فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

keyvanmoeini نوشته است:

نمیدونم واسه پرسیدن این سوال تاپیک رو درست انتخاب کردم یا نه .
برنامه ای که فکر کنم حدود سالهای 1365 تا 1370 شبها پخش میشد . یه آقای رو چهار پایه مینشست و روی بوم نقاشی یه داستانی رو مرحله به مرحله نقاشی میکردو یه نفر هم راوی داستان بود . مهمترین و خاطره انگیزترین نکته اش موزیک سنتی ای بود که همراه نقاشی کشیدن پخش میشد. یه برنامه مشابه این رو توی دهه فجر برنامه کودک پخش میکرد ولی این شبها پخش میشد . اگه موزیکش یا قسمتی از ویدئوش رو کسی داره واقعا ازش ممنون میشم یا حتی اسمش رو.

Emiliano نوشته است:1. "59" عزیز، در مورد اعصاب خورد بودن همگی از این کارهای صدا و سیما قبلاً هم بحث شده و مطمئنم شما خاطرتون بوده؛ اما، این نوشته های شما همه ی اونا رو تکمیل کرد. اگه خاطرت باشه، بنده "ماجراهای سندباد" و "پرتقال کوکی"و مثال زدم. بعد از دیدن "سربداران" اعصابم خورد شد و حالا هم به قول شما از "پاییز صحرا".

slevin(HAMID نوشته است:

سلام و تشکر ویژه از همه دوستان که چراغ این فروم ارزشمند رو روشن نگه داشتند

تشکر از 59 عزیز.فیلم دی دی واقعا برای نسل ما نوستالژیکه.در نبود فیلمهای رنگارنگ هالیوودی نمایش چند گانه دی دی واقعا دلخوشی ما بود.
مخصوصا دی دی و ارثیه فامیلی که ساعت 9 شب نشون داد.دی دی که رستوران داشت هم جالب بود.و این دی دی میتازد که عالی بود.

ASDALIREZA105 نوشته است:بعضي سايت هاي فروش فيلم هاي دوبله فيلم همه چيز در پايان است رو دارند و يك سايتي هست كه من آدرس و ليست فيلمهاش رو دارم  كه اين فيلم رو به قيمت ده هزار تومن و با كيفيت منوسط براي فروش گذاشته  و من چون نمي دونم نوشتن اسم اون سايت توي انجمن مناسب هست يا نه عنوان سايت رو ننوشتم ولي ميتونم از طريق ايميل كاملتر راهنمايي كنم

59 نوشته است:

پیشگفتار:
این فیلم خاطره انگیز و خوش ساخت، چند ماه پیش
توسط امیر جان ضبط و با تلاش ایشان در فروم رویایی قرار گرفت.
این نسخه ی آن‌ نیز که توسط شبکه ی "آی فیلم" برای بار دوم پخش گردید،
اینبار با کیفیت بهتر، باز هم از سوی امیر گرامی تقدیم دوستان میگردد.

----------------------------------------

مردی كه زياد می دانست - ۱۳۶۳

.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.[/b][/color][/size]

Emiliano نوشته است:
4. همچنین باز هم از "59" عزیز ممنونم؛ بخاطر، مقاله ی "سینما 2000" و فایلی؛ که، زحمتشو کشیده بودن. واقعاً یادآور همون نوع فیلم ها بود و مطمئناً اگه همچین فیلمی رو تو "سینما 2000" و سرپا ببینیم، باز همون جور کج و راست می شیم. یادمه تو "پارک ملت مشهد" همیشه یه فیلم بود؛ که، آخرش به تصادف ختم می شد؛ یعنی، وسیله ای که ما سوارش بودیم (اگه اشتباه نکنم اسکیت) به سرعت می رفت به سمت یه کامیون و جیغ بود که هوا می رفت! و همین لحظه فیلم تموم می شد. من این فیلمشو سه مرتبه ی مختلف رفتم و هر بار باز همون لذت رو داشت.
گرچه، این روزها "سینما 3000" یا همون "سینمای 5 بعدی" هم اومده و می شینیم رو صندلی و همون حس رو داریم؛ اما، اون نیمکُره های بدون نیاز به عینک،
یه چیز دیگه بود.یادش واقعاً بخیر و باز هم ممنونم از تو دوست خوبم؛ بخاطر، این یادآوری ناب و بی نظیر

59 نوشته است:



پی‌ نوشت: نقش رادیو و برنامه‌های دلبرانه ی شبانه اش در سالهای دهه ی شصت،
به هیچ عنوان در نوشته ی بالا نادیده گرفته نشده، بلکه این خود حکایتی طولانی‌ و جذاب است
که قلم توانای بزرگان این فروم رویایی، بویژه گرامیان "افشین خان" و "امیر جان" را
باز هم برای بازگویی بیشتر، خواستار است.

---------------------------------

[/b][/color][/size]