فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

Milassyui نوشته است:سلام وعرض ادب واحترام خدمت جناب ميحا بزرگوار خيلي عذر مي خواهم سوال داشتم كه شما در جستجوي اهنگ هاي فيلم مشت به نتيجه رسيده ايد بيشتر اين اهنگ هاي انتخابي مربوط به چه سبكي هستند خيلي ممنونم از لطف شما

59 نوشته است:

امیر گرامی با درود.

- از لطف شما در مجله ی خاطرات شصت ممنونم.
همانجا نیز اکنون مراتب ارادت خود را بیان داشتم.
سپاسگزار شما هستم. ... البته اینرو نیز در تکمیل فرمایش شما بگم،
که شیر خشک خوب، مزه اش اگر با آب قاطی بشه، مثل شیر طبیعی نیست،
یعنی‌ بهتره و حتا میتونه، مزه ی بستنی قیفی رو یاد آوری کنه.
البته من هم اکنون، ۲۵ سالی‌ هست که شیر خشک نچشیدم،
اما آنزمان اینگونه بود در ذهنم. ... (عجب داستانی شد ... لبخند).

- بله، همین گوینده ی گرامی اخبار منظورم بود،
پس ایشون یعنی‌ آقای "بابک بابان"، برادر آقای بابان اصلی‌ هستند.
حالا البته شما که امیر خان باشید هم، جای برادر بزرگ من هستید،
برادر من هم، همنام شما هستند!. ممنونم از شفاف سازی که داشتید.

- بله، و در ضمن، این برادر سومی‌ "بابان"،
اصلن شبیه آقایان "فواد" و "بابک" نیستن. پس چرا نشونشون دادن (خنده).
امیدوارم همگی‌ سلامت باشند. همچنین شما و برادر گرامیتان.

- خواهش می‌کنم، بسیار خرسندم که "پنبه زن" مفید و نوستالژیک واقع شده.
مقایسه ی خوبی‌ داشتید بین "قصه‌ های مجید" و "خیرواله".

- آفرین، کاملن درسته.  ... < اکبر عبدی و حمید خان جبلی و قالیچه > ...
قسمت خوبی‌ بود، اما همان زمان پخش فقط یکبار دیدم.
... عجب!، پس اصلن انگار "قسمت نیست!"، که این قسمت "اکبر عبدی از خیرواله"، در آرشیو شخصی‌ باشه.
در تیتراژ هم عکس هر دوشون هست (عکس حمید خان پایین عکس عمو اکبر هست) .:
(نام اکبر عبدی رو که میارم، حسی آمیخته با "عصبانیت، افسوس و اندوه"، وجودم رو فرا میگیره!)



- بله، کاملن موافقم. ... زبانها همگی‌ چه مستقیم و چه غیر مستقیم، بهم وابسته هستند.
فرمایش درستی داشتید. ... بسیار هم خوشحالم که فیلمها و تصاویر مورد توجه قرار میگیرند.

سلامت باشید.

-----------------------------------------------------------

پی‌ نوشت:

این آیتم بامزه و خاطره انگیز، از "نوروز ۷۲" هست،
با بازی "حمید خان لولایی" و "مهرداد نظری".
چندین سال پیش از وبلاگی گرفته بودم که آدرسشان بر صفحه ی اکران هست.
این فایل بر روی همین DVD بود که چند روز پیش محتویاتش را روی فلش مموری آوردم.
بگمانم دیگر این کلیپ جایی‌ نیست. ... امیدوارم که برای یاران ارجمند هم نوستالژیک باشد.



http://s5.picofile.com/file/8127272834/Norooze_72_Lolayi_Nazari_.rar.html

.
.
.

1. سلام داداش "59" عزیز. خوبی؟
2. ممنون از لطفت.
3. همچین می گی 25 سالیه که شیرخشک نچشیدی، انگار ما الآن داریم هر روز شیرخشک می خوریم!
باور کن من هم 25 سال بیشتر نباشه، کمتر نیست "مرتکب" این کار نشده م.
چاکریم.
4. مخلصیم. کاش لایق باشیم شما ما رو به برادری قبول داشته باشید.
5. درسته. این آقا هیچ شباهتی به اون دو برادر نداشت، نه ظاهرش و نه صداش؛ اما، بچه هاش خیلی باحال بودن.
6. "بابک" می گفت 5 تا برادر و 3 تا خواهرن و حتماً می دونید که "بابان"ها کرد هستن.
خاطره ی جالب "بابک" خان این بود که می گفت یه جا در حضور ایشون ازش پرسیده ن "شما چند تا برادر و خواهرید؟" و "فؤاد" خان هم جواب داده: "فعلاً 5 تا برادر و 3 تا خواهر"!





البته، در مصاحبه شون می گفتن که پدرشون سال گذشته فوت شده ن. یادشون گرامی. و مطمئناً این ماجرا و خاطره مربوط به حداقل سه، چار سال پیش بوده.
7. من هم امیدوارم شما و خانواده ی محترمتون همیشه شاد و پیروز و سربلند باشید. ممنون.
8. درسته.
یادتونه یه زمانی زوج هنری "جبلی" و "طهماسب"ی در کار نبود و اون وقتا "جبلی" و "عبدی" بود؟ بخصوص تو کارهای "داریوش مؤدبیان" عزیز؟
یادتونه این دو اکثر با هم بودن؟ ""اکبر عبدی" و "حمید جبلی" رو عرض می کنم:
"محله ی بهداشت"، "طنزآوران جهان" (بخصوص نمایش "آه، طبل، طبل"ش)، "مردی که موش شد (یکی نوچه ی اون یکی بود)، همین سریال "خیرالله و صندوقچه ی اسرار" و ....
یادشون بخیر و زنده باشن همه ی این عزیزان.

9. درست می فرمایید. "اکبر عبدی" عزیز متأسفانه خیلی قدر خودشو ندونست و هم خودش یه جورایی تو به حاشیه رفتن خودش مقصر بود و هم پا به سن گذاشتنش هم بی تقصیر نبود.

10. ممنون از کلیپ معروف "بچه را نزنید"؛ که، تا سال ها ورد زبون ها بود؛ حتا، هنوز هم یه عده از بازماندگان مزوزوییک این عبارت رو به کار می برن!
اما، جواب حرف شما نباشه، اون وبلاگ خیلی قپی اومده و لاف زده، اساسی.
"سروش" اینو تو دی وی دی هاش همراه با "ببخشید شما" داد و بنده دارمشون.
برای اثبات این قضیه این هم اسنپ شات های اون بدون هیچ واترمارکی. خواستید، خودشو هم تقدیم می کنم:



11. مرسی که وقت گذاشتید.

Mihakralj نوشته است:

Milassyui نوشته است:سلام وعرض ادب واحترام خدمت جناب ميحا بزرگوار خيلي عذر مي خواهم سوال داشتم كه شما در جستجوي اهنگ هاي فيلم مشت به نتيجه رسيده ايد بيشتر اين اهنگ هاي انتخابي مربوط به چه سبكي هستند خيلي ممنونم از لطف شما

سلام دوست گرامی،
هنوز که به نتیجه ای نرسیدم.
اما سبک آهنگها pop jazzو Crime Jazzو italian jazz هست.
موفق باشید.

Emiliano نوشته است:
1. سلام داداش "59" عزیز. خوبی؟
2. ممنون از لطفت.
3. همچین می گی 25 سالیه که شیرخشک نچشیدی، انگار ما الآن داریم هر روز شیرخشک می خوریم!
باور کن من هم 25 سال بیشتر نباشه، کمتر نیست "مرتکب" این کار نشده م.
چاکریم.
4. مخلصیم. کاش لایق باشیم شما ما رو به برادری قبول داشته باشید.
5. درسته. این آقا هیچ شباهتی به اون دو برادر نداشت، نه ظاهرش و نه صداش؛ اما، بچه هاش خیلی باحال بودن.
6. "بابک" می گفت 5 تا برادر و 3 تا خواهرن و حتماً می دونید که "بابان"ها کرد هستن.
خاطره ی جالب "بابک" خان این بود که می گفت یه جا در حضور ایشون ازش پرسیده ن "شما چند تا برادر و خواهرید؟" و "فؤاد" خان هم جواب داده: "فعلاً 5 تا برادر و 3 تا خواهر"!



البته، در مصاحبه شون می گفتن که پدرشون سال گذشته فوت شده ن. یادشون گرامی. و مطمئناً این ماجرا و خاطره مربوط به حداقل سه، چار سال پیش بوده.
7. من هم امیدوارم شما و خانواده ی محترمتون همیشه شاد و پیروز و سربلند باشید. ممنون.
8. درسته.
یادتونه یه زمانی زوج هنری "جبلی" و "طهماسب"ی در کار نبود و اون وقتا "جبلی" و "عبدی" بود؟ بخصوص تو کارهای "داریوش مؤدبیان" عزیز؟
یادتونه این دو اکثر با هم بودن؟ ""اکبر عبدی" و "حمید جبلی" رو عرض می کنم:
"محله ی بهداشت"، "طنزآوران جهان" (بخصوص نمایش "آه، طبل، طبل"ش)، "مردی که موش شد (یکی نوچه ی اون یکی بود)، همین سریال "خیرالله و صندوقچه ی اسرار" و ....
یادشون بخیر و زنده باشن همه ی این عزیزان.

9. درست می فرمایید. "اکبر عبدی" عزیز متأسفانه خیلی قدر خودشو ندونست و هم خودش یه جورایی تو به حاشیه رفتن خودش مقصر بود و هم پا به سن گذاشتنش هم بی تقصیر نبود.

10. ممنون از کلیپ معروف "بچه را نزنید"؛ که، تا سال ها ورد زبون ها بود؛ حتا، هنوز هم یه عده از بازماندگان مزوزوییک این عبارت رو به کار می برن!
اما، جواب حرف شما نباشه، اون وبلاگ خیلی قپی اومده و لاف زده، اساسی.
"سروش" اینو تو دی وی دی هاش همراه با "ببخشید شما" داد و بنده دارمشون.
برای اثبات این قضیه این هم اسنپ شات های اون بدون هیچ واترمارکی. خواستید، خودشو هم تقدیم می کنم:



11. مرسی که وقت گذاشتید.

امیر گرامی با درود.

- سپاس ایزد منان را، خوب هستم.
از دیدگان مهر شما ممنونم.

- خواهش میکنم قربان، ما همگی‌ دهه هاست که از "شیرخشکنچشیدگانیم" (لبخند).
- افتخار دارم، در سمت برادر کوچک شما هستم. ... البته از جهت سن فیزیکی‌،
ما باهم همدوره هستیم، پس انگار که همسنیم. اما از جهت منش و رفتار،
بنده برادر کوچک شما هستم. سلامت باشید. از لطفتون هم ممنونم.
- نمیدونستم که آقایان "بابان" کرد هستند. ... همیشه سلامت باشند همگی‌.

- آفرین، (تلپاتی + تلپاتی = انفجار یادمانه) ....
من هم در ذهنم بود و میخواستم بگم که زوج هنری "عبدی و جبلی" ...،
خیلی‌ بجا و خاطره انگیز یادآوری داشتید. ...
(در همین رابطه، در بخش آخر متن، ادامه خواهم داد ...)


- ممنونم برای استوب کادرها و لطف شما.
البته آن وبلاگ، خیلی‌ سال پیش آیتم رو منتشر کرده بوده. اما نکته ی مهم این میباشد،
یعنی‌ همانگونه که صاحب وبلاگ نوشتن، اونزمان از "شرکت سروش سیما" پرسیده بوده، اونها نداشتن.
بهتر در جریان هستید، که این شرکت "سروش سیما"، با خود کمپانی معروف "سروش"، کمی‌ فرق داره،
میشه همانند فرزند کوچکش. برای همین ایشون از "سروش سیما" پرسیده بوده و دیده بوده که اونها ندارن،
پس این رو اپتدای کلیپ نوشته بودن. حرفشون بدون اساس نبوده. ... اگر اشتباه نکنم، این کلیپ رو،
۵-۶ سال پیش از آن وبلاگ گرفته بودم. بهتر میدونید که اون زمانها، سازمان "سروش سیما" هنوز روی بورس بود،
و بین مخاطبان سینمایی و فیلمبینان، خیلی‌ معروف شده بود. ... حتا سال ۲۰۰۵، یعنی‌ ۹ سال پیش،
من تشنه ی دیدار دوباره ی "مادر"، "اجاره‌ نشینها"، "هامون" و "سفر جادویی" بودم.
از اینرو به برادرم گفتم که این فیلمها رو از ویدیو کلوپ بگیر و بفرست. ایشون دیده بودن،
که نزدیک منزل، شعبه ی "شرکت سروش سیما" باز شده. رفته بودن آنجا و سفارش این فیلمها رو داده بودن.
چند روز بعد هم این شرکت هر فیلم رو  بر روی ۲ CD زده بوده، و با مبلغی مناسب عرضه کرده بوده.
نسخه‌ های اصلی‌ که من از این ۴ فیلم دارم و در فروم هم ۱ یا ۲ تاشون رو قرار دادم،
از همان "سروش سینما" هست (البته ورژنهای دیگر رو هم بعدن‌ دریافت کردم)،
اما اصلیها برای ۴ فیلمی که نام بردم، "سروش سیما"یی هست که خود این شرکت،
این فیلم‌ها رو از "پخش تلویزیونی" اونها ضبط میکرده، و میفروخته به مردم!.
و البته، قابهاش، آرم کمپانی سروش، و آرم جداگانه ی "سروش سیما" رو هم دارن.
هر دو فیلم رو، یعنی‌ ۴ CD رو، در یک قاب با جلد رسمی‌ قرار داده. من البته دوربین ندارم،
اما اکنون با همین وب کم، سعی‌ کردم از یکی‌ از قابها عکس بگیرم (پوزش میخوام،عکسها کیفیت ندارند).
مربوط به نسخه‌ های "هامون و سفر جادویی" هست. .... ۹ سال پیش بود. خود این قاب و CD هاش،
دیگه حالت نوستالژیک دارن. اونزمان اینترنت من، برای مخابرات بود، سایت معمولی‌ رو هم بزور باز میکرد.
یعنی‌ مفهوم دانلود فایل تصویری، اصلن برام امکان نداشت. برای همین وقتی‌ از راه دور، این CD ها بدستم رسید،
واقعن پر گشودم. دست برادرم هم درد نکنه. دست شما هم درد نکنه که سبب میشین،
تا همیشه، دیالوگهای خوب و شیرین نوستالژیکوار داشته باشیم. ... سلامت باشید.

تقدیم به شما و یاران گرامی .:



.
.
.

امیر گرامی، ... ۴ شهریور امسال، عمو اکبر میشه ۵۴ سالش.
سنی‌ نداره هنوز. از دید کوچک من، ایشون هنوز "پا به سن نگذاشته".  
اما دلیل این فرسودگی چهره و همه چیز، جای دیگریست که بهتر میدانیم. ...
من دیروز ناخودآگاه داشتم فکر میکردم، که ‌ای کاش ایشون اصلن دست میکشید از بازیگری،
و دیگه جلوی دوربین نمی‌‌یامد. ... البته خوب میدونم، که "شهریوری ها" احساسی‌ هستن،
و در تجارت هم شاید موفق نباشن. ... اما کاش ایشون میتونست بعد اینهمه سال،
یک بیزینسی جور کنه مثل خیلیهای دیگه، و مشغول آن کار باشه، و اصلن بازیگری نکنه دیگه،
که "یاد و خاطره ی بازیها، گریمها، و نقشهای بیهمتای گذشته ‌اش"، خراب نشه.
کارنامه ی دهه ی ۶۰ و اوایل ۷۰ ایشان، کافیه کافیه!. عالیه عالیه!.
اما هر چه که جلو اومدیم خراب شده، و الان که دیگه ... / نمیدونم تا بحال گفته شده یا نه، که ایشون،
تنها بازیگر دهه ی شصت و اوایل هفتاد بود، که "حسابدار" داشت. ... قرارداد‌ها و چکها با هر مدتی‌ که بود،
حسابدار ایشون قبول میکرد و مشغول کارهای مالیشون بود، و خودش فقط سرگرم کار روی نقشها و بازیگری. حالا رو نمیدونم.
این بازیگران نسل جدید، با اینکه یکدهم بازیگران قدیمی هم نیستند، اما فکرشون از اونها خیلی‌ بهتره.
خیلیهاشون، کافی‌ شاپ زدن، رستوران باز کردن، یعنی‌ در کنار بازیگری، مشغول یک کار تجاری هم شدند.
پس آینده نگری کردن، که اگر الان، گونی گونی پول میاد دستشون، هدر ندن، رفیق بازی نکنن،
بلکه سرمایه رو در یک تجارت مناسب و آینده دار انداختن. ... اما خیلی‌ از قدیمیها اینگونه نبودن.
زنده یاد رضا بیک ایمانوردی، که البته هیچگاه دیدنش در فیلمها برام جالب نبود و نفهمیدمش،
اما شهرتش رو که نمیشه انکار کرد. ... ایشون گاهی در همان دهه‌ های ۴۰ و ۵۰، از سر یک فیلمبرداری،
می‌ یامدن دنبالش و میبردنش سر یک فیلم دیگه، اونوقت لباس رو در ماشین عوض می‌کرده.
مرحوم ایرج قادری تعریف کرده بوده در خاطره‌ ای که حتما شنیدید، که روزی فیلمبرداری بوده،
"بیک ایمانوردی" بازیگر فیلم "قادری" بوده. ... کار تموم میشه!. قادری می‌بینه "بیک" رفته اون نزدیک روی درخت،
میگه بیا پایین، کار ما تموم شده. "بیک" میگه نه، الان اونور دوربین یک گروه دیگه هست!، دارم واسه اونها بازی میکنم!.
زنده یاد بیک ایمانوردی، با اینهمه بازی‌ در فیلمها، خب خیلی‌ هم وضع مالیش خوب بوده، اما بسیار بسیار هم سخاوتمند بوده،
کلی‌ رفیق و دوست رو حمایت میکرده، اما، وقتی‌ افیون میاد وسط، بعدش دیگه روزگار هم عوض شده بوده، بعد ۵۷ و ...،
ایشون هیچ نداشته دیگه!. ... باورتون میشه؟، که دکه ی نوشابه، بستنی و از این چیزها داشته، در خارج شهر!.
بعدش هم میره خارج کشور، اونجا بگمانم راننده ی ترانزیت بوده. .... یعنی‌ بازمیگرده به حرفه و شغل اصلیش!،
عجب روزگاریه. ... چون قبل از اینکه یک شبه بازیگر بشه، کارش رانندگی‌ بوده. ماشین سفارت اگر درست یادم باشه.
بله، اینها درس زندگی هست. ... یاد و خاطره ی همشون رو گرامی میداریم. حالا چه به سلیقه ی ما بودن و چه نبودن،
اما بخشی از تاریخ فیلمسازی ایران هستند. ... به عشق رضا بیک ایمانوردی،
و همچنین به صفای مرد بزرگوار، انسان شریف، هنرمند و خانواده دوست - "فردین بزرگ"،
خیلی‌ها آنزمان به تماشای فیلمها رفتن و پولهای هنگفتی وارد اقتصاد سینمای ایران شد.
پولهایی که باهاش سالنهای سینما‌ ساختن، و هنوز که هنوزه هم،
هنایش آن سرمایه‌ های مادی، در سینمای ایران وجود داره.
این فایل رو حتمن تماشا فرمودید. صدای فردین بزرگوار خیلی‌ خوب بوده.


* (نشست در مورد مشکلات سینما سال ۵۷ همراه زنده یاد فردین) .:
https://www.youtube.com/watch?v=h_nReRTJs8Y




.
.
.
یاد خاطرات گرامی.
شاد و سلامت باشید.

Emiliano نوشته است:

59 نوشته است:




- خوشحالم که داستان پنبه زن از مش خیرواله مورد توجه بود.
شاید بهترین قسمت سریال همین باشه. .. البته یک داستان هم هست با بازی اکبرعبدی،
که در طی‌ این سالها هیچوقت ظاهرن بازپخش نشده. برای همین در ارشیو‌ها نیست.
کلن هر بار که بازپخش می‌کنن، گویا سریال رو کمتر نشون میدن،
چون حمید گرامی هفته پیش گفتن، که "پنبه زن" رو پخش نکردن و سریال تموم شده.
- بله، فرمایش شما درست هست. آقای رحمتی از هنرمندان مظلوم هستند.


- و

1. سلام دوست من. خوبید؟
2. من اون قسمت "اکبر عبدی"ش اصلاً یادم نیست. قسمت "پنبه زن" رو هم ظهری به لطف تو، دوست گرامی، گرفتم؛ اما، هنوز فرصت نکرده م دوباره ببینمش و لذت ببرم. خواستم باز هم تشکری از شما داشته باشم و دست مریزادی خدمتتون عرض کنم.
3. آره. این بار فقط انگار سه قصه شو دادن و قصه ی آخر ("علی نصیریان" و خنجر "نادر") هم کلی جروبحث های "علی نصیریان" و همسرش، "طلعت"، رو (با بازی "مهشید افشارپناه") حذف می کردن و روش موسیقی به شدت زیاد می شد!

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:
1. سلام داداش "59" عزیز. خوبی؟
2. ممنون از لطفت.
3. همچین می گی 25 سالیه که شیرخشک نچشیدی، انگار ما الآن داریم هر روز شیرخشک می خوریم!
باور کن من هم 25 سال بیشتر نباشه، کمتر نیست "مرتکب" این کار نشده م.
چاکریم.
4. مخلصیم. کاش لایق باشیم شما ما رو به برادری قبول داشته باشید.
5. درسته. این آقا هیچ شباهتی به اون دو برادر نداشت، نه ظاهرش و نه صداش؛ اما، بچه هاش خیلی باحال بودن.
6. "بابک" می گفت 5 تا برادر و 3 تا خواهرن و حتماً می دونید که "بابان"ها کرد هستن.
خاطره ی جالب "بابک" خان این بود که می گفت یه جا در حضور ایشون ازش پرسیده ن "شما چند تا برادر و خواهرید؟" و "فؤاد" خان هم جواب داده: "فعلاً 5 تا برادر و 3 تا خواهر"!



البته، در مصاحبه شون می گفتن که پدرشون سال گذشته فوت شده ن. یادشون گرامی. و مطمئناً این ماجرا و خاطره مربوط به حداقل سه، چار سال پیش بوده.
7. من هم امیدوارم شما و خانواده ی محترمتون همیشه شاد و پیروز و سربلند باشید. ممنون.
8. درسته.
یادتونه یه زمانی زوج هنری "جبلی" و "طهماسب"ی در کار نبود و اون وقتا "جبلی" و "عبدی" بود؟ بخصوص تو کارهای "داریوش مؤدبیان" عزیز؟
یادتونه این دو اکثر با هم بودن؟ ""اکبر عبدی" و "حمید جبلی" رو عرض می کنم:
"محله ی بهداشت"، "طنزآوران جهان" (بخصوص نمایش "آه، طبل، طبل"ش)، "مردی که موش شد (یکی نوچه ی اون یکی بود)، همین سریال "خیرالله و صندوقچه ی اسرار" و ....
یادشون بخیر و زنده باشن همه ی این عزیزان.

9. درست می فرمایید. "اکبر عبدی" عزیز متأسفانه خیلی قدر خودشو ندونست و هم خودش یه جورایی تو به حاشیه رفتن خودش مقصر بود و هم پا به سن گذاشتنش هم بی تقصیر نبود.

10. ممنون از کلیپ معروف "بچه را نزنید"؛ که، تا سال ها ورد زبون ها بود؛ حتا، هنوز هم یه عده از بازماندگان مزوزوییک این عبارت رو به کار می برن!
اما، جواب حرف شما نباشه، اون وبلاگ خیلی قپی اومده و لاف زده، اساسی.
"سروش" اینو تو دی وی دی هاش همراه با "ببخشید شما" داد و بنده دارمشون.
برای اثبات این قضیه این هم اسنپ شات های اون بدون هیچ واترمارکی. خواستید، خودشو هم تقدیم می کنم:



11. مرسی که وقت گذاشتید.

امیر گرامی با درود.

- سپاس ایزد منان را، خوب هستم.
از دیدگان مهر شما ممنونم.

- خواهش میکنم قربان، ما همگی‌ دهه هاست که از "شیرخشکنچشیدگانیم" (لبخند).
- افتخار دارم، در سمت برادر کوچک شما هستم. ... البته از جهت سن فیزیکی‌،
ما باهم همدوره هستیم، پس انگار که همسنیم. اما از جهت منش و رفتار،
بنده برادر کوچک شما هستم. سلامت باشید. از لطفتون هم ممنونم.
- نمیدونستم که آقایان "بابان" کرد هستند. ... همیشه سلامت باشند همگی‌.

- آفرین، (تلپاتی + تلپاتی = انفجار یادمانه) ....
من هم در ذهنم بود و میخواستم بگم که زوج هنری "عبدی و جبلی" ...،
خیلی‌ بجا و خاطره انگیز یادآوری داشتید. ...
(در همین رابطه، در بخش آخر متن، ادامه خواهم داد ...)


- ممنونم برای استوب کادرها و لطف شما.
البته آن وبلاگ، خیلی‌ سال پیش آیتم رو منتشر کرده بوده. اما نکته ی مهم این میباشد،
یعنی‌ همانگونه که صاحب وبلاگ نوشتن، اونزمان از "شرکت سروش سیما" پرسیده بوده، اونها نداشتن.
بهتر در جریان هستید، که این شرکت "سروش سیما"، با خود کمپانی معروف "سروش"، کمی‌ فرق داره،
میشه همانند فرزند کوچکش. برای همین ایشون از "سروش سیما" پرسیده بوده و دیده بوده که اونها ندارن،
پس این رو اپتدای کلیپ نوشته بودن. حرفشون بدون اساس نبوده. ... اگر اشتباه نکنم، این کلیپ رو،
۵-۶ سال پیش از آن وبلاگ گرفته بودم. بهتر میدونید که اون زمانها، سازمان "سروش سیما" هنوز روی بورس بود،
و بین مخاطبان سینمایی و فیلمبینان، خیلی‌ معروف شده بود. ... حتا سال ۲۰۰۵، یعنی‌ ۹ سال پیش،
من تشنه ی دیدار دوباره ی "مادر"، "اجاره‌ نشینها"، "هامون" و "سفر جادویی" بودم.
از اینرو به برادرم گفتم که این فیلمها رو از ویدیو کلوپ بگیر و بفرست. ایشون دیده بودن،
که نزدیک منزل، شعبه ی "شرکت سروش سیما" باز شده. رفته بودن آنجا و سفارش این فیلمها رو داده بودن.
چند روز بعد هم این شرکت هر فیلم رو بر روی ۲ CD زده بوده، و با مبلغی مناسب عرضه کرده بوده.
نسخه‌ های اصلی‌ که من از این ۴ فیلم دارم و در فروم هم ۱ یا ۲ تاشون رو قرار دادم،
از همان "سروش سینما" هست (البته ورژنهای دیگر رو هم بعدن‌ دریافت کردم)،
اما اصلیها برای ۴ فیلمی که نام بردم، "سروش سیما"یی هست که خود این شرکت،
این فیلم‌ها رو از "پخش تلویزیونی" اونها ضبط میکرده، و میفروخته به مردم!.
و البته، قابهاش، آرم کمپانی سروش، و آرم جداگانه ی "سروش سیما" رو هم دارن.
هر دو فیلم رو، یعنی‌ ۴ CD رو، در یک قاب با جلد رسمی‌ قرار داده. من البته دوربین ندارم،
اما اکنون با همین وب کم، سعی‌ کردم از یکی‌ از قابها عکس بگیرم (پوزش میخوام،عکسها کیفیت ندارند).
مربوط به نسخه‌ های "هامون و سفر جادویی" هست. .... ۹ سال پیش بود. خود این قاب و CD هاش،
دیگه حالت نوستالژیک دارن. اونزمان اینترنت من، برای مخابرات بود، سایت معمولی‌ رو هم بزور باز میکرد.
یعنی‌ مفهوم دانلود فایل تصویری، اصلن برام امکان نداشت. برای همین وقتی‌ از راه دور، این CD ها بدستم رسید،
واقعن پر گشودم. دست برادرم هم درد نکنه. دست شما هم درد نکنه که سبب میشین،
تا همیشه، دیالوگهای خوب و شیرین نوستالژیکوار داشته باشیم. ... سلامت باشید.

تقدیم به شما و یاران گرامی .:



.
.
.

امیر گرامی، ... ۴ شهریور امسال، عمو اکبر میشه ۵۴ سالش.
سنی‌ نداره هنوز. از دید کوچک من، ایشون هنوز "پا به سن نگذاشته".
اما دلیل این فرسودگی چهره و همه چیز، جای دیگریست که بهتر میدانیم. ...
من دیروز ناخودآگاه داشتم فکر میکردم، که ‌ای کاش ایشون اصلن دست میکشید از بازیگری،
و دیگه جلوی دوربین نمی‌‌یامد. ... البته خوب میدونم، که "شهریوری ها" احساسی‌ هستن،
و در تجارت هم شاید موفق نباشن. ... اما کاش ایشون میتونست بعد اینهمه سال،
یک بیزینسی جور کنه مثل خیلیهای دیگه، و مشغول آن کار باشه، و اصلن بازیگری نکنه دیگه،
که "یاد و خاطره ی بازیها، گریمها، و نقشهای بیهمتای گذشته ‌اش"، خراب نشه.
کارنامه ی دهه ی ۶۰ و اوایل ۷۰ ایشان، کافیه کافیه!. عالیه عالیه!.
اما هر چه که جلو اومدیم خراب شده، و الان که دیگه ... / نمیدونم تا بحال گفته شده یا نه، که ایشون،
تنها بازیگر دهه ی شصت و اوایل هفتاد بود، که "حسابدار" داشت. ... قرارداد‌ها و چکها با هر مدتی‌ که بود،
حسابدار ایشون قبول میکرد و مشغول کارهای مالیشون بود، و خودش فقط سرگرم کار روی نقشها و بازیگری. حالا رو نمیدونم.
این بازیگران نسل جدید، با اینکه یکدهم بازیگران قدیمی هم نیستند، اما فکرشون از اونها خیلی‌ بهتره.
خیلیهاشون، کافی‌ شاپ زدن، رستوران باز کردن، یعنی‌ در کنار بازیگری، مشغول یک کار تجاری هم شدند.
پس آینده نگری کردن، که اگر الان، گونی گونی پول میاد دستشون، هدر ندن، رفیق بازی نکنن،
بلکه سرمایه رو در یک تجارت مناسب و آینده دار انداختن. ... اما خیلی‌ از قدیمیها اینگونه نبودن.
زنده یاد رضا بیک ایمانوردی، که البته هیچگاه دیدنش در فیلمها برام جالب نبود و نفهمیدمش،
اما شهرتش رو که نمیشه انکار کرد. ... ایشون گاهی در همان دهه‌ های ۴۰ و ۵۰، از سر یک فیلمبرداری،
می‌ یامدن دنبالش و میبردنش سر یک فیلم دیگه، اونوقت لباس رو در ماشین عوض می‌کرده.
مرحوم ایرج قادری تعریف کرده بوده در خاطره‌ ای که حتما شنیدید، که روزی فیلمبرداری بوده،
"بیک ایمانوردی" بازیگر فیلم "قادری" بوده. ... کار تموم میشه!. قادری می‌بینه "بیک" رفته اون نزدیک روی درخت،
میگه بیا پایین، کار ما تموم شده. "بیک" میگه نه، الان اونور دوربین یک گروه دیگه هست!، دارم واسه اونها بازی میکنم!.
زنده یاد بیک ایمانوردی، با اینهمه بازی‌ در فیلمها، خب خیلی‌ هم وضع مالیش خوب بوده، اما بسیار بسیار هم سخاوتمند بوده،
کلی‌ رفیق و دوست رو حمایت میکرده، اما، وقتی‌ افیون میاد وسط، بعدش دیگه روزگار هم عوض شده بوده، بعد ۵۷ و ...،
ایشون هیچ نداشته دیگه!. ... باورتون میشه؟، که دکه ی نوشابه، بستنی و از این چیزها داشته، در خارج شهر!.
بعدش هم میره خارج کشور، اونجا بگمانم راننده ی ترانزیت بوده. .... یعنی‌ بازمیگرده به حرفه و شغل اصلیش!،
عجب روزگاریه. ... چون قبل از اینکه یک شبه بازیگر بشه، کارش رانندگی‌ بوده. ماشین سفارت اگر درست یادم باشه.
بله، اینها درس زندگی هست. ... یاد و خاطره ی همشون رو گرامی میداریم. حالا چه به سلیقه ی ما بودن و چه نبودن،
اما بخشی از تاریخ فیلمسازی ایران هستند. ... به عشق رضا بیک ایمانوردی،
و همچنین به صفای مرد بزرگوار، انسان شریف، هنرمند و خانواده دوست - "فردین بزرگ"،
خیلی‌ها آنزمان به تماشای فیلمها رفتن و پولهای هنگفتی وارد اقتصاد سینمای ایران شد.
پولهایی که باهاش سالنهای سینما‌ ساختن، و هنوز که هنوزه هم،
هنایش آن سرمایه‌ های مادی، در سینمای ایران وجود داره.
این فایل رو حتمن تماشا فرمودید. صدای فردین بزرگوار خیلی‌ خوب بوده.


* (نشست در مورد مشکلات سینما سال ۵۷ همراه زنده یاد فردین) .:
https://www.youtube.com/watch?v=h_nReRTJs8Y




.
.
.
یاد خاطرات گرامی.
شاد و سلامت باشید.

1. "شیرخشکنچشیدگان" یکی از بامزه ترین عباراتی بود که تا به حال دیده م.
2. اختیار داری، دوست و برادر خوبم. شما بزرگواری.
3. بله. ایشون کرد کرستان هستن و اینو می شد از اسمشون هم حدس زد. این فایل کوچیک رو حتماً ببینید و از طنز کلام و بی پیرایگی ایشون لذت ببرید:

http://s5.picofile.com/file/8127433492/Khandevaneh_2_Foad_Baban_2_.rar.html

4. این هم لبخند "فؤاد بابان" عزیز؛ که همون طور که عرض کردم، برنده ی هفته شد:






5. دیگه ذره ای به تله پاتی موجود تو انجمن و بین اعضا شک نکیند.
6. ممنونم از شما؛ بخاطر، توضیحات خوب و کاملتون درباره ی "سروش" و "سروش سیما". و همچنین خاطرات خوب شما و برادرتون و عکس زیبا و خاطره انگیزتون.
البته، منظور بنده همون "سروش سیما" بود؛ به هر حال، شاید هم به قول شما در اون سال، اون ویدئو نایاب بوده و بعداً بیرون اومده؛ درست مثل این که، ما تا همین چند سال پیش دیدن ویدئویی از "زبل خان" یا یافتن اسمش برامون آرزو بود؛ ولی، امروز، تو وب همه ش ریخته و کسی نگاه هم نمی کنه.
7. با منظر و نوشته های شما درباره ی "اکبر عبدی" عزیز کاملاً موافقم.
بله. ای کاش ایشون "در اوج وداع می کرد". ای کاش!
8. نه. از خاطره ی زنده یاد "رضا بیک ایمانوردی" خبر نداشتم و کلاً با بازیگران فیلمفارسی ها اصلاً حال نمی کنم و حواشی شون هم برام مهم نبوده.
اما، فرمایش شما رو کاملاً قبول دارم و قضیه ی رفیق بازی و دود و دَم و فکرای ناصواب.
9. فایل زنده یاد "محمد علی فردین" هم بامزه بود و از بین همه ی بازیگرای مرد فیلمفارسی، یکی ایشون رو دوس دارم؛ فقط، بخاطر تیپش و نه بازیش و یکی "بهروز وثوقی" رو.
بقیه صرفاً بخاطر تیپ، آشنایی با ورزش؛ بخصوص، کشتی کچ، آشنایی کمی با بدلکاری و هیکل اومده بودن.
ذره ای از "راد" و "ملک مطیعی" و امثالشون خوشم نیومده و نمی یاد و از چشماشون غرور بیجا موج می زنه.
خانوما هم که هیچی نگم بهتره!
با اون بازوهاو رون های پف کرده و زشت، فقط و فقط چسبیده بودن به گردن به بالا! یعنی آرایش چهره!
به جز دو یا سه خانوم انگشت شمار؛ که، هم زیبا و هم خوش استیل بودن؛ از جمله، "مرجان"، "کتایون" (که هنوز هم تو سالمندی، جذابه) و "فریبا خاتمی"، بقیه شون باید برن جلو، بوق بزنن!
البته، این سه عزیز به هیچ وجه بازیگر نبوده ن و فقط فیزیکشون رو تحسین کرده م.
بگذریم.

slevin(HAMID نوشته است:

Emiliano نوشته است:

59 نوشته است:




- خوشحالم که داستان پنبه زن از مش خیرواله مورد توجه بود.
شاید بهترین قسمت سریال همین باشه. .. البته یک داستان هم هست با بازی اکبرعبدی،
که در طی‌ این سالها هیچوقت ظاهرن بازپخش نشده. برای همین در ارشیو‌ها نیست.
کلن هر بار که بازپخش می‌کنن، گویا سریال رو کمتر نشون میدن،
چون حمید گرامی هفته پیش گفتن، که "پنبه زن" رو پخش نکردن و سریال تموم شده.
- بله، فرمایش شما درست هست. آقای رحمتی از هنرمندان مظلوم هستند.


- و

1. سلام دوست من. خوبید؟
2. من اون قسمت "اکبر عبدی"ش اصلاً یادم نیست. قسمت "پنبه زن" رو هم ظهری به لطف تو، دوست گرامی، گرفتم؛ اما، هنوز فرصت نکرده م دوباره ببینمش و لذت ببرم. خواستم باز هم تشکری از شما داشته باشم و دست مریزادی خدمتتون عرض کنم.
3. آره. این بار فقط انگار سه قصه شو دادن و قصه ی آخر ("علی نصیریان" و خنجر "نادر") هم کلی جروبحث های "علی نصیریان" و همسرش، "طلعت"، رو (با بازی "مهشید افشارپناه") حذف می کردن و روش موسیقی به شدت زیاد می شد!

1-اسم اون قسمت "شتر و پنبه دانه" بود و در حقیقت سه قسمت!...
2-تشکر از 59 عزیز بخاطر پخش این قسمتها
3-من همیشه فکر می کنم سینما و تلویزیون ما دوران اوجشان دهه شصت بود... گرچه امکانات محدود اما آثار بسیار زیبا و فاخر... کدام سریال امروزی قابل رقابت با سریالهایی مانند هزاردستان،سربداران،روزی روزگاری و... است....چرا بعد از این همه بازپخش هنوز مخاطب دارند اما سریالهای امروزی یکبار مصرفند...
4-بازم همیشه فکر می کنم بدنه اصلی سینما و تلویزیون ما نه سوپر استارها بلکه بازیگرانی میانی بودند که امروز نامی از آنها نیست ... آدم هایی مانند محمود جعفری، اکبر رحمتی، اسماعیل محرابی, جهانگیر الماسی،پرویز پورحسینی و ... شخصیتهای ماندگاری که آفریدند....
5-بازیگرانی هم بودند که آرام و کم حاشیه بودند و آرام هم رفتند اما واقعا برای خودشان استاد بودند و ما هم کاملا بدهکار آنها... آدم هایی که حتی به نام هم برخی از آنها را نشناختیم...منصور والامقام،محمد ورشوچی،هوشنگ بهشتی،اکبر دودکار،جمشید لایق،بهروز مسروری،محمد فیلی و ...
6-سریالهای فاخر را هر چند بار ببینید خسته نمی شوید و باز هم نکاتی تازه و جالب برایتان کشف می شود که در دفعات قبل متوجه آن نشده اید... مثلا همین "روزی روزگاری" که بار 4-5 هست که میبینم و بازم جذاب هست...اصولا این وقتا دیگه قصه اصل قضیه نیست که تکرارش ملال آور باشه...دیالوگهای زیبا، بازی های زیبا،موسیقی جاودان،صحنه پردازی و دکور زیبا و... هر کدامشان آدم رو پای بازپخش آنها می کشونه...
7-باورتان نمی شود که من سریال بسیار زیبا و فاخر هزار دستان رو یکبار در کودکی دیدم و حدود سه سال پیش دوباره دیدم.. از اون موقع به بعد حدود بیش از 10 بار کل سریال رو و برخی سکانسها رو تا 50-60 بار دیدم و بیشتر دیالوگ این سریال رو حفظ شدم...هر وقت می بینم این سریال رو روحم کامل میره به 100 سال پیش....
زیاده صحبت شد...شرمنده

10. ضمن تشکر از خانوم "سم" عزیز و درخواست از ایشون برای این که بیشتر به ما سر بزنه، غیبت "هایدی" هم داره بیش از حد می شه، ها.
"هایدی" جان، منتظرتونیم.
11. "حمید" عزیز، ممنون از دقت شما.
اسم فایل هدیه ی "59" عزیز رو همین الآن درست کرده م.
نمی دونم بهتون گفته م یا نه، من یه قانون دارم به نام "قانون همین الآن"!
و همیشه هم ازش استفاده برده م و بارها از خودم بخاطر این قانون متشکر بوده م!
برای مثال اگه قراره فلش یا چک کلاً چیزی رو به کسی بدم، باید "همین الآن" پا شم و اون رو بذارم توی جیبم یا روی کفش هام؛ حتا، ده ثانیه ی بعد هم ممکنه یادم بره و تو خجالتش بمونم.

هنگام استفاده از اینترنت هم "همین الآن"هامو رو یه کاغذ فیزیکی یا یه فایل تکست سیو می کنم.
خلاصه، "حمید" جان، ممنون.
12. اگه نگیم همه، اکثر کارای دهه های 60 و 70 طلایی ان و تقریباً اکثر اعضای انجمن تو این سال ها به این موضوع اذعان داشته ن.
درسته کارای فاخری مث "هزاردستان" هم بوده ن؛ اما، تو اکثرشون سادگی و بی پیرایگی و قصه های خوبشون، عامل موفقیتشون بوده.
باز هم عرض می کنم شما همین "قصه های مجید" رو صد بار هم بخونی و ببینی، باز هم دوباره دیدن و دوباره خوندنشون براتون مزه داره.
"باجناق ها" رو هر کی بگه یک بار مصرفه، برای من یکی خیلی عجیبه. "مهمان مامان" همین طور و ....
اما، اکثر کارای امروز رو جلوه های بصری، سوپراستار و کلاً رو هوا ساخته می شن و در بطن هیچی ندارن.
و به همین علت یک بار دیدنشون هم گاهی آدم رو عصبانی می کنه؛ دیگه چه برسه به، چند بار دیدنشون. مگه ما اعصاب و وقتمون رو از سر راه آوردیم؟
13. ممنون که وقت گذاشتید.

slevin(HAMID نوشته است:
1-اسم اون قسمت "شتر و پنبه دانه" بود و در حقیقت سه قسمت!...
2-تشکر از 59 عزیز بخاطر پخش این قسمتها
3-من همیشه فکر می کنم سینما و تلویزیون ما دوران اوجشان دهه شصت بود... گرچه امکانات محدود اما آثار بسیار زیبا و فاخر... کدام سریال امروزی قابل رقابت با سریالهایی مانند هزاردستان،سربداران،روزی روزگاری و... است....چرا بعد از این همه بازپخش هنوز مخاطب دارند اما سریالهای امروزی یکبار مصرفند...
4-بازم همیشه فکر می کنم بدنه اصلی سینما و تلویزیون ما نه سوپر استارها بلکه بازیگرانی میانی بودند که امروز نامی از آنها نیست ... آدم هایی مانند محمود جعفری، اکبر رحمتی، اسماعیل محرابی, جهانگیر الماسی،پرویز پورحسینی و ... شخصیتهای ماندگاری که آفریدند....
5-بازیگرانی هم بودند که آرام و کم حاشیه بودند و آرام هم رفتند اما واقعا برای خودشان استاد بودند و ما هم کاملا بدهکار آنها... آدم هایی که حتی به نام هم برخی از آنها را نشناختیم...منصور والامقام،محمد ورشوچی،هوشنگ بهشتی،اکبر دودکار،جمشید لایق،بهروز مسروری،محمد فیلی و ...
6-سریالهای فاخر را هر چند بار ببینید خسته نمی شوید و باز هم نکاتی تازه و جالب برایتان کشف می شود که در دفعات قبل متوجه آن نشده اید... مثلا همین "روزی روزگاری" که بار 4-5 هست که میبینم و بازم جذاب هست...اصولا این وقتا دیگه قصه اصل قضیه نیست که تکرارش ملال آور باشه...دیالوگهای زیبا، بازی های زیبا،موسیقی جاودان،صحنه پردازی و دکور زیبا و... هر کدامشان آدم رو پای بازپخش آنها می کشونه...
7-باورتان نمی شود که من سریال بسیار زیبا و فاخر هزار دستان رو یکبار در کودکی دیدم و حدود سه سال پیش دوباره دیدم.. از اون موقع به بعد حدود بیش از 10 بار کل سریال رو و برخی سکانسها رو تا 50-60 بار دیدم و بیشتر دیالوگ این سریال رو حفظ شدم...هر وقت می بینم این سریال رو روحم کامل میره به 100 سال پیش....
زیاده صحبت شد...شرمنده

Emiliano نوشته است:
1. "شیرخشکنچشیدگان" یکی از بامزه ترین عباراتی بود که تا به حال دیده م.
2. اختیار داری، دوست و برادر خوبم. شما بزرگواری.
3. بله. ایشون کرد کرستان هستن و اینو می شد از اسمشون هم حدس زد. این فایل کوچیک رو حتماً ببینید و از طنز کلام و بی پیرایگی ایشون لذت ببرید:

http://s5.picofile.com/file/8127433492/Khandevaneh_2_Foad_Baban_2_.rar.html

4. این هم لبخند "فؤاد بابان" عزیز؛ که همون طور که عرض کردم، برنده ی هفته شد:



5. دیگه ذره ای به تله پاتی موجود تو انجمن و بین اعضا شک نکیند.
6. ممنونم از شما؛ بخاطر، توضیحات خوب و کاملتون درباره ی "سروش" و "سروش سیما". و همچنین خاطرات خوب شما و برادرتون و عکس زیبا و خاطره انگیزتون.
البته، منظور بنده همون "سروش سیما" بود؛ به هر حال، شاید هم به قول شما در اون سال، اون ویدئو نایاب بوده و بعداً بیرون اومده؛ درست مثل این که، ما تا همین چند سال پیش دیدن ویدئویی از "زبل خان" یا یافتن اسمش برامون آرزو بود؛ ولی، امروز، تو وب همه ش ریخته و کسی نگاه هم نمی کنه.
7. با منظر و نوشته های شما درباره ی "اکبر عبدی" عزیز کاملاً موافقم.
بله. ای کاش ایشون "در اوج وداع می کرد". ای کاش!
8. نه. از خاطره ی زنده یاد "رضا بیک ایمانوردی" خبر نداشتم و کلاً با بازیگران فیلمفارسی ها اصلاً حال نمی کنم و حواشی شون هم برام مهم نبوده.
اما، فرمایش شما رو کاملاً قبول دارم و قضیه ی رفیق بازی و دود و دَم و فکرای ناصواب.
9. فایل زنده یاد "محمد علی فردین" هم بامزه بود و از بین همه ی بازیگرای مرد فیلمفارسی، یکی ایشون رو دوس دارم؛ فقط، بخاطر تیپش و نه بازیش و یکی "بهروز وثوقی" رو.
بقیه صرفاً بخاطر تیپ، آشنایی با ورزش؛ بخصوص، کشتی کچ، آشنایی کمی با بدلکاری و هیکل اومده بودن.
ذره ای از "راد" و "ملک مطیعی" و امثالشون خوشم نیومده و نمی یاد و از چشماشون غرور بیجا موج می زنه.
10. ضمن تشکر از خانوم "سم" عزیز و درخواست از ایشون برای این که بیشتر به ما سر بزنه.
11. "حمید" عزیز، ممنون از دقت شما.
اسم فایل هدیه ی "59" عزیز رو همین الآن درست کرده م.
نمی دونم بهتون گفته م یا نه، من یه قانون دارم به نام "قانون همین الآن"!
و همیشه هم ازش استفاده برده م و بارها از خودم بخاطر این قانون متشکر بوده م!
برای مثال اگه قراره فلش یا چک کلاً چیزی رو به کسی بدم، باید "همین الآن" پا شم و اون رو بذارم توی جیبم یا روی کفش هام؛ حتا، ده ثانیه ی بعد هم ممکنه یادم بره و تو خجالتش بمونم.
هنگام استفاده از اینترنت هم "همین الآن"هامو رو یه کاغذ فیزیکی یا یه فایل تکست سیو می کنم.
خلاصه، "حمید" جان، ممنون.
12. اگه نگیم همه، اکثر کارای دهه های 60 و 70 طلایی ان و تقریباً اکثر اعضای انجمن تو این سال ها به این موضوع اذعان داشته ن.
درسته کارای فاخری مث "هزاردستان" هم بوده ن؛ اما، تو اکثرشون سادگی و بی پیرایگی و قصه های خوبشون، عامل موفقیتشون بوده.
باز هم عرض می کنم شما همین "قصه های مجید" رو صد بار هم بخونی و ببینی، باز هم دوباره دیدن و دوباره خوندنشون براتون مزه داره.
"باجناق ها" رو هر کی بگه یک بار مصرفه، برای من یکی خیلی عجیبه. "مهمان مامان" همین طور و ....
اما، اکثر کارای امروز رو جلوه های بصری، سوپراستار و کلاً رو هوا ساخته می شن و در بطن هیچی ندارن.
و به همین علت یک بار دیدنشون هم گاهی آدم رو عصبانی می کنه؛ دیگه چه برسه به، چند بار دیدنشون. مگه ما اعصاب و وقتمون رو از سر راه آوردیم؟
13. ممنون که وقت گذاشتید.

Emiliano نوشته است:
برای مثال اگه قراره چک کلاً چیزی رو به کسی بدم،
باید "همین الآن" پا شم و اون رو بذارم توی جیبم یا روی کفش هام

Emiliano نوشته است:
1. "59" عزیز درباره ی قضیه ی خیلی ساده ی گذشته، اغراق فرمودن و بنده فقط عرض کردم که مطمئن باشید همه ی اعضای انجمن با هم دوست و مث یه خونواده ان و به این حرف هم اعتقاد دارم. هنوز هم همین طور.
لطف دارن ایشون.

2. "59" عزیز، ارتباط خیلی خاصی بین اسامی و موقعیت های جغرافیایی نیست؛ اما، با کمی تیز کردن گوش می شه یه تعدادی رو تشخیص داد؛ برای نمونه، اسامی خاصی مث "فؤاد" و "عثمان" معمولاً مربوط به مرزهای کشورن: کردستان، سیستان و بلوچستان، ایلام، خراسان رضوی و شهرهایی مث تربت جامش و ....
یا "لیلا" و "جاسم" بیشتر اسامی بچه های جنوبی ان.
یا یه چیز جالب بگم؛ که، خودم کاشفش بوده م ساااااال ها پیش: نام دخترونه ی "تکتم" رو فقط و فقط تو مشهد و شهرهای اطرافش شنیده م و هیچ جای دیگه این نام رو ندیده م!
معنی شو هم نه می دونم و نه برام مهمه؛ چون، از کوچیکی با شنیدن این اسم خنده م می گیره، نمی دونم چرا!

3. در مورد فامیل ها هم به قول شما و مثالی که زدید، همین طوره؛ برای مثال، همه ی "حسینی"ها و "کاظمی"ها و "علوی"ها سیدن؛ البته، هیچ گاه متوجه نشده م این یعنی چی و گویا در گذشته این ها خودشونو "نژاد برتر" می دونسته ن! خخخخخخ.
آی بدم می یاد از اینایی که فرت و فرت می گن مثلاً ما سیدیم یا ما متولد فلان ماهیم یا امثال این! دلم به حالشون جددددداً می سوزه. کاریشون ندارم!

4. از این که "بهروز وثوق" رو بهترین بازیگر می دونید، باهاتون خیلی خیلی موافقم؛ اما، من از این وری ها هم از تعدادی خیلی خوشم می یاد: "خسرو شکیبایی"، "پرویز پرستویی" و "حامد بهداد" برای نمونه.

5.
چک که چه عرض کنم؛ اما، یه تعداد عکس رو دو شب پیش روی چشمم گذاشته م تا امروز صبح تقدیم شما و دوستان کنم.
و به جون خودم وختی دیروز صبح دیدم شما از اون باتری و لامپ های کوچولو عکس گذاشتید، دیگه به تله پاتی بین خودمون ذره ای شک نکردم؛ چون، شب قبلش (شاید حتا تو همون لحظاتی که شما مشغول تدارک اون عکس زیبا بودید) من داشتم وبگردی می کردم در مورد عکس هایی توپ؛ که، توی "همشاگردی سلام" تقدیم حضورتون می شه.

6. و باز هم ممنونم از شما؛ بخاطر، لطفی که به بنده دارید، عکس های عالی تون و شعرهای زیباتون.
عکس بالایی (جاسوییچی) هم خیلی ناب و بی نظیر بود.

- بله، خسرو شکیبایی و در جاهایی آقای پرستویی هم خوب هستند. همچنین اکبر عبدی ۶۰ و ۷۰.
خاطرتون هست در آن‌ مقاله "اکبر عبدی، اسطوره‌ای ..."، گفته بودم که ایشان، یکی‌ از دو بازیگر برتر هستند.
منظورم این بود که "بهروز" اولی‌ هست و "اکبر" دومی. ... بهر حال هنر و ادبیات، سلیقه هست و تمام دیدگاه‌ها گرامیست.
دو بازیگری رو هم که الان با نامهای کوچکشون صدا زدم، پسر خاله ی من هستند، اینه که باهاشون راحتم (لبخند).




- برای عکسهای بخش "همشاگردی سلام" که قرار دادید، ممنون هستم. شما لطف دارید. بسیارهم خرسندم،
که تصویر سازی برای "مراحل چراغ قوه سازی‌هایمان در دهه ی شصت"، مورد پسند قرار گرفته.
همچنین شعرهایی کوچکی که گهگاهی در دل‌ شب نوشته میشن و همان زمان هم تقدیم فروم میگردند.
از دیدگاه مهر و حمایتهای همیشگی‌ و امیدبخش شما سپاسگزارم. ... بله، تلپاتی رسم این انجمن رویایی ‌ست.
- ای کاش که از این جاسوییچی ها، با اسکناس‌های خودمون پیدا میکردیم. ...

- راستی‌ بهتر بیاد دارید که همان نیمه ی اول شصت، کیف های پولی‌ مد شده بود که چسب داشتن،
یعنی‌ خودشون حالت چرمی بودن، اونوقت روی اونها حتا تصویر مارک سیگارها بود!،
دربشون مثل حالت جیب لباس یا شلواری بود، که با حالت چسبگونه، وصل میشد به بدنه. ...
کیف های نازک و تختی بودند. جیب هم داشت داخشون، برای جای کارت و اسکناس. ...
من ۲ تا ازینها خریده بودم سال ۶۵-۶۶. تا اواخر ۷۰ هم داشتم اونها رو.
یکیشون سفید رنگ بود با آرم سیگار وینیستون، دیگری مشکی‌ بود،
و رویش چند خط رنگی بعنوان تزیین داشت. از جهت شکل ظاهر، همانند جیب شلوار اسپرت بودند.

* تنها عکس شبیهی که به این کیف‌ ها، در فضای روسی اینترنت پیدا کردم، تصویر زیر هست.
البته این مدل، پارچه ای‌-برزنتی هست. اما اون چسبی رو که گفتم داره (سمت راستش)،
مدلهایی‌ که خودم داشتم، جنسشون چرمی مثل جلد دفترهامون در اونزمان بود .:



.
.
.
سلامت باشید.

- حمید گرامی با درود. از لطف شما بسیار ممنون هستم.
امیدوارم که از گروه سرود "یک تکه ابر بودیم"،
به عکس یا فایل تصویری برسیم. ... سلامت باشید.

.
.
.

- امیر گرامی با درود. از توجه شما بسیار ممنونم.
من قبلن از اصول تعداد پستها بیخبر بودم و نظرم جلب نشده بود.
الان چند صفحه ی قبل رو شمردم، دیدم در هر صفحه، ۲۰ پست هست.
اما از جهت چشمی، میدونم که قبلن بیشتر بوده. ... راستش دقیقن ۱ ماه پیش،
از صفحه ی ۴۵، یک پست به آخر صفحه ی ۴۴ اضافه شد. شاید جایی‌ قبلترش،
پستی کم شده بوده. البته پست ‌های من کم نشده. حال این باعث شد که ترتیب پستها،
یعنی‌ میزان نمایش اونها از صفحه ی ۴۴ و ۴۵ به بعد، تغییر کنه برای من،
و احساس میکنم که تعداد پست‌ها در هر صفحه، کمتر از قبل نمایش داده میشن، (شمردم ۲۰ تا بودن)،
در نتیجه، صفحه‌ ها زود ورق میخورن. برای نمونه، اونچه که من الان می بینم در این بخش فیلم، ما صفحه ی ۴۹ هستیم،
اولین پست این صفحه هم برای شما هست، با شروع: "۱. ۵۹ عزیز درباره ی قضیه ی خیلی ساده ی گذشته، ... ".
ممنونم از توجه شما. خواستم اطلاع رسانی داشته باشم. از تنظیمات هم راستش سر در نمی یارم،
دستش نزنم بهتر (لبخند)، چون یگهو کل فروم برام چپندر قیچی میشه. ... سپاسگزارم.
- ضمن سپاس برای تمام نکاتی که مطرح ساختید. ... "پسر خاله ی من (لبخند)".

- راستش من کلن هر چند وقت یکبار، بیخوابی میاد سراغم،
برای همین ۳-۴ روز پشت سرهم، روزی ۴ ساعت بیشتر نمیتونم بخوابم.
من هم اهل خوابیدن در روز هم نیستم، امکانش رو هم ندارم، (یکی‌ از زجر آورترین لحظه ها در کودکی،
خواب اجباری بعد از ظهر بود، که همیشه ازش فرار میکردم)، ... این میشه که بعد از این ۳ روز،
که شب بیداری و به‌‌‌ همون نسبت کمخوابی هست، امکان مریض شدن هست.
چون سیستم دفاعی بدن میاد پایین. ... اما خب خوشبختانه بیخوابی حل میشه،
و مدتی‌ برنامه ی روتین برگزار میشه، ... تا دوباره برسیم به کمخوابی بعدی.
اتفاقن در بیخوابی پریشب، دو خاطره از دهه ی هفتاد نوشتم همراه با انجام تصویرهاش، که بزودی تقدیم میگردد.
کلن شبها، تا ۳-۴ صبح، آرامش خوبی‌ دارن. ... از زمانی که گرافیک میخوندم در سال ۷۸،
با مفهوم کارکردن پرتمرکز در شب آشنا شدم. چون در طول روز وقتی‌ برای انجام کارهای دانشگاه نداشتم،
این بود که به شیفت شب هم سر میزدم. ... از لطف و توجه شما ممنونم.

- بله، آفرین، اشاره ی بجایی بود. این کیف ها، یعنی‌ جنس چرمیش که داشتم،
بخاطر این پلاستیک یا چرمشون، لیز بودن، و خیلی‌ راحت یا خودشون از جیب می‌‌افتادن و یا ....
- انجام وظیفه می‌کنم. خوشحالم که فیلم‌ها و پست‌ها مورد پسند شما و یاران گرامی قرار میگیرند.
- خیلی‌ هم ممنونم برای عکس "خط کش با اشکال هندسی" که قرار دادید، .... یادش بخیر،
دبستان از اینها میخریدیم، ... اما زود میشکستن. ... روزهای اول که سالم بودن، خوب بود.



سلامت باشید.


----------------------------------------------------------


پی‌ نوشت ۱:

59 نوشته است:
در سالهای اپتدایی یا میانی از دهه ی هفتاد، کتاب بسیار نفیسی چاپ شده بود،
با نام "فرهنگ بازیگران ایران". ... اگر اشتباه نکنم، جناب آقای حسین محب اهری،
آنرا گردآوری و نوشته بودند. ... محتوای این کتاب، درست همانند سایت "سوره سینما" بود،
و چون به ترتیب الفبا نوشته بود، مشخصات تمام بازیگران بهمراه عکسشان بود،
و میشد به روابط فامیلی میان آنها پی‌ برد. ... بعدها که "سازمان توسعه ی سینمایی سوره"،
اقدام به طراحی و راه اندازی سایت "سوره سینما" نمود، بعضی‌ از عکس‌های هنرمندان،
همانند عکس زنده یادان "حسین امیر فضلی" و "رضا رخشانی"، در سایت نام برده،
برگرفته از تصاویر سیاه و سفید همین کتاب بود. ... این کتاب دانشنامه ی ارزنده و جامع را،
من در کیف مدرسه‌ ام همیشه همراه خود داشتم، و هر زمان که فرصت میشد،
بارها و بارها آنرا میخواندم و عکس‌هایش را تماشا می‌کردم، و خب نتیجه ی این تلاش هم،
آن‌ تجدید‌هایی‌ بود که در ۴ سال دبیرستان، پشت سر هم، قطار می‌شدند. چون هیچگاه هیچ امتحانی،
بر اساس این کتاب گرفته نمی‌شد، بلکه در دبیرستان از چیزهایی‌ میپرسیدند، که نه‌ آنها را می‌فهمیدم، و نه‌ میخواندمشان.

- طرح جلد کتابی که در بالا گفته بودم،
امروز ناخودآگاه، یک لحظه آمد جلوی چشمم.
نقاشی بود از چهره ی اکبر عبدی،
از سکانس اول فیلم "هنرپیشه"،
که حالت گریه و شکایت داشت میمیک صورتش.
بگمانم با آبرنگ کشیده بودند. ...
تصویر زیر را البته بصورت ذهنی و تقریبی،
برای یادآوری جلدش انجام دادم.



.
.
.

پی‌ نوشت ۲:

59 نوشته است:
در نزدیکی میدان تختی واقع در خیابان عباس آباد تهران،
یک پیتزا فروشی قدیمی‌ و نوستالژیک قرار دارد، با نام اوریجینال "بیگ بوی"، که سال تاسیس آن،
به اوایل دهه ی ۵۰ خورشیدی برمیگردد. ما معمولن در دهه ی شصت تا نیمه ‌های هفتاد، بصورت خانواد‌گی،
جمعه شبها به این پیتزا فروشی می‌رفتیم. ... حتا پدر تعریف میکردند که در اوایل دهه ی پنجاه،
ایشان بهمراه یکی‌ از دوستان دانشگاهی که بعدن همکار یکدیگر نیز شدند، در منزل این همدانشگاهی،
درس میخوانند. از آنجا که آپارتمان یاد شده روبروی این پیتزا فروشی تازه تاسیس در آنزمان قرار داشته،
بیشتر وقتها برای صرف غذا به آنجا می‌رفتند که علاوه بر پیتزا، همبرگر بسیار خوبی‌ نیز داشت. ...
از اینرو بود که در دوران کودکی و نوجوانی، ما نیز معمولن شبهای جمعه یا شنبه، به پیتزا بیگ بوی،
که بعد‌ها به نام "نیک‌ بو" تغییر عنوان داد میرفتیم. ... در آندوران شصت و هفتاد،
بیگ بوی شاید خوشمزه ‌ترین پیتزا و همبرگر تهران را داشت. شبهای تعطیلی‌ که به آنجا می‌رفتیم،
هیچگاه جا نبود که در خود رستوران غذا را صرف کنیم، برای همین، سفارش را گرفته و بداخل ماشین می‌‌آوردیم.
در جلوی بیگ بوی، غروبها همیشه شلوغ میشد، و ماشینها حتا دوبله پارک میکردند،
تا بتوانند غذای خود را از پنجره ی بزرگ و بیرونی رستوران که رو به پیاده رو بود دریافت کنند.

59 نوشته است:
پی‌ نوشت ۱:

59 نوشته است:
در سالهای اپتدایی یا میانی از دهه ی هفتاد، کتاب بسیار نفیسی چاپ شده بود،
با نام "فرهنگ بازیگران ایران". ... اگر اشتباه نکنم، جناب آقای حسین محب اهری،
آنرا گردآوری و نوشته بودند. ... محتوای این کتاب، درست همانند سایت "سوره سینما" بود،
و چون به ترتیب الفبا نوشته بود، مشخصات تمام بازیگران بهمراه عکسشان بود،
و میشد به روابط فامیلی میان آنها پی‌ برد. ... بعدها که "سازمان توسعه ی سینمایی سوره"،
اقدام به طراحی و راه اندازی سایت "سوره سینما" نمود، بعضی‌ از عکس‌های هنرمندان،
همانند عکس زنده یادان "حسین امیر فضلی" و "رضا رخشانی"، در سایت نام برده،
برگرفته از تصاویر سیاه و سفید همین کتاب بود. ... این کتاب دانشنامه ی ارزنده و جامع را،
من در کیف مدرسه‌ ام همیشه همراه خود داشتم، و هر زمان که فرصت میشد،
بارها و بارها آنرا میخواندم و عکس‌هایش را تماشا می‌کردم، و خب نتیجه ی این تلاش هم،
آن‌ تجدید‌هایی‌ بود که در ۴ سال دبیرستان، پشت سر هم، قطار می‌شدند. چون هیچگاه هیچ امتحانی،
بر اساس این کتاب گرفته نمی‌شد، بلکه در دبیرستان از چیزهایی‌ میپرسیدند، که نه‌ آنها را می‌فهمیدم، و نه‌ میخواندمشان.

- طرح جلد کتابی که در بالا گفته بودم،
امروز ناخودآگاه، یک لحظه آمد جلوی چشمم.
نقاشی بود از چهره ی اکبر عبدی،
از سکانس اول فیلم "هنرپیشه"،
که حالت گریه و شکایت داشت میمیک صورتش.
بگمانم با آبرنگ کشیده بودند. ...
تصویر زیر را البته بصورت ذهنی و تقریبی،
برای یادآوری جلدش انجام دادم.