فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

59 نوشته است:



پی‌ نوشت:

از بچه‌ های فروم رویایی، آیا شخصی‌،
فیلم "شهر موشهای ۲" را که بر روی اکران میباشد،
در سینما تماشا فرمودند؟. ... اگر جواب مثبت هست،
آنوقت خوب بود، راضی‌ بودید؟.
پیشاپیش از پاسخ ممنون هستم.



.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

Indiana Jones نوشته است:



با سلام
بله به بهانه‌ی اینکه دخترم را به سینما می‌برم خودم و خانم هم رفتیم. بنظرم فیلم آبرومندی است.
ارادتمند
افشین

S@M نوشته است:

سلام 59 گرامی
من هم دوبار این فیلم رو رفتم. یک بار با خانواده و یک بار هم با یک گروه بزرگ از همکاران و دوستانم. تقریباً یک ردیف سینما ملت رو اشغال کردیم! البته من خیلی باهاش ارتباط برقرار نکردم  چون اصلاً اون حال و هوای قدیمی رو درش پیدا نکردم! آخه در کل من آدم بسیار کهنه گرایی هستم و اصلاً و اساسا با هر چیز جدیدی مخالفم!!! به نظرم زیباترین قسمتش اونجایی بود که ملنگ و خدنگ (نوچه های اسمشونبر) رپ می خوندن.  
ولی خب بهتر از اونی بود که انتظارش رو داشتم و از حق نگذریم واقعاً این گروه هنرمند و جوان تلاش درخور تحسینی برای خلق صداها کرده بودند و بخصوص صدای کپلک که بسیار بامزه و قلمبه بود که گوینده اش هم دختر آزاده پورمختار عزیز و هرمز هدایت بود (الکا هدایت فکر کنم باشه). خانم پورمختار می گفت زمانی که خودش در شهر موشهای 1 صدای موش موشک رو در میآورده اون رو باردار بوده حالا بعد این همه سال الکا خودش صدای بزرگیهای موش موشک و کپلک کوچولو رو در میاره
ولی من خیلی خوشحال میشدم اگر از هنرمندان قدیمی واصلی هم استفاده میشد (چون من از صدای دم باریک در این اجرا هیچ خوشم نیومد) که خانم برومند علت عدم حضور اونها رو گرفتاریهاشون عنوان کرده بود که من امیدوارم حقیقت داشته باشه اما ته دلم حس میکنم که اختلافی وجود داره زیرا سالهاست که این جمع پیشکسوت مثل خیلی دیگه از دوستان و گروهای هنری قدیمی با هم دیده نشدن و بذر تفرقه ای که این سالها همه رو از هم پاشونده اینها رو هم ظاهراً بی نصیب نذاشته...

خانم سم با درود.
خیلی‌ ممنونم برای مطلب نقدواری که نوشتید.
بسیار هم خرسندم که این فیلم، مورد توجه نسبی‌ شما نیز قرار گرفته است.
بله، کاملن متوجه هستم، ما همگی‌، طرفدار روح نوستالژیکوار هستیم،
و با بیشتر نوگرایی‌هایی‌ که امروز انجام میشود، ارتباط برقرار نمیکنیم.
قبلن هم اشاره داشتم که ۱۳ سال (از ۱۳۶۷ تا ۸۰)، با خانواده ی باکلاس و محترم "هدایت-پورمختار"،
در یک کوچه همسایه بودیم. ... عصر‌های جمعه در سالهای انتهایی دهه‌ ی شصت و آغاز هفتاد،
جناب آقای هدایت با دو دخترشان، در کوچه بدمینتون بازی میکردند. ... من هم سوار بر دوچرخه،
دایمن از کنارشان رد می‌شدم و به آقای هدایت سلام می‌کردم.  چه صبر و تحملی داشت ایشان،
چون در عرض آن ۱-۲ ساعت بازی، هر ۱۰ دقیقه یکبار، جواب سلام من را با خوشرویی میداد.
خبر خوشحال کننده‌ ای بود که فرزند این خانواده ی هنرمند، به شایستگی، راه آنها را ادامه میدهد.
بگمانم تا ۲-۳ ماه دیگر، "شهر موشهای ۲" را برای نمایش خانگی نیز فراهم سازند.
مشتاق دیدن این فیلم هستم. / ... ما گر چه بزرگ شدیم، اما خوشبختانه کودک درونمان،
همان بچه ی ۵-۶ ساله ایست که با صدای تیتراژ برنامه ی کودک دهه ی شصت، به سرزمین رویا‌ها پر میگشود.
بسیار ممنونم برای اطلاع رسانی.
سلامت باشید.

.
.
.

صدای ورق زدن خاطرات
به درخشش چشمان است
به زلال آن نگاهی‌
که آسمان بی‌ ابرش
رنگ میریزد بر دل‌ پر نقشش

.
.
.

---------------------------------------------------------------------


پی‌ نوشت:

یاران ارجمند، دیشب بصورت اتفاقی،
متوجه سریال ایرانی شدم در یو.تیو.ب، با نام "زیر تیغ-۱۳۸۵".
اول نمی‌خواستم ببینم، اما انگار که ناخودآگاه به سمتش ترغیب شدم.
چقدر این سریال خوشساخت است!، فضاسازی، بازیها، فیلمنامه، دوربین، و ...،
همگی‌ از جنس دهه ی شصت هستند. ... سه‌ قسمتش را تاکنون دیدم،
و با آنکه سوژه ‌اش درام و تلخ است، اما از همه جهت، کار قوی میباشد.
باورپذیری بی‌ نهایت روشنی را از زندگی‌ ایرانی در سبک سنتی نشان میدهد!.
من خودم در فضای کارگری، کار کرده ام.  می‌دانم زمانی که وقت نهار فرا می‌رسد،
با چه شوقی، غذا از ظرفهای آهنی در بشقاب کشیده میشود، و اگر یکی‌ از همکاران،
برود و نوشابه بگیرد، چه حس و حال خوشی‌ بوجود می‌‌آید.  این مورد در قسمت دوم آن هست.
دیگر اینکه، با هنر بازی و صدای بسیار خوب و دراماتیک هنرمند گرامی، جناب آقای کورش تهامی،
برای اولین بار، در فیلم زیبای "برف روی شیروانی داغ - ۱۳۸۹" آشنا شدم.
سبک بازیگری و فن بیان ایشان در این سریال نیز بسیار عالی‌ میباشد.
سریال "زیر تیغ"، همانند آفرینه‌ های شصت، هنایش بسیار بالایی‌ بر بیننده و مخاطب دارد،
چون ساده و صمیمی‌ است. ... در جاهایی از آن، حتا بیاد ساختار سریال "سایه همسایه-۱۳۶۴" می‌افتم،
چرا که کار اصولی انجام شده. ... باور بفرمائید که نزدیک به ۱۰ سال است، که دیگر خیلی‌ ساختارها،
دور شده از اصل و اساس دراماتیک، و وقتی‌ یک کار خوب می‌‌بینیم، شوک زده می‌شویم!.
مراتب سپاس خود را خدمت: "محمد رضا هنرمند (کارگردان)"، "علی‌ اکبر محلوجیان (فیلمنامه نویس)"،
"استاد حسین علیزاده (آهنگساز)"، و تمامی بازیگران این سریال ارزشمند، بیان میدارم. ...



https://soroush.tv/fa/serial/view/175/زیر-تیغ

.
.
.

S@M نوشته است:
بله 59 عزیز،
سریال زیر تیغ از اون دست سریالهایی بود که با این که فضای بسیار سنگین و تیره ای داشت ولی همه بازیگران حتی کم تجربه ترینشون بی نظیر بازی کردن و حتی یکنفرشون نبود که ساز مخالف بزنه و کار بقیه رو خراب کنه. بخصوص هنرمندی که من واقعاً طرفدارشم و فکر میکنم که خیلی حقش ادا نشده آقای رامین راستاد هست که من در هر فیلمی دیدمش از بازی بینظیرش لذت بردم. منتها چون مثل بعضیها چشماش بور (!!!) نیست خیلی مورد توجه قرار نداره اما هنرمند بسیار شایسته ایه...  یادمه در یکی از سریالهای در پیت ماه رمضون چند سال پیش در کنار شهره لرستانی نقش برادرش رو با لهجه لری بازی میکرد و که من فقط اون سریالو به خاطر اون دوتا میدیدم. چیز دیگری که در این سریال فوق العاده است چادر سر کردن معتمد آریاست که بسیار شاهکاره. برای کسی که چادری نسیت چادر سرکردن اون هم به سبک کاملاً عامی نقشی هستش که هر کسی از پسش برنمیاد.

از دید نگارنده، بهترین فیلم جناب آقای سیروس الوند، "چهره - ۱۳۷۴" میباشد،
که فیلمنوشت آن نیز، به قلم گویای خودشان نوشته شده است. ... شخصیت پردازی،
و دیالوگ نویسی سیروس الوند، یکی‌ از بهترین نمونه‌ های فیلمهای سبک اجتماعی ‌ست.
از آنجا که علاقه ی فراوانی به فیلم یاد شده دارم، لینک آن با دو کیفیت، تقدیم فروم رویایی میگردد.



* فیلم کامل "چهره-۱۳۷۴" ~ "نویسنده و کارگردان: سیروس الوند" (با سپاس از کانال سه‌)

- (با کیفیت متوسط و حجم مناسب - ۱۱۰ مگابایت) .:
http://s5.picofile.com/file/8147961118/Chehre_1374.rar.html

- (با کیفیت اصلی‌ پخش تلویزیونی - ۳۲۲ مگابایت) .:
http://elmond.persiangig.com/Chehre-1374.flv/download?0f3a

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

S@M نوشته است:بله 59 عزیز،
سریال زیر تیغ از اون دست سریالهایی بود که با این که فضای بسیار سنگین و تیره ای داشت ولی همه بازیگران حتی کم تجربه ترینشون بی نظیر بازی کردن و حتی یکنفرشون نبود که ساز مخالف بزنه و کار بقیه رو خراب کنه. بخصوص هنرمندی که من واقعاً طرفدارشم و فکر میکنم که خیلی حقش ادا نشده آقای رامین راستاد هست که من در هر فیلمی دیدمش از بازی بینظیرش لذت بردم. منتها چون مثل بعضیها چشماش بور (!!!) نیست خیلی مورد توجه قرار نداره اما هنرمند بسیار شایسته ایه...  یادمه در یکی از سریالهای در پیت ماه رمضون چند سال پیش در کنار شهره لرستانی نقش برادرش رو با لهجه لری بازی میکرد و که من فقط اون سریالو به خاطر اون دوتا میدیدم. چیز دیگری که در این سریال فوق العاده است چادر سر کردن معتمد آریاست که بسیار شاهکاره. برای کسی که چادری نسیت چادر سرکردن اون هم به سبک کاملاً عامی نقشی هستش که هر کسی از پسش برنمیاد.

S@M نوشته است:

سلام بر همه
59 گرامی من اون تئاتر رو اصلاً یادم نیست ولی اونچه که از بیوگرافی محمد مطیغ در ویکیپدیا بر میاد اینه که احتمالاً اسم اون تئاتر "پهلوان و جراح" بوده که گویا مرحوم "سروش خلیلی" هم درش بازی می کرده.این تئاتر به کارگردانی "سعید نیک پور" و نویسندگی "هوشنگ مرادی کرمانی" بوده در سال 58.

خانم سم با درود.
بسیار سپاسگزارم برای اطلاع رسانی خوبی‌ که داشتید.
کاملن درست میفرمایید. ... چقدر جالب هست که نام این تله تئاتر رو،
اکنون پس از ۳۰ سال دوباره شنیدم. ... همونطور که بهتر میدونید،
عنوان آن، یعنی‌ "پهلوان و جراح" که یادآوری داشتید،
با محتوایی که یادم بود و توضیح دادم، کاملن هماهنگی دارد.
خیلی‌ دوست دارم حتا اگر شده، قسمتهای کوتاهی از آنرا دوباره ببینم.
بازهم ممنونم از توجه و اطلاع رسانی نوستالژیکی که داشتید.

.............



از عاملین صدا و سیما که بصورت ناشناس، بکار وبگردی مشغول هستند،
تقاضامندیم که تله تئاتر "پهلوان و جراح - ۱۳۵۸" را از آرشیو بیرون آورده،
اول یک فوت حسابی‌ روی جعبه ی فیلمش داشته باشند تا گرد و خاکها دور شوند،
بعد یک کپی از آن گرفته و سپس فیلم را به دستگاه ویدیوی مرکزی تلویزیون،
برای پخش وارد نماید. ... با سپاس.

.
.
.

آقای محمد مطیع، از بازیگران قدرتمند دهه ی شصت بودند.
در بیشتر فیلمهای سینمایی، استاد حسین عرفانی صداپیشگی نقشهایشان را بعهده داشتند،
و جالب اینجاست که در اصل هم، صدای خود آقای مطیع، که برای نمونه،
در "امیر کبیر" و "سلطان و شبان" می‌شنیدیم، شباهتهایی‌ به صدای حسین عرفانی دارد!.
یکی‌ از بازیهای بیادماندنی محمد مطیع، در فیلم "گردباد-۱۳۶۴" بود،
که علاقه ی فراوانی به نقش آفریشان دارم. ... سلامت باشید.

59 نوشته است:

مهدی کاشانیان



بازیگر نمایشهای رادیو از گذشته تا چندی پیش.
بازیگر سینما و تلویزیون - مجموعه ی "بعد از خبر " و ....

عکسهای آرشیوی "مهدی کاشانیان" با همکارانش در دهه ی شصت:

   

   

در لینک زیر مصاحبه ای بسیار شنیدنی و نوستالژیک با ایشان
در آذرماه سال ١٣٩١ انجام شده که نظر دوستان گرامی را به شنیدن آن جلب مینمایم.
لازم به یادآوریست که این مصاحبه، توسط  گوینده ی پرسابقه و خوشصدای رادیو،
جناب آقای "محمد حسین نورشاهی" انجام گرفته
و قسمتهایی از "صبح جمعه با شما" نیز در آن پخش میگردد.



مصاحبه ی "محمد حسین نورشاهی" با "مهدی کاشانیان" - آذرماه ١٣٩١:
http://elmond.persiangig.com/M.%20Hosein%20NourShahi%20%26%20Mehdi%20kashanian%20-%20(09.1391).wma

S@M نوشته است:

سلام و تشکر 59 گرامی. مرحوم مهدی کاشانیان البته هیچگاه مورد علاقه من نبود ولی این دلیل نمیشه که ارزش کارشون رو متوجه نباشم. درواقع هنر واقعی رو ایشون و امثال ایشون داشتند که در اون دهه مزخرف 60 که من به شخصه غیر از سیاهی چیزی ازش به یاد ندارم باعث لبخند مردم می شدن. راستش فکر میکنم انقدر مارو به مرگ گرفتن که به تب راضی شدیم.
گاهی فکر میکردم که نسل ما کلاً نسلی بودن که زود راضی و قانع میشدن. اینو واسه این میگم که ما انگار متوجه اون همه بدبختی نبودیم. من فکر میکردم که جوونهای امروز شاید خیلی از ما شادتر و تو شرایط بهتری بوده باشن اما انگار این طورها هم نیست....
یادمه چند وقت پیش با دوستم تو کافی شاپی حوالی هفت تیر نشسته بودیم که دختر جوون و زیبا که حدوداً 20، 21 ساله بود و با خانمی که اون کافه رو اداره میکرد گویا فامیل بود وارد شد. قیافه اش مثل فرشته ها با موهای بلند و خیلی معصوم و در عین حال بسیار ساده ولی امروزی بود و به نظر میومد هیچی از سختی این روزگار نفهمیده باشه. خیلی جذبش شدیم و دوستم خیلی زود باهاش مشغول صحبت شد و وقتی توجه کردیم دیدیم اسم مهران مدیری رو روی دستاش و لای انگشتان تتوی دائم کرده و انگشتر چوبی بزرگی با حکاکی اسم مهران مدیری رو دستش کرده! اول فکر کردیم از این عشقهای خل و چلی دخترهای لوس و ننره به هنرپیشه ها، اما وقتی علت رو ازش پرسیدیم گفت که مهران مدیری اولین کسی بود که باعث شد من تو جمهوری اسلامی بخندم! واقعاً دلم واسه خودمون و همه مردممون سوخت که انقدر تشنۀ قطره ای دل خوش هستیم...