امواج صوتي گمشده (مخصوص كليپهاي صوتي از كارتون‌ها، سريال‌ها، فيلم‌هاي قديمي كودك و نوجوان و رادیو)

Emiliano نوشته است:
3. یکی از خاطره انگیزترین کاست های دهه ی 60 کاست گیتار ترکی "چنگیز جوشکونر" (Cengiz Coskuner) بود؛ که، بعضیا بهش "موسیقی لایت" یا "گیتار ترک" هم می گفتن.
4. با جستجوی نام ایشون تو موتورا می تونید به کل کاست های ایشون برسید؛ که، مثل همیشه کاست شماره ی 1 بی نظیر بود و دنباله ها، خیلی به دل نمی نشست.

در اینجا من 3 تا از کارای معروف و بی نظیر این کاست رو جدا کرده م و امیدوارم با اونا تموم خاطره های زیباتون زنده شه و به آرامش برسید؛ چون، انصافاً طوری کار شده که شنونده رو آروم می کنه و هیچ وقت از شنیدنشون سیر نمی شید:

http://s4.picofile.com/file/7804793224/Cengiz_Coskuner.rar.html

   

Indiana Jones نوشته است:با سلام خدمت دوستان
من هم آرزو می کنم سال جدید سالی خوب باشه و ناراحتی ها و گرفتاری های مردممون کمتر بشه. امید عزیز یک فایل صوتی فرستاده اند که برایتان آپلود کرده ام. لطفاً به لینک زیر بروید (لابد الان امیر می نویسه من فقط میدونم این مال سال 1363 هستش!).
http://s1.picofile.com/file/7697203331/12.mp3.html
ارادتمند
افشین

بنده هم درخواست یک موسیقی رو داشتم که در یک برنامه از رادیو پخش می شد ، و اما مشخصات تقریبی که بیاد دارم .

این برنامه بخشی از راه شب بود ، البته راه شب پنج شنبه شب .

اگر اشتباه نکنم حدود ساعت 12 تا یک شب پخش می شد .

در این برنامه زنده یاد منوچهر نوذری ، علیرضا جاوید نیا و ... دوبله می کردند .

برنامه ای بود با تم ماورایی که در اون داستان های کوتاه ماورائی روایت می شد .

تا اونجا که در خاطرم هست نام برنامه راه شب نیمه شب بود ، البته یک برنامه دیگه هم پس از اون پخش می شد که یک داستان تقریبا طولانی بود که تم اون هم تقریبا میشه گفت داستانهای ترسناک بود ، منظورم اون برنامه نیست ، منظورم برنامه ای هستش که در ساعتی که بالا نوشتم پخش می شد .

و اما در این آهنگ از ارگ کلیسا استفاده می شد و در پس زمینش یک گروه بود که سازشون آوای خودشون بود چیزی در مایه های آهنگ مادر از حبیب .

این برنامه دهه 70 پخش می شد .

بنده نزدیک به هجده ساله که دنبال این آهنگ هستم .

از دوستانی که در این زمینه اطلاعاتی دارن درخواست می کنم تا بنده رو هم باخبر کنن تا شاید ما هم به این آرزوی 18 سالمون برسیم .

keyvanmoeini نوشته است:

برنامه ای که فکر کنم حدود سالهای 1365 تا 1370 شبها پخش میشد . یه آقایی رو چهار پایه مینشست و روی بوم نقاشی یه داستانی رو مرحله به مرحله نقاشی میکرد، یه نفر هم راوی داستان بود . خاطره انگیزترین قسمتش موزیک سنتی ای بود که همراه نقاشی کشیدن پخش میشد. یه برنامه مشابه این دهه فجر در برنامه کودک پخش میشد ولی این شبها پخش میشد .بسیار ممنون میشم اگه کسی آرشیوی ازش داشته باشه  حتی فقط از موسیقیش

(یکی از دوستان این فروم راهنمایی کردن که کاریکاتوریست این برنامه بهمن عبدی بوده و آهنگسازش امین الله حسین)
با توجه به بیوگرافی بهمن عبدی احتمالا اسمش یکی از این دو باشه : چون آورده اند که   و  اندر درب خانه

59 نوشته است:


امیر جان، سپاسگزارم برای تیتراژ "باجناقها"
و توضیحات خوب و بجایی که گفتید.  
سلامت باشید.

------------------------

نوستالژی ...



دریافت پوستر بالا در اندازه ی اصلی‌:
http://s4.picofile.com/file/7955750963/Julio_Iglesias_Poster_.rar.html


زندگینامه ی "خولیو ایگلسیاس":
http://sazesetar.blogfa.com/post-178.aspx

.
.
.



دوستان گرامی را دعوت به شنیدن آهنگ خاطره ساز و رومانتیک "نوستالژی" مینمایم
که با صدای با احساس "خولیو" اجرا گردیده است. اگر از دوستان کسی‌ به زبان فرانسه آگاهی‌ دارد،
خواهشمند است تا با برگردان شعر این ترانه ی زیبا به فارسی، دیدگاه مهر خود را بر ما بگشاید.

ترانه ی "نوستالژی" با صدای "خولیو ایگلسیاس":
http://s4.picofile.com/file/7955751284/Nostalgie_Julio_Iglesias.rar.html  

.
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

1. وای که چقدر این آهنگ "خولیو ایگلسیاس" عزیز بااحساس و بی نظیره.
2. یکی این، یکی هم "بمبولئو"ش. ویدئوش یادتونه؟
"بروک شلیدز" هم بود. نقش محبوبه ی خواننده رو بازی می کرد.
ویدئویی ساده؛ اما، بااحساس:





3. "59" عزیز، بنده خیلی به فرانسه مسلط نیستم؛ اما، "گوگل" به دادم رسید و به کمکش دست و پا شکسته متن اصلی ترانه (فرانسوی) و ترجمه ی انگلیسی شو واسه تون می ذارم:

Nostalgie...
On se ressemble,
tu es tendre,
moi aussi...

Nostalgie...
Je pense à elle.
Je l'appelle
dans la nuit.

Elle vivait là-bas,
au pays du froid
où le vent, souvent,
m'emporte en rêvant.

Il neigeait du feu,
il pleuvait du bleu,
elle était jolie...
Nostalgie!

Nostalgie...
On se ressemble,
c'est décembre,
ton pays...

Nostalgie...
Tu joues tzigane
sur la gamme
de l'oubli.

Elle avait envie
de brûler sa vie
sous un vrai printemps...
Elle avait vingt ans.

Elle a pris la mer
vers un ciel plus clair,
mais laissant le gris...
Nostalgie...

Un amour d'hiver,
le ciel à l'envers;
c'était la folie...
Nostalgie...

Parfois, sur la mer,
quand la nuit est claire,
son prénom revit...
Nostalgie...

Nostalgie...
Nostalgie!



ترجمه ی انگلیسی:

Nostalgia ...
It was like,
you are tender,
me too ...

Nostalgia ...
I think about it.
I call
in the night.

She lived there,
the land of cold
where the wind often
take me dreaming.

It was snowing the fire
it rained blue
she was pretty ...
Nostalgia!

Nostalgia ...
It was like,
This is December
your country ...

Nostalgia ...
You play Gypsy
about the series
from oblivion.

She wanted
to burn his life
in a real spring ...
She was twenty years old.

She sailed
to a clear sky,
but leaving the gray ...
Nostalgia ...

A winter love
the sky upside down;
it was crazy ...
Nostalgia ...

Sometimes the sea,
when the night is clear,
saw his name ...
Nostalgia ...

Nostalgia ...
Nostalgia!

پی اس:
4. به شخصه بهترین معادل برای "نوستالوژی" رو تو ترانه ها "یاد ایام" می دونم. به یاد "رهی معیری" عزیز و استاد "محمد رضا شجریان".

59 نوشته است:

[b]
پیشگفتار:

امیر جان، سپاسگزارم با مطالبی که در بخش فیلم‌ها فرمودید اکنون.
اتفاقن قسمت "یادگاری" دیشب را دیدم و به آن‌ خواهم پرداخت در انتهای این نوشته!.
بله، من متوجه شدم درباره کدام ماسک‌ها گفتید اکنون. راستش نداشتم از آنها.
شما مدیر کل آسایشگاه هستید امیر جان و من تنها مشتری آنجا.
سلامت باشید.


سریال "باز مدرسم دیر شد - ۱۳۶۲" یکی‌ از نوستالژی‌های ما هست،
که خوشبختانه در سالهای گذشته، بطور شایسته‌ای به آن‌ پرداخته شده
و از تلویزیون نیز، بارها بازپخش گردیده. هدف من از نوشتن این چند رج،
تاکید و یادآوری بر موسیقی‌ قدرتمندانه و هنایشگر آن‌ میباشد،
که اگر امیر جان تأیید بفرمایند و اشتباه نکنم، در دستگاه "همایون - (گوشه ی شوشتری)"
یا همان گام جهانی "مینور" ساخته شده است. سازنده ی آهنگ تیتراژ و موسیقی‌‌های متن این سریال،
استاد محمد شمس میباشند، که هیچ جور نمیتوانم همکاری ایشان با آن‌ آدمکش‌ها را
برای خود توجیه نمایم و همین نیز، دلیل شده تا از ایشان هیچ نامی‌ در تلویزیون برده نشود.
بهر حال، استعداد راستین و نهاد هنرمندانه ی استاد شمس، با ساخت این موسیقی‌،
در یاد ما "نسل  شصت" بیادگار مانده است و بیراه نخواهد بود، که اگر آهنگ این سریال را،
بعنوان شورانگیز‌ترین موسیقی‌ دوران کودکی و یا نوجوانی خود برگزینیم.
آهنگ سریال "آینه - ۱۳۶۴" نیز که بنا به دیدگاه موسیقایی درست امیر جان،
از ساخته‌های استاد فقید "بابک بیات" میباشد را، میتوان بعنوان رومانتیک‌ترین آهنگ از آن دوران دانست.
در فایل صوتی زیر، تیتراژ سریال "باز مدرسم ..." و چند دقیقه از متن آن‌ قرار دارد،
که موسیقی‌ پس از تیتراژ نیز، بسیار شنیدنی و با شور و حال میباشد.

موسیقی‌ تیتراژ و متن سریال "باز مدرسم دیر شده - ۱۳۶۲" - آفرینه ی استاد "محمد شمس":
http://s4.picofile.com/file/7975307197/Baz_Madresam_Dir_Shod_Muzik_1362_.rar.html

[color=#333399][size=15].
.
.
جاودان باد یاد خاطرات کودکی و نوجوانی.
شاد و سلامت باشید.

Emiliano نوشته است:

1. سلام دوستان.
2. هدیه ی ناقابل بنده به دوست عزیزم، "فاضل"؛ که، مدتی بود کم پیدا شده و قول داده دوباره بیاد:
"بهار دلکش" در دستگاه شور و مایه ی ابوعطا:





http://s3.picofile.com/file/7980995913/Emil_Shour_Abou_Ata_Bahare_Delkash_.mp3.html

Emiliano نوشته است:

1. متشکرم "59" عزیز.
2. راستش من هم عاشق این اذونم و به همراه "ربنا"ی "محمد رضا شجریان" شاید جزو معدود کارهایی باشن؛ که، می شنومشون.

3. از شما بخاطر اطلاعات خوبی که گفتید، ممنونم.

4. حالا که صحبت اذون و ابوعطا شد، یاد یه کار دیگه ی خاطره انگیز افتادم؛ که، دهه ی 70 به کرات از شبکه ی اول می شنیدیم.
اگه اشتباه نکنم از ساخته های زیبای "محمد میر زمانی" عزیزه که استاد فلوت و نی هستن.
ینی من عاشق سنتورشم:
گوش کنید (برای اولین بار در وب گذاشته می شه):

http://s2.picofile.com/file/7981061826/Soroud_4_Nasime_Sobhgahi.mp3.html

59 نوشته است:

Emiliano نوشته است:

1. متشکرم "59" عزیز.
2. راستش من هم عاشق این اذونم و به همراه "ربنا"ی "محمد رضا شجریان" شاید جزو معدود کارهایی باشن؛ که، می شنومشون.

3. از شما بخاطر اطلاعات خوبی که گفتید، ممنونم.

4. حالا که صحبت اذون و ابوعطا شد، یاد یه کار دیگه ی خاطره انگیز افتادم؛ که، دهه ی 70 به کرات از شبکه ی اول می شنیدیم.
اگه اشتباه نکنم از ساخته های زیبای "محمد میر زمانی" عزیزه که استاد فلوت و نی هستن.
ینی من عاشق سنتورشم:
گوش کنید (برای اولین بار در وب گذاشته می شه):

http://s2.picofile.com/file/7981061826/Soroud_4_Nasime_Sobhgahi.mp3.html

بله امیر جان، این موسیقی‌ را خوب بیاد دارم. خیلی‌ سال بود که نشنیده بودم. ممنونم.
موافقم با شما بر سر نام اهنگسازش. سنتور آن نیز شنیدنیست، سپاسگزارم.

امیر جان، من راستش چند سالیست که یا یک مشکل موسیقایی در ارتباط هستم،
و آن اینکه، این تقسیم بندی‌های موسیقی‌ ایرانی، در بسیاری جا‌ها از دید من کوچک، اضافی هست.
آوازهای "افشاری"، "دشتی"، "بیات ترک" و "ابو عطا" همگی فرزندان دستگاه "شور" هستند،
که صد البته هر کدام دارای گوشه‌های خود و ویژگی‌‌هایشان هستند، اما این تقسیم بندی، زیاد از انداز هست.
دستگاه "راست پنجگاه" بسیار شبیه "ماهور" هست. چه خواننده و چه نوازنده در هنگام اجرای "راست پنجگاه"،
انگار که همان "ماهور" هست اما، با یک حالت "خود دارانه و پرهیز گونه" که نتهای پایانی هر بخش،
همانند پرنده ای، می‌خواهند به بالا بپرند، اما خود را سرکوب کرده و باز به پائین باز میگردند.
"همایون" هم که "اصفهان" و "شوشتری" را در خود دارد. "سه‌ گاه" و "چهار گاه" نیز از یک جنسند،
آنکه یک "گاه" بیشتر دارد، حماسی تر است به نسبت دیگری. من البته "هیچ" هم نیستم در وادی موسیقی‌،
اما بگمانم خیلی‌ شلوغ هست با این تقسیم بندی‌های مختلف.  ۷ دستگاه، ۵ آواز، و هر کدامشان تعدادی گوشه،
که تازه هر ردیف دانی‌، ادعا دارد که او، تعداد گوشه‌های بهتری بلد هست. اینهمه بیا و برو،
آنوقت تا ۸-۹ سال گذشته، یک آهنگ و یا ترانه به زبان پارسی و در حال و هوای این
در جهان پخش نشده بود. موسیقی‌ عربی‌، هندی، ترکی‌ و ... را همه می‌شناسند بجز ایرانی‌،
که ۱۰۰۱ "گوشه"، "پیچ" و "دست انداز" دارد. ۸-۹ سال پیش، به برکت همین آقا پسر "آرش لباف" بود،
که با آهنگ‌هایش که شعرهایش در اصل "مر" هست، کل دنیا فهمید که به زبان پارسی نیز آهنگ هست.
استقبال از آلبوم‌های "آرش"، بویژه آلبوم اولش که "ابراهیم حامدی" هم حضور داشت،
در روسیه و اکراین، بی‌ نظیر بود و تکرار نشدنی‌. چند سال پس از آن (۲۰۰۷)،
یکی‌ از کارهایش را، یک گروه روسیه‌ای با همکاری خودش، به زبان روسی با یک شعر "چرت و پرت"،
دوباره خواندند که خب خیلی‌‌ها از این تیپ کارها خوششان می‌آید "Блестящие и Arash".
من اگر اینها را میگویم، تمام حرفم اینست، که پس چرا از این کشور بزرگ موسیقی‌ ایرانی،
هیچ کاری تا بحال به مردم جهان عرضه نشده؟. بگمانم باید کمی‌ از تعارف کم کرد و به مبلغ افزود!.

سلامت باشید.

59 نوشته است:


خواهش می‌کنم امیر جان، شما لطف دارید. بله موافق هستم با نکات خوبی‌ که مطرح کردید.
عجب، پس این موسیقی‌ هندی!، کوچه پس کوچه هایش از ایرانی‌ ی ما هم بیشتر است، نمیدانستم.
"ربع پرده" که بخوبی درباره اش گفتید، هم بگفته ی شما سوز و زیبایی شرقی‌ درش نهفتست
و هم یکجورهایی موسیقی‌ رو مرزبندی میکنه یعنی‌، با بودنش حالت خودمانی بیشتری به گوش مخاطب می‌رسونه.
اما در آن موسیقی‌ که ربع پرده نیست، بجای "سوز و گداز"، حال و هوای "مینوی و روح انگیز" وجود دارد،
در پرانتز و خودمانی بگویم، آنجا که ربع پرده نیست، کلاس و سطح کار، بمراتب بالاتر است چون ربع پرده،
خیلی‌ استعداد دارد تا موسیقی‌ را به سطح بازاری و عوامانه ی آن بکشاند. سخن از حال و هوای مینوی
و روح نواز بمیان آمد. گاهگاهی این آفرینه که تقدیم شما و یاران فروم رویایی میگردد را گوش می‌دهم.
همانند یک پالایشگاه است برای روح. حتما شنیده اید، اما اینبار هم گوش جان بسپارید.



سمفونی "دعای آمرزش" - آفرینه ی "موتسارت":
http://s3.picofile.com/file/7981947311/Mozart_Requiem.rar.html

.
.
.

Emiliano نوشته است:

1. متشکرم "59" عزیز. زحمت کشیدید؛ اما، خیلی با موسیقی کلاسیک حال نمی کنم؛ بخصوص، اگه تم مذهبی داشته باشه.
شاید تعداد موسیقی های کلاسیکی که دوس دارم، به 50 تام نرسه. تازه من کارهای بی نظیر "چارلی چاپلین" رو هم حساب می کنم.
2. برای این که سلیقه مو نشون بدم، نام چند تا کاری رو که خیلی از شنیدنشون لذت می برم، اینجا می ذارم، با اجازه ی شما:

2.1. Al Biniz _ Asturias (Piano ) _ Played By Alicia De Larrocha
2.2. Antonio Vivaldi (1) _ Con No. 1 _ Spring I Allegro
.
.
.
2.3. Antonio Vivaldi (12) _ Con No. 4 _ Winter III _ Allegro
2.4. Carl Orff _ Carmina Burana
2.5. Domenico Cimarosa _ Oboe Concerto In C Major
2.6. Nikolai Rimksy Korsakov _ The Flight Of The Bumble Bee (1)
2.7. Peter Ilyich Tchaikovsky _ The Nutcracker
2.8. Wolfgang Amadeus Mozart _ Turkish March

و این؛ که، هرگز از شنیدنش خسته نمی شم. شاید خیلی هم کلاسیک نباشه:

2.9. Nicos _ Secret Love

سپاسگزارم امیر جان، بسیار نیکو هست این مجموعه ی سرشار از موسیقی‌ که قرار دادید.
تمامی آنها شنیدنی هستند. راستش از مجموعه ی "فصلها - ویوالدی" که شما اشاره داشتید،
من با "زمستان" اش، ارتباط حسی بیشتری نسبت به بقیه فصلها، برقرار می‌کنم.
.
.
.

و اما و باز هم اما، که سپاس ویژه خدمت شما امیر خان با موسیقی‌ جادویی و مسخ کننده ای،
که در آخر نوشته‌هایتان به آن اشاره داشتید ... هر چه درباره اش بگوییم، کم خواهد بود.
شما و دوستان بهتر از من میدانید، که این شاهکار احساس نواز: "راز عشق"،
از آلبوم "Buddah Bar III - 2001"،
با آهنگسازی و اجرای استاد ویولن اهل یونان "Nicos Hatzopoulos" میباشد.
سالهاست که می‌شنویم آنرا و هر بار تمام وجود را بسوی خود میکشاند.
آهنگسازش، کوهی از احساس و سخن‌های ناگفته هست....