، و از اونچه که در اصل بوده، یک نسخه ی تازه اما نامفهوم درست کردند).
نسخه ی اصلیش در شصت و هفتاد، از تلویزیون پخش میشد. / کلن فریدون جیرانی، خیلی‌ علاقمند هست،
که مسائلی جنایی و حتا عاطفی دروغین رو، با پس زمینه‌ های تجاوز به حقوق خانواده‌ها و زوج ها،
در داستانهایی که مینویسه، مطرح کنه، ... یک ذهن سالم، هیچگاه سراغ این موضوعات نمیره.
قصه ی این فیلم هم (شب حادثه - ۱۳۶۷)، نوشته ی ایشون هست و از این موارد در آن‌ وجود داره.
سلامت باشید.

ممنون دوست عزیز
یعنی واقعا این گند کاری شبکه نمایش بود. یهو وسط فیلم و تو اوج داستان،دو نفر خونین و زد و خورد کرده همدیگرو بغل می کنند و فیلم تموم میشه!
عجیبه...شما اگر اصلشو دیدی میتونی تعریف کنی؟ یا دوستانی که دیدند خلاصه فیلم چطور میشه که این دو دعا می کنند و بعد آشتی...

حمید گرامی،

ماجرا این هست که، سکانس آخری که در نسخه ی نمایش دیدیم،
یعنی‌ دعوا و کتک کاری در ساختمان نیمه کاره، در اصل آخرین سکانس هست، اما!،
قبل از اون، جایی‌ که پورحسینی با جیپ، امکانیان رو تعقیب میکنه،
(و قبلش هم باهم در کافه ی پل سدخندان ملاقات داشتن)،
مربوط هست به میانه ی فیلم. یعنی بدین ترتیب، پورحسینی، آدرس خونه ی امکانیان رو یاد میگیره.
اما نمایش این سکانس رو، قبل سکانس آخر آورده، و فیلم رو جور دیگری که البته همراه با سانسور هست، تدوین کرده.
سانسور‌ها هم، دلیلش نوع مانتوهای فیلم هست که در دهه ی شصت، به آن‌ "روپوش" می‌گفتند،
که از مانتوهای معمولی و بلند، کوتاه تر بودند. ... اصلا در دهه ی شصت، واژه ی "مانتو" هنوز نبود.
در فیلم "شاید وقتی‌ دیگر هم-۱۳۶۶"، وقتی‌ داریوش فرهنگ به مغازه ی لباسفروشی میره،
از فروشنده که سیامک اطلسی هست، یک "روپوش" (یعنی‌ مانتوی امروزی)، بعنوان کادو برای همسرش میخره.
...............................
مورد دیگر سانسور "شب حادثه"، علتش مزاحمتهای بیمار گونه‌ ای هست که پرسناژ پورحسینی،
با هدف انتقام و و زجردادن، بخاطر عقده‌ هایی‌ که داره، برای همسر نقشی‌ که امکانیان بازی میکنه، ایجاد میکنه،
که البته بخشی از اونها، مثل تلفن زدنها و یا اومدن دم درب خونه و ...، در نسخه‌ ی کانال نمایش باقی‌ مونده.
در سکانس آخر هم، پورحسینی باز می یاد به خونه ی امکانیان، و قصد داره تا زن او رو بکشه.
این صحنه‌ ها حذف شده در نسخه ی نمایش، و ما فقط بخش آخر که درگیری در ساختمان نیمه کاره هست رو می بینیم.
(فیلم خیلی‌ خوشساختی هست، دوبله ا‌ش هم عالی‌ ‌ست. کارگردانش آقای سیروس الوند هستند، بازیگر‌ها هم همگی‌ ممتاز).
اصل داستان هم مربوط به عقده‌ ای هست نقش پورحسینی، همانگونه که در فلاشبک وجود داره،
از دوران جوانی بدل گرفته، چون ماشینی به اون میزنه، پاش صدمه می‌بینه،
و حال چون امکانیان از صحنه ی تصادف با پسرش فرار کرده، تصمیم به اخاذی و زجردادن اون رو میگیره.
در سکانسی که یکدیگر رو می‌‌بینن (کافی‌ شاب واقع در پل سدخندان تهران)، پورحسینی با لحن منظورداری،
به امکانیان میگه، که در کیف پول شما که پیدا کردم، عکس زن جوانی هم هست! و سپس به او خیره میشه.
همونطور که دیشب هم گفتم، فریدون جیرانی، در بیشتر داستانهایی‌ که نوشته، علاقه به مطرح کردن موضوعاتی،
در زمینه‌ های تجاوز، مطرح کردن بی‌ بند و باری های اخلاقی‌، مزاحمتهای بیمار گونه و ... داره.  
حالا چه داستانش رو دیگران ساخته باشن، و چه خودش کارگردان اون باشه.



سلامت باشید.

59 نوشته است:

slevin(HAMID نوشته است:

59 نوشته است:

در ضمن، اشاره‌ ی خیلی‌ خوبی‌ داشتید. ... من هم آن‌ نسخه‌ ای که شبکه ی نمایش از "شب حادثه" پخش کرد را دیدم.
اگر اشتباه نکنم، خود "کانال نمایش"، فیلم رو با تدوینی دوباره، تغییر داده، و با اینکار، سانسور انجام داده.
(همراه با حذف، سکانسها رو هم پس و پیش کردن، و از اونچه که در اصل بوده، یک نسخه ی تازه اما نامفهوم درست کردند).
نسخه ی اصلیش در شصت و هفتاد، از تلویزیون پخش میشد. / کلن فریدون جیرانی، خیلی‌ علاقمند هست،
که مسائلی جنایی و حتا عاطفی دروغین رو، با پس زمینه‌ های تجاوز به حقوق خانواده‌ها و زوج ها،
در داستانهایی که مینویسه، مطرح کنه، ... یک ذهن سالم، هیچگاه سراغ این موضوعات نمیره.
قصه ی این فیلم هم (شب حادثه - ۱۳۶۷)، نوشته ی ایشون هست و از این موارد در آن‌ وجود داره.
سلامت باشید.

ممنون دوست عزیز
یعنی واقعا این گند کاری شبکه نمایش بود. یهو وسط فیلم و تو اوج داستان،دو نفر خونین و زد و خورد کرده همدیگرو بغل می کنند و فیلم تموم میشه!
عجیبه...شما اگر اصلشو دیدی میتونی تعریف کنی؟ یا دوستانی که دیدند خلاصه فیلم چطور میشه که این دو دعا می کنند و بعد آشتی...

حمید گرامی،

ماجرا این هست که، سکانس آخری که در نسخه ی نمایش دیدیم،
یعنی‌ دعوا و کتک کاری در ساختمان نیمه کاره، در اصل آخرین سکانس هست، اما!،
قبل از اون، جایی‌ که پورحسینی با جیپ، امکانیان رو تعقیب میکنه،
(و قبلش هم باهم در کافه ی پل سدخندان ملاقات داشتن)،
مربوط هست به میانه ی فیلم. یعنی بدین ترتیب، پورحسینی، آدرس خونه ی امکانیان رو یاد میگیره.
اما نمایش این سکانس رو، قبل سکانس آخر آورده، و فیلم رو جور دیگری که البته همراه با سانسور هست، تدوین کرده.
سانسور‌ها هم، دلیلش نوع مانتوهای فیلم هست که در دهه ی شصت، به آن‌ "روپوش" می‌گفتند،
که از مانتوهای معمولی و بلند، کوتاه تر بودند. ... اصلا در دهه ی شصت، واژه ی "مانتو" هنوز نبود.
در فیلم "شاید وقتی‌ دیگر هم-۱۳۶۶"، وقتی‌ داریوش فرهنگ به مغازه ی لباسفروشی میره،
از فروشنده که سیامک اطلسی هست، یک "روپوش" (یعنی‌ مانتوی امروزی)، بعنوان کادو برای همسرش میخره.
...............................
مورد دیگر سانسور "شب حادثه"، علتش مزاحمتهای بیمار گونه‌ ای هست که پرسناژ پورحسینی،
با هدف انتقام و و زجردادن، بخاطر عقده‌ هایی‌ که داره، برای همسر نقشی‌ که امکانیان بازی میکنه، ایجاد میکنه،
که البته بخشی از اونها، مثل تلفن زدنها و یا اومدن دم درب خونه و ...، در نسخه‌ ی کانال نمایش باقی‌ مونده.
در سکانس آخر هم، پورحسینی باز می یاد به خونه ی امکانیان، و قصد داره تا زن او رو بکشه.
این صحنه‌ ها حذف شده در نسخه ی نمایش، و ما فقط بخش آخر که درگیری در ساختمان نیمه کاره هست رو می بینیم.
(فیلم خیلی‌ خوشساختی هست، دوبله ا‌ش هم عالی‌ ‌ست. کارگردانش آقای سیروس الوند هستند، بازیگر‌ها هم همگی‌ ممتاز).
اصل داستان هم مربوط به عقده‌ ای هست نقش پورحسینی، همانگونه که در فلاشبک وجود داره،
از دوران جوانی بدل گرفته، چون ماشینی به اون میزنه، پاش صدمه می‌بینه،
و حال چون امکانیان از صحنه ی تصادف با پسرش فرار کرده، تصمیم به اخاذی و زجردادن اون رو میگیره.
در سکانسی که یکدیگر رو می‌‌بینن (کافی‌ شاب واقع در پل سدخندان تهران)، پورحسینی با لحن منظورداری،
به امکانیان میگه، که در کیف پول شما که پیدا کردم، عکس زن جوانی هم هست! و سپس به او خیره میشه.
همونطور که دیشب هم گفتم، فریدون جیرانی، در بیشتر داستانهایی‌ که نوشته، علاقه به مطرح کردن موضوعاتی،
در زمینه‌ های تجاوز، مطرح کردن بی‌ بند و باری های اخلاقی‌، مزاحمتهای بیمار گونه و ... داره.  
حالا چه داستانش رو دیگران ساخته باشن، و چه خودش کارگردان اون باشه.



سلامت باشید.

Emiliano نوشته است:


1. عجب!
2. "59" عزیز، شما نسخه ی اصلی این فیلم رو دارید، 5 تا 10 دقیقه ی جنجالی پایانیش رو برامون بذارید، اگه زحمتی نیست؟

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:


1. عجب!
2. "59" عزیز، شما نسخه ی اصلی این فیلم رو دارید، 5 تا 10 دقیقه ی جنجالی پایانیش رو برامون بذارید، اگه زحمتی نیست؟

امیر گرامی، من هم نسخه‌ ای که کانال نمایش از "شب حادثه - ۱۳۶۷" بخش کرده،
و در اینترنت موجود هست رو، پس از سالها دوباره دیدم و دریافت کردم. ...
(سایت نوستالژیک تی‌وی، لطف کردن و اونرو قرار دادند)
"نسخه ی اصلی‌، نزد صداوسیماست ... دهه ی شصت، بخشی از ماست" (عجب شعری!؟)
مگر اینکه ماسک بزنیم، همراه با چراغ قوه و سایر وسایل لازم،
شبونه بریم آرشیو تلویزیون، تا بتونیم به نسخه ی کامل این فیلم، دست پیدا کنیم (خنده).
سلامت باشید.