فیلمها و برنامه های تلویزیونی روی طاقچه ذهن کودکی

fazel1994 نوشته است:

یک قسمت رو 59 گرامی گذاشته بودند که تقلید صدای هلیکوپتر و ... بود ولی این تقلید یک ارکستر موسیقیه .
ولی 59 عزیز از بابت اخبار سال 69 و جنگ هفته خیلی جالب بود متشکرم. از این نمونه کارها خیلی جالبند. اگر از این نمونه ها دارید باز هم زحمتش را بکشید.

http://s1.picofile.com/file/6618826956/taghlideseda_2.wmv.html

fazel1994 نوشته است:

یک قسمت رو 59 گرامی گذاشته بودند که تقلید صدای هلیکوپتر و ... بود ولی این تقلید یک ارکستر موسیقیه .
ولی 59 عزیز از بابت اخبار سال 69 و جنگ هفته خیلی جالب بود متشکرم. از این نمونه کارها خیلی جالبند. اگر از این نمونه ها دارید باز هم زحمتش را بکشید.

http://s1.picofile.com/file/6618826956/taghlideseda_2.wmv.html

چند فایل کوتاه تصویری و بسیار خاطره انگیز تقدیم به دوستان گرامی:
(با کسب اجازه، تمام فایلها در این بخش قرار میگیرند)
.
.
.


برنامه تلویزیونی "رفتار با کودک - ۱۳۶۶" ( چهره مجری و تیتراژ آن را بسختی میتوان بیاد آورد)
http://s1.picofile.com/file/6626523138/Raftar_Ba_Koodak_1366.wmv.html


یاد خاطرات کودکی گرامی.
شاد و سلامت باشید.

سلام
با تشكر از 59 عزيز كه لينك بالا را گذاشته بود خواستم يكسري اطلاعات قديمي را بروي كاغذ(؟) بياورم براي ثبت در تاريخ. برنامه‌ي بالا را من هم دقيقاً به ياد ندارم اما حدس ميزنم در ادامه مجموعه برنامه‌هايي با نامي همرديف اين نام بود كه پيش از ظهر تابستان‌هاي سالهاي 1364 و 1365 از شبكه دوم تلويزيون ايران پس از پخش كارتون‌هايي مثل "بچه‌هاي آلپ" پخش ميشد. در اين برنامه رفتار با كودك مورد بحث قرار مي‌گرفت و طي آن فيلمي در دو اپيزود پخش ميشد. در يكي رفتار با كودك اشتباه بود و رابطه پدر و مادر و كودك به بن‌بست ميرسيد و در ديگري رفتار درست ميشد و كودكي كه آنقدر مايه اعصاب‌خردي بود تبديل به يك بچه مثبت مهربان ميگرديد. هنرپيشه يكساني نقش كودك را در كل آن مجموعه برنامه‌ها بازي ميكرد و تا حدودي مشهور شده بود. البته بعدها در هيچ فيلم يا سريالي بازي نكرد و براي هميشه گم شد. در قحطي برنامه‌هاي تلويزيوني ، ما كودكان آن زمان پاي برنامه‌هايي كه براي بزرگترها (در ارتباط با رفتار با كودكان) ساخته ميشد هم مي‌نشستيم و تماشا ميكرديم. حالا كه اين را گفتم يادم به چيز ديگري هم افتاد. آن زمان به هنگام عزاداري‌ها ، برنامه‌ها واقعاً خسته‌كننده و بي‌روح ميشد. روزهاي سه‌شنبه هم كه از بيخ و بن برنامه‌ها بسيار كسل‌كننده بود و جز برنامه اقتصادي هفته چيز ديگري بدرد نمي‌خورد كه آن هم اگر مصادف با عزاداري ميشد ديگر برنامه‌ها از تشيع‌جنازه چيزي كم نداشت. اين ميان آخرين برنامه تلويزيوني "راز بقا" بود كه طي آن شيرها و پلنگ‌هاي عزيز گورخران را مي‌دريدند و آهوها توسط كروكوديل‌ها خورده ميشدند... براي تماشاي يك چيز رنگي و هيجان‌انگيز با چه ولعي اين فيلمهاي مستند كشدار را تماشا مي‌كرديم. كجا بود اين ماهو آره‌ها؟
خب من زياد حرف زدم. ببخشيد.
ارادتمند
افشين

alirad نوشته است:59 عزیز ازت ممنونم کارت خیلی خوبه راستش من تعدای سریال ایرانی نایاب دارم که خودم ظبط کردم اگه تمایلی به تبادل داری بگو تا هماهنگ کنیم.

59 نوشته است:چند لحظه کوتاه اما خاطره انگیز از تلویزیون دهه شصت
.
.
.

برنامه " آموزش جودو - ۱۳۶۴" (حتمن با دیدنش بیاد خواهید آورد)
http://s1.picofile.com/file/6636650900/Amoozeshe_Jodo_1364.wmv.html


قسمت کوتاهی از" اعلام برنامه توسط مجری - ۱۳۶۴" (برنامه های فردا را شب قبلش اعلام میکردند!)
http://s1.picofile.com/file/6636652912/Elam_Barname_1364.wmv.html

.


.
یاد خاطرات کودکی گرامی.
شاد و سلامت باشید.

fazel1994 نوشته است:

یک قسمت رو 59 گرامی گذاشته بودند که تقلید صدای هلیکوپتر و ... بود ولی این تقلید یک ارکستر موسیقیه .
ولی 59 عزیز از بابت اخبار سال 69 و جنگ هفته خیلی جالب بود متشکرم. از این نمونه کارها خیلی جالبند. اگر از این نمونه ها دارید باز هم زحمتش را بکشید.

http://s1.picofile.com/file/6618826956/taghlideseda_2.wmv.html

1. سلام "فاضل" جان. عالی بود! دست مریزاد.
2. فاضل، قول بده بیشتر به ما سر بزنی. و ضمناً خوشم می یاد همیشه دست پُر می یای.

59 نوشته است:سريال " آئينه عبرت "



محمود دینی متولد آبان ۱۳۴۲ در شهر بیجار است . از ۱۷ سالگی با فیلم "تیغ و ابریشم - کیمیایی" وارد سینما شد.
دینی از سال ۷۸ دیگر جلوی دوربین نرفته و در چند سال اخیر مصاحبه ای هم انجام نداده است.
بازیابی خاطرات سریال « آینه عبرت » که در دوران خود بسیار مشهور شد، انگیزه ای بود که برویم سراغش.
------------------------------
ما آینه عبرت بودیم
سال های جنگ در جبهه فیلمبردار بودم. بعد از جنگ که در روابط عمومی ستاد مبارزه با مواد مخدر نخست وزیری
کار می کردم، طرحی را ارائه دادیم با نام آینه عبرت که در دو نوع نمایشی و مستند ساخته می شد. دقیقا از سال ۶۷
پخش و ساخت آینه عبرت شروع شد و غیر از چند قسمت که علی نقی لو کارگردانی آن را به عهده داشت، بقیه کار
به کارگردانی محسن شاه محمدی ساخته شد . از سال ۶۷ تا ۷۲، ۵۰ عنوان کلی از مجموعه آینه عبرت ساخته شد
که مشهورترین عنوان آن "برگ ریزان" شامل ۲۰ قسمت تلویزیونی بود و همان آینه عبرت مشهور با حضور علی
و آتقی است. لوکیشن ما پامنار، کوچه آب منگل، درخونگاه، حسینیه نجفی ها و بقیه محله های مشابه بود .
روابط بین آدمها هم به اندازه خانه ها، قدیمی و سنتی مانده بود. مثلا هیچ وقت پسری در مقابل پدرش نمی ایستاد.
خلاصه در این حال و هوا سریال را ساختیم که آتقی درون خانه پیژامه می پوشید و روی زمین کنار علاءالدین
می نشست. یک عده هم به این فضا ایراد گرفته بودند. من همان موقع در مصاحبه هایم گفته بودم که یک روشنفکر،
سریال ما را نگاه می کند بعد تلویزیون را خاموش می کند، دوش می گیرد، یک فنجان شیر قهوه برای خودش می ریزد،
پشت میز می نشیند و در حالی که پیپ می کشد، نقد می نویسد به این مضمون که ما به "علی آبگوشتی" و"کوچه مردها" برگشته ایم. ولی آن آقا که از پشت میزش جنوب شهر را نمی بیند. هنوز هم خانه هایی هستند که فقط از یک اتاق درست شده اند. اگر دزد، نصف شب وارد این اتاق شود، هفت هشت نفرشان را می بیند که کنار هم خوابیده اند و حتی
نمی شود زیرانداز مندرسشان را به سرقت برد. واقعیت زندگی این شکلی است و آینه عبرت برای این محبوب شد که واقعیت را نشان می داد.
بازیگری که نقش " آتقی" را بازی می کرد "جواد گلپایگانی" نام داشت که مهندس مکانیک بود و قبلا در چند فیلم
مانند "عصیانگران" و "نقطه ضعف" ظاهر شده بود. فیزیک و شیوه صحبت کردنش باعث شد که کاملا با نقش
یکی شود. لباس ها و گریم هم موضوع را تکمیل کرد و آتقی برای همه باور پذیر شد. فقط متأسفم از این که
برخورد ناپسند بعضی ها با بازیگری که فقط اجرا کننده شخصیتی براساس فیلم نامه بود، باعث شد تا حتی برای
خانواده او هم ناراحتی زیادی ایجاد شود!. حتی از این که گلپایگانی دیگر در فیلمی دیده نشد هم شایعات بسیاری
ساختند. او مدتی بعد از سریال سکته کرده بود و از آن وقت تا حالا در خانه بستری است.
مدتهاست که هیچ کدام خبری از او نداریم. (برگرفته از هفته نامه "همشهری جوان" - سال ۱۳۸۵)
------------------------------
و همچنین بخوانید داستان ساخت سریال " آئينه عبرت " را از زبان کارگردان آن "محسن شاه محمدی":
ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال ۶۸ جلسه ‌ای در نخست‌وزیری تشکیل داد. من هم به نمایندگی از گروه اجتماعی
صداوسیما به این جلسه دعوت شده بودم. ریاست جلسه را آقای مختار کلانتری، فرمانده کل کمیته‌های انقلاب اسلامی
به‌عهده داشت که درعین ‌حال رئیس ستاد مبارزه با مواد مخدر هم بود. در آن جلسه آقای کلانتری از من خواست که
برای ساخت مجموعه‌ای با او همکاری کنم. آقای کلانتری با وجود آنکه نظامی بود ولی روحیه هنری داشت و به‌خوبی
از قدرت نمایش آگاه بود. من به ایشان گفتم که با امکانات محدود صدا و سیما نمی‌شود کاری کرد. برای همین
پیشنهاد کردم از قدرت ستاد استفاده شود تا کلیه وسایل لازم را از از خارج وارد کنیم.
بعد از یکسری تحقیقات فهمیدم حداقل به دو میلیون تومان پول نیاز است که در آن زمان رقم بالایی بود. آقای کلانتری
اجازه ورود دوربین از نخست‌وزیری را برای ما گرفتند و ما دوربین را از خارج وارد کردیم تا کار شروع شود.
کارها به ‌سرعت پیش می‌رفت اما مشکل بزرگی وجود داشت؛ من سرباز بودم و باید خودم را برای اعزام به حوزه نظام وظیفه معرفی می‌کردم اما با کمک دوستان، ترتیبی دادند تا من دوران سربازی‌ ام را در اداره مبارزه با مواد مخدر بگذرانم.
محمود دینی (بازیگر نقش علی) آن‌ موقع مسؤول روابط عمومی سازمان بود و به سینما هم علاقه خاصی داشت.
ما خیلی زود با هم دوست شدیم و با امکانات و پول کمی که وجود داشت، تولید سریال‌هایی با موضوع اعتیاد را
شروع کردیم تا به سریال آینه عبرت رسیدیم که در۲۰ قسمت تولید شد اما اول کار یک مشکل بزرگ برای ما
بوجود آمد؛ دولت تصمیم گرفته بود که شهربانی و کمیته را ادغام کند و این، کار ما را سخت می‌کرد. با آغاز ادغام
این دو نیرو‌ کار ما با خطر تعطیلی روبرو ‌شد. تهیه ‌کنندگان دستشان خالی شد و سازمان‌ها هم حمایتشان را
قطع کردند. امکان پرداخت دستمزدها نبود. من هم گفتم که هرکس بخواهد، می‌تواند برود ولی کار تعطیل نخواهد شد
برای عوامل، تصمیم ‌گیری سخت بود ولی با همه اینها وقتی دیدند اراده من بر ادامه فیلمبرداری تغییرناپذیر است؛
تصمیم به ماندن گرفتند. یک سال بعد از پخش سریال به همت آقای گلپایگانی، رئیس دفتر مقام معظم رهبری بود که
دستمزد عوامل مجموعه پرداخت شد. در آن سال‌ها مبارزه با این پدیده خیلی جدی گرفته می‌شد و توانست تاثیرات
مثبتی بر روی بیننده بگذارد؛ تا حدی که هنوز بعد از ۲۰ سال نام آتقی و آینه‌عبرت از ذهن بیننده پاک نشده است.
علت آن هم در سادگی قصه‌ها بود. از بگیر و ببند و تیراندازی و قاچاقچی‌ بازی در این مجموعه خبری نبود. ارتباط
علی و آتقی یک ارتباط عاطفی بود و بدون هیچ شعاری، زندگی اجتماعی آنها در ارتباط با مواد مخدر بررسی میشد.
آتقی دوران میانسالی ‌اش را پشت‌سر گذاشته بود و همه عمرش را پای منقل گذرانده بود و علی،
جوانی بود در آغاز راه. سریال به ‌هیچ ‌وجه قصد تخریب شخصیت آتقی را به‌خاطر اعتیادش نداشت، آتقی تمام
خصائل انسانی را داشت و برای علی یک رفیق عالی بود. تماشاگر نسبت به آنها سمپاتی داشت و بیینده
دلش نمی‌خواست آنها را درگیر اعتیاد ببیند و به همین خاطر، زندگی سخت و رنج ‌آلود آتقی و حتی
مرگ او به ‌شدت بر بیننده تاثیر می‌گذاشت.
یک روز خبرنگار واشنگتن ‌پست برای مصاحبه با من به صداوسیما آمد و مهمترین سؤال او این بود که
چطور می‌شود پیرمرد معتاد زشتی تا بدین ‌حد بتواند با تماشاگر ارتباطی عاطفی برقرار کند که علاوه بر آنکه
برای بیننده دوست‌ داشتنی است، از مرگ او نیز متاثر و غمگین می‌شود؟. من در جواب به او گفتم
درست است که آتقی پیر، معتاد و زشت است ولی اینها باعث نشده که خصائل انسانی ‌اش را از دست بدهد.
او در تمام قصه یک رفیق، یک همسر و یک پدر خوب باقی می‌ماند و سریال قصد تخریب شخصیت او را
بخاطر ‌اعتیادش ندارد، بلکه تماشاگر را به این حسرت می‌رساند که ای کاش آتقی،
این موجود دوست‌ داشتنی هرگز معتاد نبود. (منتشر شده در همشهری سرنخ شماره ۴۶)
------------------------------
فایل کوتاه تصویری زیر دربردارنده صحنه های به یاد ماندنی
از سريال " آئينه عبرت " می باشد.
تقدیم به شما گرامیان.

http://s1.picofile.com/file/6608549294/Ayiene_Ebrat_1367_1372_.wmv.html

یاد خاطرات کودکی گرامی.
شاد و سلامت باشید.

59 نوشته است:چند لحظه کوتاه اما خاطره انگیز از تلویزیون دهه شصت
.
.
.

برنامه " آموزش جودو - ۱۳۶۴" (حتمن با دیدنش بیاد خواهید آورد)
http://s1.picofile.com/file/6636650900/Amoozeshe_Jodo_1364.wmv.html


قسمت کوتاهی از" اعلام برنامه توسط مجری - ۱۳۶۴" (برنامه های فردا را شب قبلش اعلام میکردند!)
http://s1.picofile.com/file/6636652912/Elam_Barname_1364.wmv.html

.
.
.
یاد خاطرات کودکی گرامی.
شاد و سلامت باشید.

3. نه دیگه. دارم به این نتیجه می رسم که قضیه ی تونل زدنتون به آرشیو صدا و سیما جدیه، "59" عزیز!
جدا از شوخی، خیلی عالی بود. خیلی دنبال این کار بودم و اگه واقعاً شما تو آرشیوتون چنین مواردی رو دارید، بهتون تبریک می گم. از این که بی هیچ چشمداشتی؛ مثل، خیلی از عزیزان، اینجا داشته هاتون رو با ما سهیم می شید، بی نهایت ممنونم.
و شرمنده ام که مدتیه هم کم کار شده م و هم دستم خالیه. کمی هم گرفتارم؛ که، تابستون سرم خلوت تر می شه.

59 نوشته است:خدمت "۷_صحرا" گرامی:

راستش خود مجری با اعلام برنامه "رویدادهای سیاسی سال ۶۴" سال پخش رو مشخص میکنه
و من هم بر طبق همان گفتم.
در مورد اینکه بعده ها هم خانم مجری به فعالیت خود در صدا و سیما ادامه دادند یا نه، من در جریان نیستم،
اما گمانم این هست که با اینکه چهره ایشان خیلی آشنا هست، مدت زیادی در پخش نبودند
وشاید در اجرای برنامه های دیگری آن سالها ایشان را می دیدیم.
بیشتر جناب "حسین پاکدل" رو ما بعنوان مجری اعلام برنامه های شبکه اول می دیدیم و یادمان هست،
بخصوص با آن عبارت معروف ایشان که در آغاز برنامه ها می گفتند: " بسم اله الرحمن الرحیم و بهی نستعین".
مقوله "مجریان اعلام برنامه" در دو شبکه آن سالها، برای خود من بسیار مساله نوستالژیک و حساسی هست،
اما شوربختانه به غیر از فایل کوتاه تصویری بالا، مورد دیگری تا به امروز پیدا نکردم.
سوالی هم دارم از شما و همه دوستان، نام آن مجری مرد شبکه دو در دهه شصت که بسیار خوش صدا بود
و گاهی هم در شروع برنامه های شبکه دو شعر حافظ رو به بهترین شکل اجرایی میخواند رو یادتان نیست؟،
گاهی اوقات هم کل ریش و سبیلش را میتراشید. در اوایل دهه هفتاد خورشیدی هم گاهگاهی به پخش میامد،
اما کم کم و با جایگزین شدن "علی غلامعلی "، دیگر خبری از او در جلوی دوربین نبود.
در ضمن اینرو هم خدمت شما و دیگر دوستان اضافه کنم که من این فایل کوتاه اعلام برنامه رو از یک ویدیوی دیگر
که با نام "خانم آزاده وزيري،مجري تلويزيون در قبل از انقلاب" موجود هست جدا کردم و لازم به گفتن میباشد که
مجری دوم که در سال ۶۴ و در فایل ما هست، آزاده وزیری نیست.
سلامت باشید.
.
.
.

خدمت "امیرجان" گرامی:

آقا من اگر به آرشیو صدا و سیما میتونستم تونل بزنم که دیگه غمی نداشتم،
اونوقت میدونی اول به سراغ چه برنامه ای میرفتم که با اشتیاق دوباره ببینم و تقدیم شما و دوستان کنم؟.
به سراغ آن برنامه ای که درمیانه دهه شصت، درمورد "گل و گیاه ونگهداری گیاهان گلخانه ای در منزل" بود
و شبها پخش میشد.
مجری آن مرد سالمند اما قوی جسته و درشت اندامی بود که عینک جانانه ای هم به صورت داشت.
یادم هست که خیلی در مورد پرورش و نگهداری گیاه "دیفن باخیا" که در آن سالها در بیشتر خانه ها گلدانش بود،
ایشان صحبت میکرد و آموزش می داد.
انجام وظیفه میکنم امیر جان، منتظر ارمغان های خوبت همانند همیشه هستیم.
قربانت.

59 نوشته است:[u]همیشه آدم چیزهای بسیار پیش و پا افتاده ای که هرگز فکر هم نمی کرد روزی برایش خاطره انگیز بشوند رو در گوشه ی ذهن یادگار نگاه می داره. برنامه ی آموزش زبان آلمانی یکی از اونهاست. به گمانم به زبان آلمانی میشه: دویچ اسپراخلر! یا یک همچین چیزی. آهنگ آغاز یا پایانش این بود که از ساخته های بیزت هست:

http://s1.picofile.com/file/6640260560/Bizet.mp3.html

آقایی که هم بعنوان مجری و هم به عنوان استاد زبان رشته ی امور رو در دست داشت مردی بلندقد و خوش پوش بود با صورتی متبسم. به نوعی همانند یک بازیگر مسلط این برنامه را اجرا میکرد. این برنامه ها از شبکه ی دوم تلویزیون پخش می شدند و افرادی (از زن و مرد و پیر و جوان) در آنها شرکت داشتند که طی نمایش های بسیار کوتاهی به زبان آلمانی صحبت میکردند و به ما تماشاگران آموزش می دادند. هر از چندگاهی کلمه یا عبارتی روی صفحه درج میشد و گوینده یا همان آقا آن را تلفظ میکرد. این برنامه کلاً به زبان آلمانی بود و برگردان به فارسی نداشت. در قطحی برنامه ها این هم یکی از آن برنامه هایی بود که من تماشا میکردم. این میان جا دارد از آموزش زبان عربی و آقایی که با سماجت جملات عربی را با دو یا سه بار تکرار تلفظ کرده و سپس به فارسی برگردان آنها را می گفت نیز ذکری به میان آوریم. هیچگاه نام و نشان این اساتید مشخص نشد.
ارادتمند
افشین[/color]

sahra_7 نوشته است:سلام
یه کوچولو از سریال آیینه تقدیم به دوستان.

http://s1.picofile.com/file/6639829974/ayene.wmv.html

تا یادم نرفته این برنامه خاطره ها رو من یه چند باری اتفاقی دیدم. حول و حوش ساعت 7 از شبکه آموزش یه تیکه 5-10 دقیقه ای از بعضی سریالا یا برنامه های قدیمی پخش میکنه. یکی دو باری دیدم از همون برنامه جنگ های هفته و اینا هم پخش کرد. گفتم خبرشو بدم

fazel1994 نوشته است:
سلام عزیزان. این قسمتی از ویژه نامه نوروزی سروش امسال درباره معرفی برنامه های تلویزیونی دهه شصت تلویزیونه که خالی از لطف نیست !
برای ذخیره نمودن لطفأ راست کلیک و گزینه save file را انتخاب نمایید

http://www.soroushpress.ir/images/stories/Magazines/Weekly/1479/television1-dahe60-1479.pdf

http://www.soroushpress.ir/images/stories/Magazines/Weekly/1479/television2-dahe60-1479.pdf

http://www.soroushpress.ir/images/stories/Magazines/Weekly/1479/television3-dahe60-1479.pdf

59 نوشته است:لحظه های بیاد ماندنی قبل ازسالگشت نوروزی در تلویزیون
.
.
.
برنامه "جنگ ۶۸" - نوروز ۱۳۶۸
http://s1.picofile.com/file/6660930580/Norooz_68_Jonge_68_1368.wmv.html


برنامه "سال خوش" - نوروز ۱۳۷۴
http://s1.picofile.com/file/6660941646/Norooz_74_Saale_Khosh_1374.wmv.html
.
.
.
یاد خاطرات کودکی گرامی.
شاد و سلامت باشید.



بله واقعا به یاد ماندنی و پر ازگرمی خاطره.واقعا یادش بخیر.نوروز سالهای 67 که همه دعا می کردیم که جنگ تمام شود و به خانه و کاشانه خود برگردیم.اگر اشتباه نکنم نوروز 68 اولین سال پایان جنگ بود.59 عزیز مرا به چه جاهایی که نبردید.زندگی روزهای رفته نیست زندگی روزهایی ست که در خاطر مانده.آرزو می کنم همیشه شاد و سرزنده باشید.