امواج صوتي گمشده (مخصوص كليپهاي صوتي از كارتون‌ها، سريال‌ها، فيلم‌هاي قديمي كودك و نوجوان و رادیو)

S@M نوشته است:پیداش کردم، اسمش سید محمد نجم الدین بود:
به گزارش ايسنا،«سيد محمد نجم الدين» متولد 1315 بود و خوانندگي را از 20 سالگي به صورت جدي با خواندن ترانه هاي بومي خراسان آغاز کرد. او از سال 1335 به راديو نيروهوايي رفت و بعد از آن وارد گروه موسيقي راديو ايران شد و در بخش آهنگ هاي بومي برنامه «دهقان» را اجرا کرد. بيشتر شهرت نجم الدين براي خواندن ترانه «يره يره» بود که خودش آن را ساخته بود و بعد از آن ترانه «مسافر قطار» از ساخته هاي او به زبان خراساني شهرت پيدا کرد. اين ترانه در آن زمان در ايستگاه تهران، راه آهن ايران پخش مي شد. نجم الدين همچنين در حوزه شعر طنز بومي و ترانه هاي طنز بومي شهرت داشت و آهنگسازي کارهايش را خودش براساس ملودي هاي بومي انجام مي داد. خدمات او در جهت شناسايي ترانه هاي طنز خراساني قابل توجه است. اين هنرمند که چهار سال در بستر بيماري بود، صبح ديروز(4/8/88)- چهارم آبان ماه- در اثر ايست قلبي در منزلش درگذشت.

و تشکر از فایل بالا

ولی نمی دونم حس من رو شما هم دارید یا نه:
چقدر صدای علیرضا اکبریان شبیه به نجم الدین بود وقتی آهنگ علیمردان اومده رو میخوند!

Heidii نوشته است:
ممنونم جناب امیلیانو. ظاهرا از این شاهکار "عمله دسته دسته" ورژن های متنوعی اجرا شده که دوتا شو شما لطف کردین گذاشتین و جالب بود.
من هم یک ورژن دیگه از عمله دسته دسته دارم که قدیمها تو برنامه صبح جمعه با شما اجرا شده بود و خواننده ش با این دو تا فرق می کنه. این ورژن رو با دو سه تا قسمت خاطره انگیز از صبح جمعه با شما، سال گذشته تو سایت صدای کودکی من گذاشته بودم که کمی بعدش سایت بالکل بسته شد و این دو سه تا خیلی دیده نشد (=شنیده نشد)... اینها رو بچگی طبق عادت روی نوار کاست ضبط کرده بودم و فکر نمی کردم روزی خاطره ساز بشن.
اگه کسی از صبح جمعه با شما خوشش میومده بگه اون دو تا فایل صوتی دیگه رو هم بذارم.
http://s1.picofile.com/file/8101355834/amale_daste_daste.mp3.html
خیلی حیف شد صدای اون خانم تغذیه رو ضبط نکردم. بنده خدا چهل پنجاه دقیقه داشت با همون فرم خاطره انگیز و "ش" های خاصش در مورد ویتامین ها و کالری ها صحبت می کرد. بعد از اون هم جای دیگری ندیدمشون.

S@M نوشته است:

دوستان من دیشب از مجموع این آهنگ و بحث هایی که در تاپیک دیگه راجع به اوشین شده بود یه چیز دیگه هم یادم اومد:
اگه خاطرتون باشه اون موقع رفتن به ژاپن برای کار هم خیلی رایج شده بود ( که یکی از پیامدهای آن ساختن فیلم مرد آفتابی بود) همون سالها بود که توی یه برنامه که فکر کنم مال عید بود و اگه اشتباه نکنم با بازی منوچهر آذری و فرهنگ مهرپرور بودش (که با عرض معذرت و با وجود علاقه و ارادتی که به این دو بزرگوار دارم، طبق معمول بقیه کارهاشون خیلی خنک بود) که خودشون رو شبیه ژاپنی ها(اونم از نوع ساموراییش) درست کرده بودن و همین آهنگ عمله دسته دسته رو اجرا میکردن منتها به این شکل (من همینقدرش یادمه):
نیا میشی پشیمون/ نیایید بابا نیایید بابا نیایید دیگه به ژاپون! (بعد وسطش هم تیکه میومدن که: نیاید دیگه... میاید چیکار؟)

Emiliano نوشته است:
5. "هایدی" عزیز، بی نهایت ممنون بخاطر ورژن دیگه ی "عمله دسته دسته". خیلی عالی بود.
دقیقاً من هم اینو روی نوار داشتم و همیشه یادمه از آخرش که می گفت "اتفاقاً نامه دادم همه شون بیان، ..." بدم می یومد و می گفتم کاش این تیکه رو نمی خوند!
اما، ترانه و شنیدن مجدد اون به لطف و سخاوتمندی شما، خاطرات خوبی رو برام زنده کرد.
دست مریزاد، واقعاً.

6. در مورد دو فایل دیگه ی "صبح جمعه با شما" شک نکنید که همه ی ما منتظر اون هاییم و بنده اولین نفری هستم که اعلام آمادگی می کنم و دوس دارم اونا رو هم لطف کنید.

7. در مورد اون خانوم دکتره، غصه نخورید. اگه هم ضبط می کردید، لطف دیدن یا شنیدن اریجینال 20 سال پیششو نداشته، حتماً. و من فکر می کنم به همین علت ضبط نکردید.

Heidii نوشته است:

Emiliano نوشته است:
5. "هایدی" عزیز، بی نهایت ممنون بخاطر ورژن دیگه ی "عمله دسته دسته". خیلی عالی بود.
دقیقاً من هم اینو روی نوار داشتم و همیشه یادمه از آخرش که می گفت "اتفاقاً نامه دادم همه شون بیان، ..." بدم می یومد و می گفتم کاش این تیکه رو نمی خوند!
اما، ترانه و شنیدن مجدد اون به لطف و سخاوتمندی شما، خاطرات خوبی رو برام زنده کرد.
دست مریزاد، واقعاً.

6. در مورد دو فایل دیگه ی "صبح جمعه با شما" شک نکنید که همه ی ما منتظر اون هاییم و بنده اولین نفری هستم که اعلام آمادگی می کنم و دوس دارم اونا رو هم لطف کنید.

7. در مورد اون خانوم دکتره، غصه نخورید. اگه هم ضبط می کردید، لطف دیدن یا شنیدن اریجینال 20 سال پیششو نداشته، حتماً. و من فکر می کنم به همین علت ضبط نکردید.

خواهش می کنم جناب امیلیانو ناقابل بود.
معرفی عوامل صبح جمعه با شما با صدای منوچهر نوذری و پریچهر بهروان (این قسمتی از برنامه صبح جمعه با شماست از اواخر دهه شصت و اوایل هفتاد)
http://s3.picofile.com/file/8101406592/%D8%B5%D8%A8%D8%AD_%D8%AC%D9%85%D8%B9%D9%87_%D8%A8%D8%A7_%D8%B4%D9%85%D8%A7.mp3.html

Emiliano نوشته است:

1. سلام.
2. با دو موسیقی بی نظیر از "شهریار" اومده خدمتتون، کاری از استاد مسلم، "فرهاد فخرالدینی"؛ که، این روزها هزار بار هر کدمشون رو شنیده م؛ اما، ازشون سیر نمی شم:

http://s3.picofile.com/file/8102042568/Shahriar_1_Uploaded_by_Emiliano_.rar.html
http://s4.picofile.com/file/8102042668/Shahriar_2_Uploaded_by_Emiliano_.rar.html

3. دوستان، اگه تم های دیگه ی این کار رو هم دارن، بذارن، لطفاً.
بخصوص، دنبال اون تیکه های آخر هر قسمتم؛ که، "شهریار" جوون ("اردشیر رستمی") یه شعر رو به فارسی یا ترکی می خوند و زیر صداش، موسیقی شنیده می شد و بعدش هم تیتراژ پایانی می یومد.

59 نوشته است:


امیر جان، ممنون هستم از سه‌ قطعه ی موسیقی‌ که به اشتراک گذاشتید. خدمت شما بگویم،
که موسیقی‌ "سیمرغ"، برای سریالی هست با این نام، که در دهه ی هفتاد، در مورد رشادت‌ های خلبانان قهرمان جنگ،
"شیرودی و کشوری" ساخته شده بود. ساخته ی "محمد رضا عقیلی" هست اگر اشتباه نکنم.
اما بهتر می‌دانید، که فیلم سینمایی نیز هست با همین نام، نوشته ی "صادق هاتفی"، به کارگردانی "اکبر صادقی‌"،
که در سال ۱۳۶۶، با بازی خوب هنرپیشه ی آندوران "بیژن امکانیان" ساخته و اکران گردیده بود
و بارها از تلویزیون در آن‌ سالها پخش میشد. بسیار مشتاق هستم تا بازپخش گردد اکنون.

Emiliano نوشته است:
1. اول از همه، باز هم قابل شما، دوستان عزیزم، رو نداره اصلاً.
2. دیگه این که پس جریان از این قرار بوده و این "سیمرغ" با اون "سیمرغ" "فرق فوکوله"!
(با این تیکه به دوران مزوزوییک نزدیک شدم!)

ممنون از توضیح خوب و بجای شما.

3. و بخاطر اون ماسک عینک و سبیل بخش "همشاگردی سلام" هم بذار همین جا ازت یه تشکر درست و حسابی بکنم. هم یادآوریش و هم عکسش خیلی ناب بود و بی نهایت لذت بردم.

امیر جان اتفاقن حدس می‌زدم و میدانستم که از ماسک عینک خوشتان می‌‌آید. راستش را بخواهید،
در یک دوره ای، من آرزو داشتم که یکی‌ از آنها را داشته باشم. هر زمان می‌رفتیم شهر بازی،
فرصت خوبی‌ بود برای خریدشان چون در چنین جاهای تفریحی فقط میفروختند،
اما اینقدر در صف می‌‌ایستادیم که دیگر فراموش می‌کردم....
اما حالا دیگر، تصویرش با خیال آسوده هست، بیاد آن روزها....  



.
.
.

Indiana Jones نوشته است:

سلام
بله بالاخره این آرزو هم محقق شد. موزیک تیتراژ برنامه رادیویی راه شب. تا جایی که میدونم خیلی ها دنبال این موزیک بوده اند. خوانندگان در وبلاگم هم بارها و بارها خواستار این موزیک شده بودند. تقدیم به شما دوستان:
http://s5.picofile.com/file/8103159950/Rahe_Shab.wma.html
ارادتمند
افشین

Emiliano نوشته است:
1. موسیقی بی نظیر و تکرارناشدنی سریال "آتش دل":
اولی تیتراژ آغازین و بی کلام و دومی تیتراژ فرجامینه و باکلام:

http://s5.picofile.com/file/8103259850/Atashe_Del_Emiliano.rar.html


2. انصافاً لذتشو بردید یا نه؟
من که هزار بار هم گوشش بدم، اصلاً خسته نمی شم ازش.
3. ناگفته نمونه که ترانه ی باکلامشو زنده یاد "تاج اصفهانی" اولین بار خونده؛ که، با کمی جستجو تو وب می تونید به اجرای ایشون در "حافظیه" برسید.

4. از دوست بسیار عزیزم، "59"، می خوام در مورد دستگاه این موسیقی و دوباره شنیدنش مطالبی با اون "قلم" شیواشون برامون بنویسه تا لذت ببریم. ممنون.

امیر جان ممنون هستم از لطف شما در بخش فیلم‌ها و مواردی که مطرح ساختید و همچنین دو فایل موسیقی‌.
سریال شیرینی‌ بود "آتش دل‌"، در سال ۷۶ یا ۷۷ پخش میشد(؟). همان زمان هم، از این تنظیم بسیار خوشم می‌ آمد.
درباره تصنیف مشهور "آتش دل" هم چشم، انجام وظیفه می‌کنم و درس جواب میدهم، خودتان استاد هستید.
راستش این آهنگ برای من همیشه جای شک و گمان بوده چرا که در نگاه اول، فضای موسیقایی اش،
گوش را کمی‌ به سمت چهار گاه میبرد!، اما خب آنگونه که بهتر میدانید، در "آواز ابوعطا - دستگاه شور" هست.
جالب اینجاست که در ابوعطا، بعد از "درآمد"، گوشه ‌ای هست با نام "دو گاه!" که این شباهت آوایی،
بگمانم از آنجا سرچشمه می‌گیرد و دیگر اینکه، از گوشه ملودیک و زیبای "مهربانی" نیز،
در ساخت این تصنیف استفاده شده. یادی هم داشته باشیم از آهنگساز بزرگ ایران زمین،
زنده یاد استاد "مرتضی نی‌‌ داوود" که این تصنیف نیز از ساخته‌های ماندگار ایشان هست،
و تاکنون توسط خوانندگان بسیاری اجرا شده. یکی‌ از بهترین آفرینه‌های استاد نی‌ داوود،
بی‌ شک پیش درآمد آواز اصفهان میباشد که اولین بار، برای تیتراژ سریال جاودان "هزاردستان"،
تنظیم و استفاده گردید و زیباتر از آن، این بود که در اپتدای دهه ی هفتاد، توسط استاد فریدون شهبازیان،
بمراتب تنظیمی بهتر از قبلی برایش انجام شد، و با صدای دلنشین و بی‌ همتای علیرضا افتخاری،
در آلبوم "شور عشق" بر روی شعری رومانتیک و دلبرانه از استاد فریدون مشیری،
به بهترین شیوه خوانده و اجرا گردید: "با یادت سر مستم،‌ ای نگاه آسمانی ... یادم کن تا هستم،‌ ای امید زندگانی".

در سال ۱۳۷۸، روزی در خیابان خواجه عبداله انصاری تهران، نزدیک ظهر بود که در مغازه ی مواد پروتئینی،
استاد مشیری را از دور دیدم و سرم را به نشان احترام ‌خم کردم. ایشان مشغول انتخاب یک بسته گوشت بودند
و تا متوجه من شدند، بلافاصله خودشان به سمت من آمدند. من که دستپاچه شده بودم سریعتر نزد ایشان رفتم
و از شعر‌های دل‌ انگیزشان صحبت بمیان آوردم. ایشان بقدری با صفا و بی‌ آلایش بودند، که مهربانی و آن شور شاعرانه،
از چشمانشان می‌بارید. سپس تعریف کردند که در این نزدیکی‌ منزل پسرشان هست و ایشان آمده اند تا مواد لازم
برای درست کردن ناهار را بخرند و به دست عروسشان برسانند. گفتگوی من با ایشان شاید بیشتر از ۵-۶ دقیقه نبود،
چرا که من نیز قصد داشتم تا یک کیک و یک بطری کوچک شیر کاکائو بخرم و تا نیم ساعت دیگرش،
خود را برای بازاریابی تبلیغاتی، به شرکتی که در آن خیابان بود برسانم اما این صحبت‌ کوتاه با ایشان،
چنان ژرف و هنایش گذار بود که هنوز از پس سالها، خاطره ی آن نیمروز بهاری، در یادم درخشان و آفتابیست.
فریدون مشیری و بیژن ترقی‌، دو گوهر کم یاب بودند برای ترانه سرایی. یادشان گرامیست.

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:
1. موسیقی بی نظیر و تکرارناشدنی سریال "آتش دل":
اولی تیتراژ آغازین و بی کلام و دومی تیتراژ فرجامینه و باکلام:

http://s5.picofile.com/file/8103259850/Atashe_Del_Emiliano.rar.html


2. انصافاً لذتشو بردید یا نه؟
من که هزار بار هم گوشش بدم، اصلاً خسته نمی شم ازش.
3. ناگفته نمونه که ترانه ی باکلامشو زنده یاد "تاج اصفهانی" اولین بار خونده؛ که، با کمی جستجو تو وب می تونید به اجرای ایشون در "حافظیه" برسید.

4. از دوست بسیار عزیزم، "59"، می خوام در مورد دستگاه این موسیقی و دوباره شنیدنش مطالبی با اون "قلم" شیواشون برامون بنویسه تا لذت ببریم. ممنون.

امیر جان ممنون هستم از لطف شما در بخش فیلم‌ها و مواردی که مطرح ساختید و همچنین دو فایل موسیقی‌.
سریال شیرینی‌ بود "آتش دل‌"، در سال ۷۶ یا ۷۷ پخش میشد(؟). همان زمان هم، از این تنظیم بسیار خوشم می‌ آمد.
درباره تصنیف مشهور "آتش دل" هم چشم، انجام وظیفه می‌کنم و درس جواب میدهم، خودتان استاد هستید.
راستش این آهنگ برای من همیشه جای شک و گمان بوده چرا که در نگاه اول، فضای موسیقایی اش،
گوش را کمی‌ به سمت چهار گاه میبرد!، اما خب آنگونه که بهتر میدانید، در "آواز ابوعطا - دستگاه شور" هست.
جالب اینجاست که در ابوعطا، بعد از "درآمد"، گوشه ‌ای هست با نام "دو گاه!" که این شباهت آوایی،
بگمانم از آنجا سرچشمه می‌گیرد و دیگر اینکه، از گوشه ملودیک و زیبای "مهربانی" نیز،
در ساخت این تصنیف استفاده شده. یادی هم داشته باشیم از آهنگساز بزرگ ایران زمین،
زنده یاد استاد "مرتضی نی‌‌ داوود" که این تصنیف نیز از ساخته‌های ماندگار ایشان هست،
و تاکنون توسط خوانندگان بسیاری اجرا شده. یکی‌ از بهترین آفرینه‌های استاد نی‌ داوود،
بی‌ شک پیش درآمد آواز اصفهان میباشد که اولین بار، برای تیتراژ سریال جاودان "هزاردستان"،
تنظیم و استفاده گردید و زیباتر از آن، این بود که در اپتدای دهه ی هفتاد، توسط استاد فریدون شهبازیان،
بمراتب تنظیمی بهتر از قبلی برایش انجام شد، و با صدای دلنشین و بی‌ همتای علیرضا افتخاری،
در آلبوم "شور عشق" بر روی شعری رومانتیک و دلبرانه از استاد فریدون مشیری،
به بهترین شیوه خوانده و اجرا گردید: "با یادت سر مستم،‌ ای نگاه آسمانی ... یادم کن تا هستم،‌ ای امید زندگانی".

در سال ۱۳۷۸، روزی در خیابان خواجه عبداله انصاری تهران، نزدیک ظهر بود که در مغازه ی مواد پروتئینی،
استاد مشیری را از دور دیدم و سرم را به نشان احترام ‌خم کردم. ایشان مشغول انتخاب یک بسته گوشت بودند
و تا متوجه من شدند، بلافاصله خودشان به سمت من آمدند. من که دستپاچه شده بودم سریعتر نزد ایشان رفتم
و از شعر‌های دل‌ انگیزشان صحبت بمیان آوردم. ایشان بقدری با صفا و بی‌ آلایش بودند، که مهربانی و آن شور شاعرانه،
از چشمانشان می‌بارید. سپس تعریف کردند که در این نزدیکی‌ منزل پسرشان هست و ایشان آمده اند تا مواد لازم
برای درست کردن ناهار را بخرند و به دست عروسشان برسانند. گفتگوی من با ایشان شاید بیشتر از ۵-۶ دقیقه نبود،
چرا که من نیز قصد داشتم تا یک کیک و یک بطری کوچک شیر کاکائو بخرم و تا نیم ساعت دیگرش،
خود را برای بازاریابی تبلیغاتی، به شرکتی که در آن خیابان بود برسانم اما این صحبت‌ کوتاه با ایشان،
چنان ژرف و هنایش گذار بود که هنوز از پس سالها، خاطره ی آن نیمروز بهاری، در یادم درخشان و آفتابیست.
فریدون مشیری و بیژن ترقی‌، دو گوهر کم یاب بودند برای ترانه سرایی. یادشان گرامیست.

59 نوشته است:




امیر جان، سپاسگزارم از لطف و مهربانی شما.
کبوتران جلد این انجمن یادها و خیالها هستیم، که در آسمانش پرواز می‌کنیم.


جناب میحا، با اجازه، گفتگوی موزیکانه را به این بخش میاوریم که یکوقت بعدن،
توسط "اداره ی نظمیه فروم"، چوب و فلک نشوم.

راستی‌، آهنگهایی که از فیلم‌ها قرار دادم مورد توجهتان قرار نگرفت؟
درباره ی سه‌ پست آخرین شما، نه‌ به ترتیب شماره، مینویسم.
انتقادی هم اگر هست از دید سلیقه ی من میباشد و در اصل،
بسیار سپاسگزارم که موسیقی‌‌های نابی را معرفی‌ می‌کنید.
مدتی‌ بود که خنیای جان، کم رنگ شده بود، که اما شما به داد رسیدید!.

۳- نام آهنگ گیتار الکترونیک را میگذارم "الکی‌ خوش".

۱- آهنگ "خورشید شیطان" که نام عجیب و غریبی نیز داشت،
همانند یک آغاز بود که در آن، حالت انتظار و دلهره احساس میشد،
اما این فضای ایجاد شده تا پایان کار هست و شنونده (یعنی خودم)،
دائمن منتظر تغییر گام و ملودی میباشد اما اتفاقی نمی‌افتد.
هیچ انتقادی ندارم به آن. اما به شخصه، ۳ بار گوش کردم،
و دیگر نتوانستم بیشتر سراغش بروم. گوش را به بالا میبرد،
اما فرودی در کارش نیست، آهنگ که تمام میشود، انگار که از آن بالا،
بدون آمادگی و فرود لازم، به پائین افتادم.

۲- درباره ی مناسبت‌ها و هنایش آنها بر هنر، اتفاقا منظور من هم این بود،
که اصل کار در بسیاری جاها خوب هست، اما چه بخواهیم چه نخواهیم،
بویژه در میان ما ایرانیان که علاقه ی عجیبی‌ به ۳۰ یا ‌ست و ... داریم (البته من ندارم)،
ارزش آن آفرینه، بدرستی درک نمی‌شود. همان "دریغا ..." را باز برای نمونه بمیان میاورم،
که از دید من البته، آهنگ سمفونیک خوبیست، اما هیچگاه بدلیل یاد شده، مورد بررسی‌ قرار نگرفت.
این را هم در پرانتز بگویم، دیگر دست این روشنفکر نماها برای من یکی‌ رو شده است،
بسیاری از کسانی‌ که دم از گسترده اندیشی‌ میزنند و ...، خودشان روی دوم سکه ی تعصب هستند.
و اما ...، هر چه بگویم کم گفته ام. دیشب ۵ ساعتی‌ در اتوبوس بین شهری بودم،
قبلش آهنگ "مریم" را از اینترنت کافه دریافت کردم و در تمام این ۵ ساعت! که میشود ۳۰۰ دقیقه،
بجز زمانهای کوتاهی که برای توقف بود، من این آهنگ را شنیدم؟، نه، فراتر بود، ... با آن زندگی‌ کردم.
بیش از ۱۰۰ بار آنهم پی‌ در پی‌ آن را به گوش جان سپردم و احساس کردم. فضای یاد خاطرات،
و اندوهی شیرین از آنچه گذر کرده و رفته، همراه با چاشنی امیدی که کم نور است اما هنوز سو سو میزند،
دریافت درونی ام بود از این نوای دل‌ انگیز....

عکس زیر که برایم یادآور حس‌های گفته شده در آهنگ میباشد،
تقدیم به آهنگساز این آفرینه، و همچنین به "شما" که اگر نبودید در این محفل، آنرا نمیشناختم.
و البته به تمام یاران گرامی نیز هم.

موسیقی‌ بی‌ همتا، به اشتراک گذاشته شده توسط جناب "میحا":
http://s5.picofile.com/file/8102897318/Myriam.mp3.html



.
.
.

سلام خدمت دوست گرامی،
از بازگشت شما بسیار خوشحالم
در واقع در مورد آهنگ فیلم هایی که گذاشتین من صبر کردم تا شما بازگردین و در این باره بحث کنیم.
در ضمن گفتم تا وقت بگذارم و کل آلبوم رو بگیرم و سپس بررسی کنم تا بهتر بتونم نظر بدم.
هنوز که موفق نشدم پس این موضوع رو به یکم بعد منتقل می کنم.

اینکه امروز در باره کدوم موضوع آهنگ بگذارم واقعا نتونستم تصمیم درستی بگیرم از اونجایی که موضوع های متفاوتی مطرح شد و همه در یکجا انباشته شده اند.
هنوز هم مردد هستم ولی به هر حال باید یکی رو انتخاب کرد.

در مورد خورشید شیطان باید بگم که این خوشید با تمام اشعه های مضر خود می تابد و ناگهان بدون هیچ غروبی دنیای شنونده شب می شود.
بنظر شرارت از سر و روی این آهنگ می بارد، که بیشتر از این هم نمی توان از عنوان این آهنگ اتنظار داشت.
سالها پیش وقتی این آهنگ رو شنیدم نوع پایان دادن آهنگساز به آهنگ واسم خیلی جالب بود.
من کار دیگری بدین شیوه در موسیقی الکترونیک ندیده بودم تا آنزمان.
تاکید من در شیوه پایان دادن به آهنگ هست.
http://s5.picofile.com/file/8103304600/Talisman.mp3.html

در مورد آهنگ گیتار هم باید یکی دیگه الکی به واژه به جای "الکی خوش" شما افزود تا به حق نظر خود را در مورد آهنگ ها بیان کرده باشیم.
من از واژه "الکی الکی خوش" استقبال می کنم.

ولی اهنگی رو معرفی می کنم از John Renbournکه گیتاریستی انگلیسی هست و شهرتش بیشتر واسه نواختن آهنگهای گیتار فولکور هست.
شاید شنیدنش بد نباشه هرچند خیلی از طیع و ذائقه ایرانی در موسیقی بدور هست.
اسم آهنگ هم از یکی از شهرهای انگلیس می آید.
این آهنگو به احتمال نود درصد صدا و سیمای ایران در اختیار داره ولی پخش نکرده
چون به سبک کار و برناهه هایش نمی خورده.

http://s5.picofile.com/file/8103305900/John_Renbourn_Glastonbury.mp3.html

گروهی قدیمی راگ انگلیسی وجود داشت در اوایل دهه هفتاد که یکی از جلد البوم هاش چشم منو خیلی گر فت وقتی که دیدم.
چون اسم گروه که از شهر "عموره" میومد که عذاب خداوند به آنها نازل شد رو با طراحی درهم امیخته بود و اعضای گروه رو در حال سوزانده شدن-همان عذاب خداوند برای مردم آن شهر- نشان می داد.
http://en.wikipedia.org/wiki/Sodom_and_Gomorrah
به فارسی
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B3%D8%AF%D9%88%D9%85

کشیده شدن اعضای باند روی سیگار و سوزانده شدن آنها توسط دم یک خانم
و در نهایت خاکستر و دود حاصل از این کار صحنه جالبی هست که حکایت تاریخی دارد.



تصمیم داشتم که آهنگی به نام Gomorrah رو تقدیم کنم که مناسبت مذهبی داشته باشد
ولی منصرف شدم چون آهنگ جالبی نبود و درخور این عکس زیبا هم نبود.

پس اهنگی از فرانسه رو جایگزین کردم.
امیدوارم که بپسندید.

http://s5.picofile.com/file/8103306900/Prelude_in_Mi.mp3.html

میحا

59 نوشته است:

جناب میحا، بسیار ممنونم از دیده ی مهر شما.
- فینال آهنگ "طلسم" همانگونه که فرمودید، جالب بود،
به نظر من انگار که در آخر کار، این طلسم دارد دیگر شکسته میشود!.
- درباره آهنگ "پان فلوت" صحبت آنچنانی ندارم، اما در کل این ساز،
همیشه مورد علاقه ‌ام بوده. این آهنگ یک نوع فروتنی در صدایش است
که در کنار آن‌، با شرم و حیا می‌گوید که من نیز هستم و میخواهد خودش را اثبات نماید.
چهار ماه پیش یک کلیپ تقدیم فروم رویایی شد با نام "یادمانه‌های کودکی" که در آن‌ آهنگی بسیار زیبا،
از ساخته‌های "استفان نیکولای" را استفاده کردم و خودش پان فلوت مینواخت. اگر تابحال کلیپ را ندیده اید،
دعوت مینمایم تا حتمن تماشا بفرمائید. (صفحه ۱۲ در بخش فیلم‌ها - قسمت پایانی در پست ششم از بالا).
- آهنگ دلنشین فرانسوی را میتوان کمی‌ تا قسمتی‌، ادامه و پی‌ نوشتی، بر آهنگ "مریم" دانست،
در ضمن من دیگر، دلداده ی آن آهنگ شدم، تابحال بیش از ۲۰۰ بار گوش به جانش سپردم!.
شاهکار است آهنگ مریم. میدانید حس و حالی‌ که در آن هست، در آهنگ برخی‌ فیلمهای آنزمان
"آلن دلون" هم بود که برای نمونه قهرمان داستان در پایان فیلم دستگیر میشد، نامزدش نگران به او نگاه میکرد،
و در اینجا بود که کادر ثابت میشد، چنین آهنگی پخش می‌گردید و تیتراژ پایانی حرکت می‌کرد
و تمام اینها با نمایی‌ بسته (کلوز آپ) از صورت قهرمان داستان شکل می‌گرفت.
- برای به اشتراک گذاشتن جلد آلبوم گروه راک نیز سپاسگزارم. خلاقیت راستین در تمام هنرها،
در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی در اوج بود. بسیار ممنون هستم از آهنگ‌های خوبی‌ که معرفی‌ می‌کنید.
سلامت باشید.


.
.
.

59 نوشته است:
امیر جان، ممنون هستم از لطف شما و همچنین نکاتی که مطرح ساختید.
بسیار خرسندم که یاد استاد مشیری زنده شد. چقدر واقعن گوش نواز و ظریف بود جواب تار
در نسخه ی دیگر "آتش دل‌"، نشنیده بودم این ورژن را تابحال، سپاسگزارم.
امیر جان راستی‌ سوالی داشتم، "سایه ی همسایه" در ۳ قسمت ۱ ساعته بازپخش شد؟.
چون در تلوبیون، فقط ۳ قسمت هست. گویا قسمت چهارمی نیز باید باشد، یعنی‌ با این ترتیب باز پخش می‌گویم،
که ظاهرن دو قسمت یکی‌ کرده اند. موسیقی‌ تیتراژ پایانی اش براستی که سوزش دل‌ است.
سلامت باشید.